میشل نی

Marshal of the Empire میشل نی Duke of Elchingen, Prince of the Moskva
Michel Ney, Marshal of the Empire
نام مستعار	Le Rougeaud, le Brave des Braves
زاده	۱۰ ژانویهٔ ۱۷۶۹ زارلوییس، Three Bishoprics، پادشاهی فرانسه (now Saarlouis, زارلاند، Germany)
درگذشته	۷ دسامبر ۱۸۱۵ (۴۶ سال) Paris, بازگشت بوربون‌ها به سلطنت فرانسه
مدفون در	گورستان پر-لاشز، Paris, France
وفادار به/عضوِ	پادشاهی فرانسه (until 1791) پادشاهی فرانسه (۱۷۹۱–۱۷۹۲) (until 1792) جمهوری اول فرانسه (until 1804) امپراتوری اول فرانسه (until 1814) بازگشت بوربون‌ها به سلطنت فرانسه (until 1815) بازگشت صدروزه ناپلئون (۱۸۱۵)
سال خدمت	۱۷۸۷–۱۸۱۵
درجه	Marshal of the Empire
فرمان‌دهی در	VI Corps III Corps
جنگ‌ها	میشل نی جنگ ائتلاف اول نبرد والمی (۱۷۹۲) Battle of Neerwinden (1793) Siege of Mainz (1793) Battle of Neuwied (1797) جنگ ائتلاف دوم Battle of Winterthur (1799) Battle of Mannheim (1799) Battle of Hohenlinden (1800) جنگ ائتلاف سوم Battle of Günzburg (1805) Battle of Elchingen (1805) جنگ ائتلاف چهارم Battle of Jena–Auerstedt (1806) Siege of Magdeburg (1806) Battle of Eylau (1807) Battle of Guttstadt-Deppen (1807) Battle of Friedland (1807) جنگ شبه‌جزیره Siege of Ciudad Rodrigo (1810) Siege of Almeida (1810) Combat of the Côa (1810) Battle of Bussaco (1810) Battle of Pombal (1811) Battle of Redinha (1811) Battle of Casal Novo (1811) حمله فرانسه به روسیه Battle of Smolensk (1812) جنگ بورودینو (۱۸۱۲) Battle of Krasnoi (1812) Battle of Berezina (1812) جنگ ائتلاف ششم Battle of Lützen (1813) Battle of Bautzen (1813) Battle of Dennewitz (1813) نبرد لایپزیگ (۱۸۱۳) Battle of Brienne (1814) Battle of Montmirail (1814) Battle of Vauchamps (1814) Battle of Laon (1814) Battle of Arcis-sur-Aube (1814) بازگشت صدروزه ناپلئون Battle of Quatre Bras (1815) نبرد واترلو (۱۸۱۵)
نشان‌ها	Marshal of France لژیون دونور Order of the Iron Crown (Commander) Prince of the Moskva Duke of Elchingen Name inscribed under the Arc de Triomphe

میشل نی (۱۰ ژانویه ۱۷۶۹–۷ دسامبر ۱۸۱۵) که به عنوان مارشال نی مشهور است، سرباز و ژنرالی فرانسوی و فرماندهی نظامی در جنگ‌های انقلاب فرانسه و جنگ‌های ناپلئونی بود. او یکی از ۱۸ ژنرال بزرگ دوره حکومت ناپلئون به‌شمار می‌رفت. او از جانب سربازانش سرخ چهره نامیده می‌شد و لقبش شجاع‌ترین دلیران بود که توسط ناپلئون به او اعطاء گردید{به دلیل اینکه گفته می‌شود او آخرین فرانسوی بود که خاک روسیه را ترک کرد}. او در ۱۸۱۵ میلادی پس از آنکه تلاش کرد شورشی علیه نیروهای ضد فرانسوی به راه اندازد، اعدام شد.

منابع

• Michel Ney