عبدالرحمن بن عوف: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
EmausBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز r2.7.3) (ربات: تغییر so:Cabdiraxmaan bin Cawf R.C. به so:Cabdiraxmaan bin Cawf
POAR (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''عبدالرحمن پسر عوف''' زهری قریشی، از اصحاب محمّد پیامبر اسلام بود. نام او در ابتدا، عبدعمرو (یا عبدالکعبه) بود.<ref>{{پک|Houtsma|۱۹۳۶|ف=ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF|ج=first|ص=۵۴|زبان=en}}</ref>
'''عبدالرحمن پسر عوف''' زهری قریشی، از اصحاب حضرت محمّد پیامبر اسلام بود. نام او در ابتدا، عبدعمرو (یا عبدالکعبه) بود.<ref>{{پک|Houtsma|۱۹۳۶|ف=ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF|ج=first|ص=۵۴|زبان=en}}</ref>


== اسلام آوردن عبدالرحمن ==
== اسلام آوردن عبدالرحمن ==
او از اولین اسلام آورندگان بود و در هجرت به مدینه و هجرت به حبشه حضور داشت. او در جنگ بدر و دیگر جنگها حاضر بود. او فرماندهٔ سپاهی بود که محمد برای مقابله با [[دومه الجندل]] فرستاد و پس از فتح آنجا، با دختر شاهزاده اش ازدواج کرد. طبق روایات مسلمانان، او جزو ۱۰ نفری است که محمد به آنها بهشت را وعده داد.<ref>{{پک|Houtsma|۱۹۳۶|ف=ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF|ج=first|ص=۵۴|زبان=en}}</ref>
او از اولین اسلام آورندگان بود و در هجرت به مدینه و هجرت به حبشه حضور داشت. او در جنگ بدر و دیگر جنگها حاضر بود. او فرماندهٔ سپاهی بود که حضرت محمد برای مقابله با [[دومه الجندل]] فرستاد و پس از فتح آنجا، با دختر شاهزاده اش ازدواج کرد. طبق روایات مسلمانان، او جزو ۱۰ نفری است که حضرت محمد به آنها بهشت را وعده داد.<ref>{{پک|Houtsma|۱۹۳۶|ف=ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF|ج=first|ص=۵۴|زبان=en}}</ref>


== عبدالرحمن در زمان خلفای نخستین ==
== عبدالرحمن در زمان خلفای نخستین ==

نسخهٔ ‏۳۰ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۵۲

عبدالرحمن پسر عوف زهری قریشی، از اصحاب حضرت محمّد پیامبر اسلام بود. نام او در ابتدا، عبدعمرو (یا عبدالکعبه) بود.[۱]

اسلام آوردن عبدالرحمن

او از اولین اسلام آورندگان بود و در هجرت به مدینه و هجرت به حبشه حضور داشت. او در جنگ بدر و دیگر جنگها حاضر بود. او فرماندهٔ سپاهی بود که حضرت محمد برای مقابله با دومه الجندل فرستاد و پس از فتح آنجا، با دختر شاهزاده اش ازدواج کرد. طبق روایات مسلمانان، او جزو ۱۰ نفری است که حضرت محمد به آنها بهشت را وعده داد.[۲]

عبدالرحمن در زمان خلفای نخستین

او درآمد قابل توجهی از راه تجارت کسب کرد و شخصیت بانفوذی محسوب می‌گردید. پس از مرگ عمر، او جزو شورای ۶ نفره تعیین خلیفه بود. او با کنار کشیدن خود به عنوان مدعی خلافت، برای عثمان رای جمع آوری نمود. او در سال ۳۱ هجری (۶۵۲ میلادی) درگذشت.[۳]

پانویس

منابع

  • Houtsma, M. Th (1936). "ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. ۱ (first ed.). Leiden: E. J. Brill. p. ۵۴.