یک نمونه گیر رزی که برای نمونه گیری در آبهای عمیق، مانند دریاچه‌های بزرگ یا اقیانوسها برای آزمایش کیفیت استفاده می‌شود.
کیفیت آب به خواص شیمیایی، فیزیکی، زیست شناختی و پرتو شناختی آب مربوط می‌شود.[۱]که معیاری برای شرایط آب، بسته به یک یا چند بایستهٔ زیستی خاص و یا نیاز یا هدف انسانی است.[۲]بیشتر در مراجع برای مجموعه استانداردها استفاده می‌شود که مطابقت با آن‌ها قابل ارزیابی است. بیشترین استانداردهای کیفیت آب مربوط به بهداشت زیست سازگان، ارتباط ایمن انسانی و آب آشامیدنی است.
در تنظیم استانداردها سازمان‌ها تصمیمات فنی، علمی و سیاسی دربارهٔ چگونگی آب مصرفی اتخاذ می‌کنند.[۳] استاندارد هایی که برای آب آشامیدنی توسط سازمان ملی استاندارد تدوین شده است،استاندارد شماره 1053 ویژگی های فیزیکی و شیمیایی آب و استاندارد شماره 1011 ویژگی های میکروبی آب می باشد. طبق استاندارد شماره 1011 سازمان ملی استاندارد، آب آشامیدنی باید عاری از هرگونه باکتری های بیماری زا مانند اشرشیاکلی و سودوموناس و ... باشد.[۴]
شاخص‌هایی که برای تعیین کیفیت آب آشامیدنی استفاده می شود دو دسته می باشند. دسته اول بررسی میکروبی آب و دسته دوم بررسی فیزیکی و شیمیایی آب می باشد.بر اساس استاندارد میکروبی و شیمیایی آب پارامتر هایی به شرح زیر دارای اهمیت است :
