پادشاهی اسکاتلند

Kingdom of Scotland Rìoghachd na h-Alba  (Gaelic) Kinrick o Scotland  (Scots)
قرن نهم–۱۷۰۷
پرچم نشان سلطنتی
شعار: In My Defens God Me Defend (Scots) (often shown abbreviated as IN DEFENS)
وضعیت	اتحاد شخصی با پادشاهی انگلستان (1603–49 / ۱۶۶۰–۱۷۰۷)
پایتخت	Scone (قبل از c.1070) دانفرم‌لاین (c.1070-c. 1440) ادینبرو (بعد از 1452)
زبان(های) رایج	اسکاتس، گیلیک اسکاتلندی، فرانسوی، انگلیسی، نورن
حکومت	پادشاهی
فرمانروا
• ۸۴۳–۸۵۸	کنت اول (اولین)
• ۱۳۰۶–۱۳۲۹	رابرت یکم
• ۱۷۰۲–۱۷۰۷	آن (آخرین)
قوه مقننه	پارلمان اسکاتلند
تاریخ
• United	Ninth century (traditionally 843 AD)
• Lothian and Strathclyde incorporated	۱۱۲۴(پیمان یورک، ۱۲۳۷) به انجام رسید.
• Galloway incorporated	۱۲۳۴/۵
• جزایر هیبرید، جزیره من and Caithness incorporated	1266 (Treaty of Perth)
• اورکنی و شتلند فتح شدند.	۱۴۷۲
• Union of the Crowns	۱۶۰۳
• Union with England	۱ مه ۱۷۰۷
جمعیت
• ۱۵۰۰	۵۰۰۰۰۰
• ۱۶۰۰	۸۰۰۰۰۰
• ۱۷۰۰	۱۰۰۰۰۰۰
واحد پول	Pound Scots (Pund)
پیشین پسین پیکتلند دال ریاتا پادشاهی استرادکلید نوتمبریا پادشاهی بریتانیای کبیر
امروز بخشی از	بریتانیا (اسکاتلند)
^  The Pictish and Cumbric languages went extinct during the 10th and 11th centuries. French was widely spoken in Scotland at the height of the Auld Alliance. English began to have increased influence in Scotland from the mid-16th century.

پادشاهی اسکاتلند (گیلیک اسکاتلندی:Rìoghachd na h-Alba؛ اسکاتس:Kinrick o Scotland) کشوری مستقل در اروپای شمالی بود که براساس داستان‌های سنتی در ۸۴۳ میلادی تأسیس شد و تا ۱۷۰۷، که در اتحاد با انگلستان پادشاهی بریتانیای کبیر را تشکیل داد، به حیات خود ادامه داد.

تاریخ

سلطه وایکینگ‌ها بر مناطق شمالی انگلستان و ساکن شدن آن‌ها در یورک‌شر، موجب جدایی سرزمین کنونی اسکاتلند از مردمان آنگلوساکسون جنوب و تشکیل پادشاهی مجزای اسکاتلند تحت سلطه سلت‌ها در آنجا گردید.

اسکاتلند همواره مورد تهاجم انگلیسی‌ها بود اما در زمان رابرت اول با پیروزی بر مهاجمان توانست در سراسر قرون وسطی استقلال خود را حفظ کند.

در سال ۱۶۰۳ میلادی جیمز ششم پادشاه انگلستان شد؛ در نتیجه اسکاتلند و انگلستان به وسیلهٔ اتحاد شخصی با یکدیگر متحد شدند. در سال ۱۷۰۷ میلادی دو پادشاهی به یکدیگر پیوستند و بریتانیا را به وجود آوردند.

به دنبال این اتحاد، در ۱۴۷۲ میلادی جزایر شمالی متعلق به پادشاهی نروژ نیز به خاک اسکاتلند ضمیمه شد و به این ترتیب سرزمین اسکاتلند با قلمرو کنونی اش شکل گرفت. در اواخر قرن پانزدهم میلادی، قلمرو اسکاتلند شامل سرزمین اصلی اسکاتلند می‌شد که از شمال و غرب به اقیانوس اطلس، از شرق به دریای شمال و از جنوب غربی به دریای ایرلند و کانال شمال می‌رسید.

جغرافیا

جدا از سرزمین اصلی، اسکاتلند دارای بیش از ۷۹۰ جزیره بود. جمعیت پادشاهی اسکاتلند نیز در ۱۷۰۱ میلادی، ۱٫۱ میلیون نفر بود.

نگارخانه

• 

  پرچم اتحادیه اسکاتلندی‌ها که از سال ۱۶۰۶ تا ۱۷۰۷ میلادی به طور غیر رسمی مورد استفاده قرار می‌گرفت.

• 

  نشان سلطنتی اسکاتلند

منابع

• Bloch, Marc (2004). Feudal Society: The Growth of Ties of Dependence. Taylor & Francis. ISBN 0-203-40625-7.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Kingdom of Scotland». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ اوگوست ۲۰۱۸.