دیادوخوی
دیادوخوی (به یونانی: Διάδοχοι؛ به معنای جانشینان) دسته‌ای از سرداران و خویشان و دوستان اسکندر کبیر بودند که پس از مرگ او در سال ۳۲۳ پیش از میلاد برای در دست گرفتن کنترل امپراتوری او به جنگ با یکدیگر پرداختند. مهم‌ترین آن‌ها آنتیپاتر و پسرش کاساندر، پردیکاس، آنتیگونوس یکم، بطلمیوس یکم، سلوکوس یکم و لوسیماخوس بودند. بروز جنگ‌های دیادوخوی آغاز پرتلاطم عصر هلنیستی محسوب می‌شوند.
منابع
- لغت‌نامهٔ دهخدا، ذیل «دیادوخوی»
- Wikipedia contributors, "Diadochi," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Diadochi&oldid=542210133 (accessed March 22, 2013).
| کتابخانه‌های ملی | |
|---|---|
| سایر | |
