پیشینه باشگاه فوتبال پرسپولیس
باشگاه فوتبال پرسپولیس تهران که در سال ۱۳۴۲ بنیانگذاری شده، با کسب ۳۳ جام از تیمهای پر افتخار ایران است.
مهمترین عناوین وافتخارات رسمی پرسپولیس از ابتدای تاسیس خود؛
- سیزده قهرمانی در ادوار لیگ فوتبال ایران
- شش قهرمانی در جام حذفی فوتبال ایران
- سه قهرمانی در سوپر جام فوتبال ایران
- شش قهرمانی در لیگ باشگاه های تهران
- دو قهرمانی در جام حذفی فوتبال تهران
- یک قهرمانی در جام شهید اسپندی
- یک قهرمانی در جام بین المللی وحدت
- یک قهرمانی در جام ولایت
- یک قهرمانی در آسیا (جام برندگان جام آسیا)
- چهار قهرمانی متوالی (پوکر) در لیگ فوتبال ایران
- پنج قهرمانی متوالی در لیگ باشگاههای تهران
- دو بار حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا
- دو بار به صورت همزمان قهرمان لیگ و جام حذفی (دبل کاپ) در طول یک فصل در دهه هفتاد و نود
همچنین پرسپولیس دو نایب قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا ، یک بار حضور در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا ، یک نایبقهرمانی جام برندگان جام آسیا و سه مقام سومی و یک مقام چهارمی جام باشگاههای آسیا را در افتخارات رسمی و بینالمللی خود دارد.
پرسپولیس دو بار در لیگ قهرمانان آسیا به مقام نایب قهرمانی دست یافته و از این رو موفقترین تیم ایران در این رقابتها است.
ایجاد پرسپولیس (۱۳۴۲–۱۳۲۱)[ویرایش]
باشگاه شاهین (۱۳۴۶–۱۳۲۱)[ویرایش]

بسیاری از بازیکنانی که پس از انحلال شاهین به پرسپولیس پیوستند در این نگاره دیده میشوند.
باشگاه فوتبال شاهین در سال ۱۳۲۱ به دست عباس اکرامی بنا شد.[۱] او یک معلم بود و باشگاه را با کمک تعدادی جوان دانشجو با شعار
اول اخلاق، دوم درس، سوم ورزش
بنا نهاده بود.[۱] باشگاه شاهین توانست بازیکنان بزرگی مانند پرویز دهداری، امیرمسعود برومند، همایون بهزادی، حبیب محقق زاده، حمید شیرزادگان، جعفر کاشانی، حسین کلانی و بسیاری دیگر را که در تیم ملی بازی کردند، به فوتبال ایران بشناساند.
شاهین در دهه ۱۳۴۰ به اوج محبوبیت رسید اما برخی اتفاقات، فدراسیون فوتبال ایران و روزنامه کیهان ورزشی (مهمترین روزنامهٔ ورزشی آن زمان) را روبروی آنها قرار داد.[۲] اختلاف بین آنها بیشتر شد و باعث شد تا در روز ۱۸ تیر ۱۳۴۶، دو روز پس از برد ۳–۱ شاهین رو در روی باشگاه تهرانجوان، سازمان ورزش و تفریحات ایران شاهین را منحل اعلام کند.[۲]
درمورد دلایل انحلال باشگاه شاهین حرف و حدیثهای بسیاری وجود دارد. اگرچه سازمان ورزش دلیل انحلال این باشگاه را در متن ابلاغیه رسمی «منافات فعالیتها با روح عالیه ورزش» عنوان میکند،[۲] اما برخی تحلیلگران، دلایل سیاسی از جمله مخالفت عباس اکرامی با حکومت پهلوی را مؤثر میدانند.[۳] بنابر ادعای یکی از بازیکنان شاهین ردپای تحریکهای پرویز خسروانی، مدیر عامل وقت باشگاه تاج هم در این انحلال دیده میشود[۳] البته کسانی چون حسین کلانی پیشکسوت پرسپولیس این اتهام به خسروانی را قویاً رد میکنند.[۴]
پس از انحلال شاهین هواداران با ادامه لیگ همراهی نکردند. هنگامی که شاهین منحل شد، چند باشگاه مانند پاس، راهآهن و عقاب در پی جذب بازیکنان شاهین بر آمدند و این به معنی از هم پاشیدن این تیم بود.[۱] اما با رایزنی علی عبدو با پرویز دهداری و مسعود برومند، بازیکنان باشگاه شاهین به تیم پرسپولیس پیوستند.[۵]
باشگاه پرسپولیس (۱۳۴۶–۱۳۴۲)[ویرایش]
بازیکنان آغازگر نخستین بازی رسمی باشگاه پرسپولیس پس از پیوستن شاهینیها برابر تاج در روز ۱۶ فروردین ۱۳۴۷ در ورزشگاه امجدیه.[۶] مربی پرسپولیس پرویز دهداری بود.[۷]
|
باشگاه پرسپولیس تهران در سال ۱۳۴۲ به دست علی عبده بنیانگذاری شد.[۵][۸] این باشگاه جزو داراییهای «شرکت سی.آر.سی» بود که به جز عبده، فاطمه پهلوی و همسرش محمد خاتم نیز از سهامداران آن بودند.[۸] عبده از آمریکا به ایران آمده بود و در مشتزنی آمریکا صاحب عنوان قهرمانی و مسئولیت بود.[۳][۵][۸] در آن زمان باشگاه پرسپولیس در رشتههای ورزشی بولینگ، والیبال، بسکتبال و اسکیت فعال بود پس از انحلال شاهین و در زمستان ۱۳۴۶، با رایزنی عبده و پرویز دهداری، ۴ نفر از بازیکنان شاهین به نامهای ابراهیم آشتیانی، ناظم گنجاپور، کاظم رحیمی (به عنوان کاپیتان) و بهمن نوروزی در یک بازی دوستانه با باشگاه جم آبادان (که در آن زمان باشگاهی صاحب نام و قهرمان اولین دوره جام منطقهای ایران بود) در ترکیب تیم پرسپولیس قرار گرفتند.
حضور این ۴ نفر در آن بازی زمینهساز پیوستن بقیهٔ بازیکنان شاهین به پرسپولیس و آغاز محبوبیت این باشگاه شد. پرسپولیس سال ۱۳۴۷ را با مربیگری پرویز دهداری و سرپرستی مسعود برومند آغاز کرد. این تیم کار خود را از دسته اول آغاز کرد و در سال ۱۳۴۷ انحلال چند تیم در آن زمان باعث شد تا مسابقات ردهبندی برای تعیین دسته باشگاههای کشور برگزار شود. در آن مسابقات ۴۴ تیم شرکت کردند که تیمهای پرسپولیس، تاج تهران، پاس و عقاب در گروههای خود صدرنشین شدند.[۵]
سالیان نخست (۱۳۵۲–۱۳۴۶)[ویرایش]
از سال بعد پرسپولیس وارد لیگ ایران شد و با قهرمانی باشگاههای تهران به عنوان نمایندهٔ ایران به جام باشگاههای آسیا که در تایلند برگزار میشد راه یافت،[۹] اما پرسپولیس در آن جام موفق نبود و در مرحلهٔ گروهی این رقابتها حذف شد.[۱۰] در سال ۱۳۴۸ کارخانه ایران ناسیونال خودروی پیکان را تولید کرد. محمود خیامی مالک آن برای تبلیغ محصول جدید کارخانهاش با عبده توافقنامهای امضا کرد و تمام بازیکنان پرسپولیس به جز عزیز اصلی و محمود خوردبین را برای باشگاه پیکان به صورت قرضی خریداری کرد.[۱۱] در آن سال پیکان با اقتدار قهرمان شد و پرسپولیس با بازیکنانی جوان به مقام یازدهم رسید. پیکان آن سال پرسپولیس را با گل علی پروین شکست داد. سال بعد تمام بازیکنان به پرسپولیس بازگشتند.[۵]
در سال ۱۳۵۰، پرسپولیس اولین قهرمانی رسمی خود را با اقتدار به دست آورد.[۱۱] آنها فصل را با ۱۳ پیروزی و ۱ شکست برابر تاج مسجد سلیمان پشت سر گذاشتند. در سال ۱۳۵۱ عبدو مانور تبلیغاتی بزرگی به راه انداخت و باشگاه پرسپولیس را یک باشگاه حرفهای اعلام کرد، اما در پی حمایت نکردن دیگر باشگاهها، پرسپولیس بار دیگر آماتور شد.[۱۱]
دوران جام تخت جمشید (۱۳۵۷–۱۳۵۲)[ویرایش]
جام تخت جمشید در سال ۱۳۵۲ راه اندازی شد. این جام تا آن زمان، معتبرترین و برترین جام برگزار شده در ایران بود. در ۵ دورهٔ برگزاری این جام، پرسپولیس با ۲ قهرمانی در سالهای ۵۲ و ۵۴ و نایب قهرمانی در ۳ سال دیگر، پرافتخارترین تیم ایران لقب گرفت.[۵] در نخستین دورهٔ جام تخت جمشید نیز پرسپولیس بدون شکست و با اقتدار تمام قهرمان شد و حتی تاج، رقیبش را که نایب قهرمان شد ۶–۰ شکست داد.[۱۲][۱۳]
پرسپولیس با پیروزی ۲–۰ برابر ماشینسازی تبریز در ۲۲ مرداد ۱۳۵۷، دوران حضور خود را در جام تخت جمشید به پایان برد.[۱۴]
دهه نخست پس از انقلاب (۱۳۶۹–۱۳۵۸)[ویرایش]
چند ماه پیش از انقلاب ایران (۱۳۵۷)، ساختمان بولینگ عبده آتش گرفت. در پی این آتشسوزی بیمه تمام خسارت را به فاطمه پهلوی پرداخت نمود. از این رو برخی او را در آتشسوزی سهیم میدانند.[۳][۱۵] عبده و فاطمه پهلوی پس از آتشسوزی به آمریکا رفتند.
با این که پرسپولیس در سال ۱۳۵۸ در جام شهید اسپندی که نخستین دوره مسابقات رسمی بعد از انقلاب بود[۱۶] به قهرمانی رسید،[۱۱] اما تیم از هم پاشید و بسیاری از بازیکنان عوض شدند.[۵][۱۵] بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی باشگاه پرسپولیس را مصادره کرد[۱۱] و باشگاه بدون زمین تمرین و دفتر در اوج تنگدستی زیر نظر سازمان تربیت بدنی قرار گرفت.[۱۵][۱۷]
پرسپولیس در سال ۱۳۶۰ در لیگ باشگاههای تهران دوم شد که البته جام قهرمانی تنها به دلیل تعیین نتیجه ۳–۰ بازنده در برابر هما از دست رفت، چرا که سازمان تربیت بدنی قصد داشت نام پرسپولیس را به «شهید چمران» تغییر دهد که بازیکنان پرسپولیس به همراه مربی این وقت تیم محراب شاهرخی به نشانه اعتراض، مقابل هما به میدان نرفتند.[۱۶] در آن سال پرسپولیس در فینال جام حذفی تهران هم در ضربات پنالتی به شاهین باخت.[۱۶]
با وقوع جنگ ایران و عراق و برگزار نشدن لیگ کشوری، پرسپولیس از دوران خوب خود فاصله گرفت، اما همچنان یکی از تیمهای برتر لیگ باشگاههای تهران و جامحذفی تهران بود.[۱۱]
پرسپولیس در سال ۱۳۶۱ قهرمان و در سال ۱۳۶۲ نایب قهرمان لیگ باشگاههای تهران شد. در سال ۱۳۶۴ پرسپولیس در صدر یکی از گروههای دوگانه جام باشگاههای تهران قرار داشت. با متهم شدن رضا عابدیان بازیکن پرسپولیس، به بازیهای غیرقانونی به دلیل مسئلهٔ سربازی، نتیجه سه بازی آخر پرسپولیس تغییر کرد و سه بر صفر به سود حریف اعلام شد. با این نتایج پرسپولیس از رده اول به رده پنجم سقوط کرد و از صعود به نیمه نهایی بازماند.
در سالهای ۱۳۶۵، ۱۳۶۶، ۱۳۶۷، ۱۳۶۸ و ۱۳۶۹ پرسپولیس، قهرمان لیگ باشگاههای تهران شد.[۱۸]
دوران تجدید حیات در جام آزادگان (۱۳۷۹–۱۳۷۰)[ویرایش]
این بخش به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
در سال ۱۳۷۰ لیگ آزادگان ایران راه اندازی شد که در آن زمان، حرفهایترین جام برگزار شده در سطح کشور بود. این لیگ با حضور تیمهایی از سراسر ایران برگزار میشد و قهرمان این لیگ، به جام باشگاههای آسیا راه مییافت. پرسپولیس پس از پشت سر گذاشتن دوران رکود طی سالهای پیشین، با حضور در این لیگ به دوران اوج خود باز میگردد.
یکی از تلخترین روزهای پرسپولیس، روز ۱۲ بهمن ۱۳۷۱ بود، در این روز پرسپولیس در فینال لیگ آزادگان ۱۳۷۱ برابر پاس به میدان رفت و در نیمه اول با گل علیاصغر مدیرروستا عقب افتاد، اما اخراج اکبر یوسفی این تیم را امیدوار کرد. کریم باوی در نیمه دوم دروازه پاس را گشود و نهایتاً کار به ضربات پنالتی کشید و در این ضربهها بهزاد غلامپور درخشان ظاهر شد و ضربه بهزاد داداشزاده را مهار کرد و پرسپولیس به نایب قهرمانی رسید. در همان شب، یکی از اسطورههای پرسپولیس، یعنی محراب شاهرخی دار فانی را وداع گفت.[۱۸]
پرسپولیس در دوران برگزاری لیگ آزادگان، با کسب ۴ عنوان قهرمانی و ۲ نایب قهرمانی پرافتخارترین تیم این رقابتها لقب گرفت. در سالهای ۱۳۷۴ و ۱۳۷۵ پرسپولیس دو بار پیاپی به قهرمانی رسید. در سال ۱۳۷۶ رقیب پرسپولیس، استقلال تهران به قهرمانی رسید و پرسپولیس بعد از هشت بازی و ۴ برد و ۲ باخت و ۲ مساوی، به دلیل داشتن ملی پوشان فراوان و بازی های عقب مانده زیاد و فشردگی بازیهای تیم ملی فوتبال از ادامه لیگ کنار گذاشته شد و سال بعد به لیگ برگشت. پرسپولیس در سال ۱۳۷۷ با اختلاف ۱۲ امتیازی نسبت به استقلال سومین قهرمانی خود را به دست آورد و سال بعد (۱۳۷۸) بار دیگر بهطور پیاپی و با اختلاف ۷ امتیازی نسبت به رقیب دیرینش، به چهارمین قهرمانی خود دست یافت. پرسپولیس در سال ۱۳۷۹ با کسب عنوان دومی این رقابتها، دوران حضور خود را در لیگ آزادگان به پایان برد. هم چنین پرسپولیس برای اولین بار درطول تاریخ خود در فصل (۷۷-۷۸) موفق به کسب قهرمانی لیگ و جام خذفی (دبل کاپ) دریک سال شد. پرسپولیس موفق شد در سال ۱۳۷۷ به مقام چهارم جام باشگاه های آسیا دست بیابد. هم چنین پرسپولیس در سال های ۱۳۷۵ و ۱۳۷۸ موفق به کسب مقام سوم جام باشگاه های آسیا شد. هم چنین پرسپولیس درسال ۱۳۷۰ و ۱۳۷۱ با مقام قهرمانی و نایب قهرمانی در جام برندگان جام آسیا از این حیث رکورددار است.
بهطور کلی دهه ۷۰ خورشیدی برای پرسپولیس یک دهه موفقیتآمیز بود. کسب ۴ عنوان قهرمانی در لیگ آزادگان و ۲ عنوان قهرمانی در رقابتهای جام حذفی، دوران پرافتخاری را برای این تیم رقم زد. حضور بیش از ۱۰ بازیکن پرسپولیس در یک برهه زمانی در تیم ملی ایران، این تیم را به یکی از ارکان اصلی فوتبال ملی ایران مبدل ساخته بود. معرفی بازیکنان بزرگی مانند علی دایی، احمدرضا عابدزاده، کریم باقری، مهدی مهدویکیا، رضا شاهرودی، نعیم سعداوی، یحیی گل محمدی، مهرداد میناوند، افشین پیروانی و علی کریمی در این دوران در پرسپولیس بازی کردند.
سالیان نخست لیگ برتر (۱۳۸۶–۱۳۸۰)[ویرایش]
در سال ۱۳۸۰ لیگ ایران حرفهای شد و از لیگ آزادگان به لیگ برتر تغییر نام داد. هم چنین پرسپولیس درسال ۱۳۸۰ موفق به کسب عنوان سومی در جام باشگاه های آسیا شد. در نخستین دورهٔ این جام، پرسپولیس با مربیگری علی پروین رقابت نزدیکی با استقلال داشت و پیش از هفتهٔ پایانی با دو امتیاز کمتر در رده دوم بود. در هفته پایانی، استقلال در حالی که میتوانست با یک مساوی برابر ملوان در بندر انزلی به قهرمانی برسد، بازی را باخت و پرسپولیس با تک گل ابراهیم اسدی فجر سپاسی را در تهران برد و به قهرمانی دست یافت.[۱۹]
دوران افت و بحران پرسپولیس پس از قهرمانی در نخستین دوره لیگ برتر آغاز شد. پرسپولیس در دومین دوره لیگ برتر سوم شد، بدون این که به سپاهان اصفهان قهرمان آن فصل نزدیک شود. پرسپولیس در مرحله نخست لیگ قهرمانان آسیا در گروهش دوم شد و از راهیابی به دور دوم باز ماند.[۲۰]
دورهٔ سوم لیگ برتر با آغاز مدیریت اکبر غمخوار و تحولاتی جدید در پرسپولیس همراه بود. پیش از آغاز فصل پروین با غمخوار مشکل پیدا کرد و با باشگاه قطع همکاری کرد.[۲۱] مدتی بعد باشگاه وینکو بگوویچ را به عنوان سرمربی برگزید[۲۲] و بازیکنان صاحبنامی مانند علی دایی و جواد کاظمیان را خرید. آنها فصل را با چند برد پرگل آغاز کردند و صدرنشین شدند، اما در ادامه فراز و نشیب زیادی داشتند و پنجم شدند.[۲۳]
![]() | این بخش نیازمند گسترش است. شما میتوانید با افزودن به آن کمک کنید. |
مربیگری قطبی و بازگشت به لیگ قهرمانان آسیا تا پایان دهه هشتاد (۱۳۸۶–۱۳۹۰)[ویرایش]

در این فصل، پرسپولیس پس از ۶ سال دوری از جام در جام خلیج فارس ۸۷–۱۳۸۶ به قهرمانی رسید[۲۴] حضور افشین قطبی به عنوان سرمربی، مدیریت حبیب کاشانی، مربیگری حمید استیلی و خریدهای خوب پرسپولیس، این تیم را به مدعی اصلی کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر تبدیل کرده بود و پرسپولیس پس از شش سال توانست بار دیگر به عنوان قهرمانی این رقابتها دست یابد. این دوره از مسابقات لیگ برتر، برای نخستین بار با حضور ۱۸ تیم برگزار شد. در این دوره نیز پرسپولیس رقابت بسیار شدیدی با تیم فوتبال سپاهان اصفهان داشت و این دو تیم در حالی در آخرین مسابقه به مصاف یکدیگر رفتند که سپاهان با کسب تساوی نیز به عنوان قهرمانی دست پیدا میکرد، اما تیم پرسپولیس با گل دقیقه ۹۶ سپهر حیدری توانست با نتیجه ۲ بر ۱ سپاهان را شکست دهد و اولین تیمی باشد که ۲ بار به مقام قهرمانی لیگ برتر فوتبال ایران دست یافته است.
سرانجام پرسپولیس دهه هشتاد را با دو قهرمانی متوالی در جام حذفی (۸۹–۱۳۸۸ و ۹۰–۱۳۸۹) به پایان برد.[۲۵]
ضعیفترین فصلهای تاریخ باشگاه[ویرایش]
![]() | این بخش نیازمند گسترش است. شما میتوانید با افزودن به آن کمک کنید. |

پرسپولیس با آغاز دهه نود با بحران عدم ثبات مربیان روبرو شد. پس از جدایی دایی از پرسپولیس، استیلی به عنوان سرمربی انتخاب شد اما نتایج ضعیف این تیم باعث فشار هواداران برای برکناری استیلی شد که سرانجام استیلی جای خود را به افشین پیروانی داد که ادامه نتایج ضعیف پرسپولیس مدیران را وادار به امضای قرارداد با مصطفی دنیزلی ترکیهای کرد. در پایان این فصل پرسپولیس با رتبه بسیار ضعیف دوازدهم لیگ را به پایان برد. دنیزلی به دلیل مشکلات خانوادگی از مربیگری پرسپولیس کنارهگیری کرد و مانوئل ژوزه پرتغالی به مربیگری پرسپولیس انتخاب شد. مشکلات بسیاری در پیش راه او قرار داشت و او هم نتوانست نتایج درخوری با پرسپولیس بگیرد. با برکناری او یحیی گلمحمدی به مربیگری موقت پرسپولیس گمارده شد تا پرسپولیس این فصل را با یک نایب قهرمانی در جام حذفی به پایان ببرد.
سال های تولد دوباره پرسپولیس با برانکو (۱۳۹۴-اکنون)[ویرایش]

پس از چندین سال نتیجهگیری ضعیف و عملکرد متوسط، نهایتاً باشگاه پرسپولیس با سرمربی پیشین تیم ملی ایران، برانکو ایوانکوویچ قرارداد بست. در نخستین سال حضور برانکو، ۹۵–۱۳۹۴، پرسپولیس با وجود بازیهای هجومی و جذاب از نتیجهگیری لازم به دور بود. در حالی که پرسپولیس در چند هفته در ردههای پایین جدول حضور داشت در پایان فصل در مرز قهرمانی تنها به خاطر تفاضل گل از قهرمانی بازماند. کارشناسان مهمترین دلیل این امر را ضعف خط دفاعی و دروازهبانان پرسپولیس معرفی کردند. در فصل بعدی، ۹۶–۱۳۹۵، پرسپولیس با اقتدار و جابهجایی بسیاری از رکوردهای تاریخ لیگ برتر به قهرمانی رسید.[۲۶] همچنین در این فصل پرسپولیس با عملکرد درخشان به مرحله نیمهنهایی لیگ قهرمانان آسیا رسید، اما به دلیل مشکلات محرومیت و مصدومیت برخی از بازیکنان از رسیدن به فینال بازماند. پرسپولیس همچنین در این فصل موفق شد نخستین سوپر جام تاریخ باشگاه را هم به دست آورد.[۲۷] در سال ۱۳۹۷ پرسپولیس دومین بار پیاپی با سرمربیگری برانکو قهرمان لیگ شد تا تعداد قهرمانیهایش در لیگ ایران را به عدد ۱۱ برساند همچنین بار دیگر موفق به فتح سوپرجام ایران شد و در لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۸ نیز به عنوان نایب قهرمانی دست یافت و در سال ۱۳۹۸ پرسپولیس در پی کسب سهگانه بود اما در لیگ قهرمانان آسیا مغلوب اشتباهات داوری شد و با خوردن یک گل آفساید از السد و گرفته نشدن پنالتی پرسپولیس در بازی برگشت جلوی پاختاکور نتوانست به مرحله حذفی برسد اما در همان سال قهرمان لیگ برتر شد و برانکو نخستین هتتریک پرسپولیس در لیگ برتر را به نام خودش ثبت کرد و تعداد قهرمانیهای لیگ پرسپولیس در تمام ادوار مختلف به عدد ۱۲ رسید (۵ قهرمانی در لیگ برتر خلیج فارس) و کمی بعد از آن پرسپولیس در جام حذفی ایران با پشت سر گذاشتن سپاهان در نیمه نهایی به فینال جنجالی اهواز به مصاف تیم دسته دومی داماش گیلان رفت (بازی به علت مشکلات هواداران داماش و اعتراض بازیکنان داماش با دو ساعت و نیم تأخیر آغاز شد) و با نتیجه یک بر صفر ششمین قهرمانی خودش را در جام حذفی به ثبت رساند و پس از بیست سال لیگ برتر و جام حذفی را دبل کرد و سپس سوپر جام ایران را هم برای سومین سال پیاپی بدست آوردند، بدین ترتیب برانکو ایوانکوویچ در کمتر از ۴ سال حضورش در پرسپولیس، ۷ جام و یک نایب قهرمانی آسیا را برای پرسپولیس به دست آورد، همچنین پرسپولیس در تمام بازیهای این لیگ فقط یک باخت را جلوی باشگاه فولاد خوزستان (به دلیل اشتباهات داوری) داشت و توانست به رکورد کمترین باخت در تاریخ لیگ برتر فوتبال ایران دست پیدا کند. در فصل بعدی برانکو، سرمربی موفق سرخ ها به علت مشکلات مالی با باشگاه از تیم جدا شد و باشگاه گابریل کالدرون آرژانتینی را به عنوان سرمربی جدید خود انتخاب کرد، مربیای که در ابتدا نتایج درخشانی را کسب نکرد و جلوی برخی از رقبا مانند سپاهان و تراکتورسازی تبریز ، بازی های خود را واگذار کرد، اما شهرآورد تهران را جلوی رقیب سنتی خود باشگاه استقلال تهران برد، و پس از آن روندی صعودی را در لیگ پیش گرفت و آخرین بازی از نیم فصل اول، پرسپولیس با اقتدار صدرنشین لیگ شد و راه برای پوکر قهرمانی هموار شد، هر چند که کالدرون به علت اختلاف با کادر فنی و مدیریت باشگاه از تیم جدا شد، اما یحیی گل محمدی ،بازیکن و مربی سابق پرسپولیس به عنوان مربی جدید پرسپولیس انتخاب شد، آنها در ابتدای نیم فصل جدید ، باشگاه تراکتورسازی را دو بر صفر از پیش رو برداشتند و سپس با نتیجه مساوی دو بر دو شهرآورد تهران را پشت سر گذاشتند و سپس در اصفهان به مصاف باشگاه سپاهان رفتند ، اما باشگاه این باشگاه اصفهانی که افت شدیدی را نسبت به نیم فصل اول داشت، حاضر به بازی کردن جلوی پرسپولیس نشد و در رختکن ماند و طبق قانون بازی سه بر صفر به سود پرسپولیس اعلام شد، آنها در بازی بعدی باشگاه شهر خودرو مشهد (پدیده سابق) را با نتیجه نتیجه ۳ بر ۱ شکست دادند و بدین ترتیب با پشت سر گذاشتن بازی های مهم جلوی رقبا، فاصله خود را با تیم دوم جدول به ۱۰ امتیاز افزایش دادند . و هم چنین بعد از وقفه ای چند ماه به خاطر ویروس کرونا با شروع مجدد مسابقات لیگ برتر پرسپولیس در بازی بعدی خود موفق شد با نتیجه ۳ بر ۱ تیم پیکان تهران راشکست دهد. و هم چنین پرسپولیس به روند پیروزی های خود در برابر تیم های شاهین شهرداری بوشهر و ماشین سازی تبریز و فولاد خوزستان و نفت مسجد سلیمان تا هفته ۲۶ لیگ برتر نوزدهم ادامه داد و موفق شد در فاصله ۴ هفته باقی مانده به پایان مسابقات لیگ برتر که ( سریع ترین قهرمانی ادوار لیگ ) بوده برای چهارمین سال متوالی (پوکر) به مقام قهرمانی در لیگ برتر برسد. و رکورد جدیدی را در لیگ ایران ثبت کرد. پرسپولیس با قهرمانی در لیگ نوزدهم با ۶ قهرمانی تبدیل به پرافتخارترین تیم در لیگ برتر شد. هم چنین پرسپولیس موفق شد تعداد قهرمانی های خود را در ادوار لیگ به عدد ۱۳ برساند. پرسپولیس در بازیهای بعدی خود در لیگ برتر بعد از قطعی کردن قهرمانی خودش در برابر تیم های نساجی مازندران و گل گهر سیرجان مساوی کرد. و در برابر تیم ذوب اهن اصفهان بعد از ۱۶ هفته بازی پیاپی بدون شکست بالاخره شکست خورد و در نهایت پرسپولیس موفق شد در هفته پایانی لیگ برتر نوزدهم تیم سایپا تهران را با نتیجه ۳ برصفر شکست دهد. در ۱۹ دوره برگزار شده از مسابقات لیگ برتر پرسپولیس موفق شده ۱۰۰۸ امتیازکسب کند. همچنین پرسپولیس در پایان لیگ نوزدهم با ۲۱ پیروزی که کسب کرد بیشترین برد را در تاریخ لیگ های سراسری به دست آورد. همچنین موفق به کسب ۶۷ امتیاز در پایان لیگ نوزدهم بعد از مسجل کردن قهرمانیاش شد که بیشترین امتیازی است که پرسپولیس در لیگ برتر موفق به کسب آن شده است . باشگاه پرسپولیس با قهرمانی در پایان لیگ نوزدهم صاحب قاطعترین ویکطرفهترین قهرمانی در لیگ های سراسری با کسب فاصله اختلاف چهارده امتیازی نسبت به تیم دوم یعنی استقلال تهران شده و از این حیث رکورددار است. همچنین باشگاه پرسپولیس در لیگ قهرمانان ۲۰۲۰ برای دومین بار به مقام نایب قهرمانی آسیا رسید. تیم پرسپولیس با دو بار حضور در فینال و یک بار حضور در نیمه نهایی موفقترین تیم ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا است. تیم پرسپولیس هشت بار در فینال جام حذفی حضور داشته است . باشگاه پرسپولیس با ۷ بار حضور در مرحله نیمه نهایی (۳ بار لیگ قهرمانان آسیا، ۴ بار جام باشگاههای آسیا) از باشگاههای پرافتخار ایران در آسیا است. همچنین پرسپولیس با چهار حضور در فینال (۲ بار لیگ قهرمانان، ۲ بارجام برندگان جام آسیا) از تیمهای پرافتخار ایران در آسیا است. تیم پرسپولیس ۹ بار درمرحله نیمه پایانی تورنمنت های آسیایی (۳ بار لیگ قهرمانان آسیا، ۴ بار جام باشگاههای آسیا، ۲ بار جام برندگان جام آسیا) حضورداشته است. باشگاه پرسپولیس هجده بار در تورنمنتهای مختلف آسیایی (۹ فصل لیگ قهرمانان آسیا، پنج فصل جام باشگاههای آسیا، یک فصل مسابقات باشگاهی قهرمانی آسیا، سه فصل جام برندگان جام آسیا) حضور داشته است .
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «تاریخچه باشگاه از شاهین». وبگاه قرمزته. ۱۸ شهریور ۱۳۸۵. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۱ شهریور ۱۳۸۷.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «۴۰ سال بعد از انحلال تاریخی شاهین». روزنامه اعتماد. ۱۴ تیر ۱۳۸۶، شماره ۱۴۳۴. دریافتشده در ۱۵ تیر ۱۳۸۷. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ «ظهور آبی و قرمز در تاریکخانه سیاست». روزنامه اعتماد. ۲۲ آذر ۱۳۸۶، شماره ۱۵۱۳. بایگانیشده از اصلی در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱۷ تیر ۱۳۸۷. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ «غلطخوانی و غلطگویی در مستندِ نامستندِ تلویزیونی». ایسنا. ۲۰۲۰-۰۴-۰۳. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۴-۰۸.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ ۵٫۶ «آشنایی با باشگاه پرسپولیس». وبگاه روزنامه همشهری. ۲۲ مرداد ۱۳۸۶. بایگانیشده از اصلی در ۱۶ ژوئن ۲۰۰۸. دریافتشده در ۲۱ شهریور ۱۳۸۷.
- ↑ ۳۴ سال با پرسپولیس، ص۵، بازی۱
- ↑ «در چنین روزی؛ تساوی در اولین دربی بزرگ تهران». وبگاه رسمی باشگاه پرسپولیس. ۲۲ مرداد ۱۳۸۶. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۱ شهریور ۱۳۸۷.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ مهدی حدادپور (۱۶ آذر ۱۳۸۵). «شناختنامه علی عبده». وبگاه روزنامه اعتماد. دریافتشده در ۱۵ تیر ۱۳۸۷.
- ↑ «پرسپولیس در چنین روزی نماینده فوتبال ایران در جام باشگاههای آسیا شد». وبگاه رسمی باشگاه پرسپولیس. ۲۰ آذر ۱۳۸۶. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ آوریل ۲۰۰۸. دریافتشده در ۱۰ مهر ۱۳۸۷.
- ↑ امیرحسین ناصری (۳ تیر ۱۳۸۶). «مربیان ایرانی پرسپولیس که غیر پرسپولیسی بودند». وبگاه روزنامه ایران ورزشی. دریافتشده در ۲۱ شهریور ۱۳۸۷.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ ۱۱٫۳ ۱۱٫۴ ۱۱٫۵ «تاریخچه باشگاه پرسپولیس». وبگاه رسمی باشگاه پرسپولیس. بایگانیشده از اصلی در ۱۷ دسامبر ۲۰۰۸. دریافتشده در ۲۲ شهریور ۱۳۸۷.
- ↑ «۱۳۵۲، لیگ تخت جمشید». وبگاه پارساسپورت. بایگانیشده از اصلی در ۱۸ اکتبر ۲۰۰۷. دریافتشده در ۲۲ شهریور ۱۳۸۷.
- ↑ «سالروز «شش تاییها»، هتتریک تاریخی همایون بهزادی». وبگاه رسمی باشگاه پرسپولیس. ۱۶ شهریور ۱۳۸۷. بایگانیشده از اصلی در ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۸. دریافتشده در ۲۲ شهریور ۱۳۸۷.
- ↑ «آخرین بازی پرسپولیس در جام تخت جمشید». وبگاه رسمی باشگاه پرسپولیس. ۲۲ مرداد ۱۳۸۷. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ سپتامبر ۲۰۰۸. دریافتشده در ۱۰ مهر ۱۳۸۷.
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ ۱۵٫۲ «سه سال بحرانی در پرسپولیس، سرگذشت تبعید از بولینگ به داوودیه». وبگاه روزنامه اعتماد. ۵ آذر ۱۳۸۶، شمارهٔ ۱۵۰۲. دریافتشده در ۲۲ شهریور ۱۳۸۷. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ ۱۶٫۲ مهدی رستمپور (۱۳ بهمن ۱۳۹۴). «سالمرگ محراب شاهرخی؛ «نماد مظلومیت» در فوتبال ایران». دریافتشده در ۲۰ آبان ۱۳۹۶.
- ↑ اصغر زارعی (۱۷ مرداد ۱۳۸۶، شمارهٔ ۲۹۱۲). «پرسپولیس چگونه پیروزی شد؟». وبگاه روزنامه ایران ورزشی. بایگانیشده از اصلی در ۲ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافتشده در ۲۲ شهریور ۱۳۸۷. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ صدر، حمیدرضا (۱۳۹۲)، پسری روی سکوها، تهران: نشر زاوش
- ↑ «اولین قهرمانی پرسپولیس در اولین دوره لیگ برتر». وبگاه رسمی باشگاه پرسپولیس. ۷ خرداد ۱۳۸۷. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ اکتبر ۲۰۰۸. دریافتشده در ۱ آذر ۱۳۸۷.
- ↑ «فوتبال قهرمانان باشگاههای آسیا: پرسپولیس از صعود بازماند». روزنامه همشهری. ۲۴ اسفند ۱۳۸۱ - سال یازدهم - شماره ۳۰۰۵. دریافتشده در ۱ آذر ۱۳۸۷. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ «جلسه معترضان به مدیریت پرسپولیس». روزنامه همشهری. ۳۰ تیر ۱۳۸۲- سا ل یازدهم - شماره ۳۱۱۳. دریافتشده در ۸ آذر ۱۳۸۷. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک)[پیوند مرده] - ↑ «بگوویچ رسماً سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس شد». روزنامه همشهری. ۲۱ تیر ۱۳۸۲- سا ل یازدهم - شماره ۳۱۰۴. بایگانیشده از اصلی در ۱۴ فوریه ۲۰۰۹. دریافتشده در ۸ آذر ۱۳۸۷. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ «سومین دوره لیگ برتر فوتبال ایران 83-1382». پایگاه اطلاعرسانی ورزش پارس. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ آوریل ۲۰۰۹. دریافتشده در ۳۰ بهمن ۱۳۸۷.
- ↑ «پرسپولیس جام را بالا برد». کنفدراسیون فوتبال آسیا. ۱۸ مه ۲۰۰۸. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۷ شهریور ۱۳۸۸.
- ↑ «پرسپولیس قهرمان جام حذفی شد». همشهری آنلاین. ۲۰ خرداد ۱۳۹۰. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۷ شهریور ۱۳۹۰.
- ↑ Tarafdari. «پرسپولیس، قهرمان زودهنگام لیگ برتر شانزدهم شد».
- ↑ IRIB News (۳۰ تیر ۱۳۹۶). «پرسپولیس برنده سوپرجام فوتبال ایران شد».
منابع[ویرایش]
- "Victory name of Persepolis' game". fifa.com وبگاه رسمی فیفا. 4 مارچ 2009. Retrieved ۲۷ اسفند ۱۳۸۷.
ترجمه فارسی مقاله در وبگاه رسمی باشگاه پرسپولیس
Check date values in:|تاریخ بازدید=, |تاریخ=
(help) - صداقت، فرهاد (شهریور ۱۳۸۱)، ۳۴ سال با پرسپولیس (از سال ۴۷ تا سال ۸۱)، تبریز، شابک ۹۶۴-۰۶-۱۶۹۳-۱
- «۳۰ سال تاریخ باشگاه پرسپولیس: از شاهین تا پیروزی»، انتشارات کیهان
- حدادپور، مهدی - زارعی، اصغر (۱۳۸۶)، سالنامه رسمی و فرهنگ مصور باشگاه فرهنگی ورزشی پرسپولیس 1386، به کوشش مجری طرح: محمدرضا خجسته.، هنرکده خجسته
- حدادپور، مهدی (۱۳۸۱)، سالنامه پرسپولیس 1381، به کوشش مدیر اجرایی: احمد عزتبخش.، آتلیه گرافیک هنرپرداز - روزنامه پیروزی