نسبتسنج هوا–سوخت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحه است که توسط Fatranslator (بحث | مشارکتها) در تاریخ ۲۵ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۲۲:۵۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۵ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۲۲:۵۷ توسط Fatranslator (بحث | مشارکتها)
نسبتسنج هوا–سوخت (به انگلیسی: Air–fuel ratio meter) دستگاهی است که نسبت سوخت و هوا در موتورهای درونسوز محاسبه میکند. این سامانه ولتاژ خروجی از حسگر اکسیژن (که به آن حسگرلامبدا هم گویند) که از سنسور باریک یا سنسور پهن اکسیژن دریافت میکند. در گذشته از حسگرهای باریک اکسیژن در ده ۷۰ و ۸۰ میلادی استفاده شد ولی در سالهای اخیر از سنسور پهن اکسیژن که البته گرانتر هم هست استفاده میکنند.
جستارهای وابسته
منابع
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Air–fuel ratio meter». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۰ اوت ۲۰۱۴.
پیوند به بیرون
- Airfuelratiometers.com, including illustrated information.
بخشی از مجموعه مقالات خودرو | |
اصطلاحشناسی مقدماتی | |
اجزای اصلی | |
مجموعه سوپاپ و سرسیلندر | |
مکش | |
سیستم سوخترسانی | |
جرقهزنی | |
اجزای الکتریکی و مدیریتی موتور | |
اگزوز | |
خنککاری موتور | |
سایر اجزا | |