جمهوری ایرلند (۱۹۱۹–۱۹۲۲)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جمهوری ایرلند

Poblacht na hÉireann
ایرلند
۱۹۱۹–۱۹۲۲
منطقه مورد ادعای جمهوری ایرلند
منطقه مورد ادعای جمهوری ایرلند
وضعیتدولت انقلابی
پایتختدوبلین
۵۳°۲۱′ شمالی ۶°۱۶′ غربی / ۵۳٫۳۵۰°شمالی ۶٫۲۶۷°غربی / 53.350; -6.267
زبان(های) رایجایرلندی، انگلیسی
دین(ها)
مسیحیت (کاتولیک، انگلیکان، پرسبیترینیسم)
حکومتجمهوری پارلمانی متمرکز
  • رئیس مجلس ایرلند (تا اوت ۱۹۲۱)
  • رئیس‌جمهور ایرلند (از اوت ۱۹۲۱)
 
• ۲۱ ژانویه – ۱ آوریل ۱۹۱۹
کاتال بروگا
• آوریل ۱۹۱۹ – ژانویه ۱۹۲۲
ایمون دو والرا
• ژانویه–اوت ۱۹۲۲
آرتور گریفیث
• اوت–دسامبر ۱۹۲۲
دابلیو. تی. کاسگریو
قوه مقننهمجلس ایرلند
دوره تاریخیدوره میان‌دوجنگ
۲۴ آوریل ۱۹۱۶
۲۱ ژانویه ۱۹۱۹
۷ ژانویه ۱۹۲۲
• بنیان‌گذاری دولت آزاد ایرلند
۶ دسامبر ۱۹۲۲
مساحت
ادعایی۸۴٬۱۱۶ کیلومتر مربع (۳۲٬۴۷۷ مایل مربع)
جمعیت
• ۱۹۲۱
۴٬۴۰۰٬۰۰۰
واحد پولپوند استرلینگ
پیشین
پسین
ایرلند تحت حکومت پادشاهی بریتانیا
دولت آزاد ایرلند
ایرلند شمالی
امروز بخشی از

جمهوری ایرلند (انگلیسی: Irish Republic، ایرلندی: Poblacht na hÉireann یا Saorstát Éireann)[۱] یک دولت انقلابی بود که در ژانویه ۱۹۱۹ از پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند اعلام استقلال کرد.[۲] این جمهوری کل جزیره ایرلند را قلمرو خود می‌دانست اما در سال ۱۹۲۰ حکومت آن عملاً فقط بر ۲۱ شهرستان از ۳۲ شهرستان ایرلند بود[۳] و نیروهای دولتی انگلیس حضور خود را در بیشتر مناطق شمال-شرقی و همچنین کورک، دوبلین و سایر شهرهای بزرگ حفظ کرده بودند. این جمهوری در مناطق روستایی دارای قدرت بود و از طریق نیروهای نظامی خود می‌توانست بر جمعیت مناطق شهری که مستقیماً آن‌ها را کنترل نمی‌کرد، تأثیر بگذارد.

منابع[ویرایش]

  1. Laffan, Michael (1999). The Resurrection of Ireland. انتشارات دانشگاه کمبریج. p. 350. ISBN 978-1-139-42629-9.
  2. Kautt, William Henry (1999). The Anglo-Irish War, 1916–1921: A People's War. Greenwood Publishing Group. p. 71. ISBN 978-0-275-96311-8. Retrieved 12 September 2011.
  3. M.E. Collins, Ireland, p. 252.

پیوند به بیرون[ویرایش]