پرش به محتوا

ناتالی پورتمن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ناتالی پورتمن
پورتمن در سال ۲۰۲۳
نام هنگام تولدنِتالی هِرشلاگ
زادهٔ۹ ژوئن ۱۹۸۱ ‏(۴۳ سال)[۱]
اورشلیم
شهروندی
  • اسرائیل
  • ایالات متحده
محل تحصیلدانشگاه هاروارد (بی‌ای)
پیشه‌ها
  • بازیگر
  • کارگردان
  • تهیه‌کننده
سال‌های فعالیت۱۹۹۳–اکنون
آثارفهرست کامل
همسربنجامین میلپید (ا. ۲۰۱۲–۲۰۲۴)
فرزندان۲
جوایزفهرست کامل
امضاء

ناتالی پورتمن (انگلیسی: Natalie Portman؛ با نام تولد نِتالی هِرشلاگ؛[الف] زادهٔ ۹ ژوئن ۱۹۸۱) بازیگر آمریکایی زادهٔ اسرائیل است. او از سال‌های نوجوانی فعالیت گسترده‌ای در سینما داشته و به‌سبب بازی در فیلم‌های مستقل و بلاکباسترها، افتخارات مختلفی از جمله یک جایزهٔ اسکار، یک جایزهٔ فیلم بفتا و دو جایزهٔ گلدن گلوب دریافت کرده است.

نخستین حضور سینمایی پورتمن در دوازده سالگی و در فیلم اکشن لئون حرفه‌ای (۱۹۹۴) بود که او در آن نقش شاگرد یک آدم‌کش را ایفا کرد. او هنگام تحصیل در دبیرستان با نمایش خاطرات یک دختر جوان (۱۹۹۸) برای نخستین بار در برادوی به روی صحنه رفت. او نقش پدمه آمیدالا را در اپرای فضایی جنگ ستارگان: قسمت اول – تهدید شبح (۱۹۹۹) ایفا کرد و این نقش باعث شد که در عرصهٔ بین‌المللی شناخته شود. پورتمن از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ در دانشگاه هاروارد در رشته روان‌شناسی مشغول به تحصیل بود و در همین زمان به حضورش در سه‌گانهٔ پیش‌درآمد جنگ ستارگان (۲۰۰۲–۲۰۰۵) ادامه داد. او در سال ۲۰۰۱ نمایش مرغ دریایی اثر آنتون چخوف را به روی صحنه برد و در سال ۲۰۰۴ برای بازی در نقش استریپری مرموز در درام عاشقانه نزدیک‌تر نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن و برندهٔ جایزهٔ گلدن گلوب شد.

مسیر شغلی پورتمن با بازی در نقش ایوی هموند در فیلم اکشن وی مثل وندتا (۲۰۰۶)، آن بولین در درام تاریخی دختر دیگر بولین (۲۰۰۸) و یک بالرین در فیلم وحشت روان‌شناختی قوی سیاه (۲۰۱۰)—که برایش برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر زن شد—ترقی یافت. او در فیلم کمدی عاشقانهٔ بدون تعهد (۲۰۱۱) درخشید و برای به تصویر کشیدن ژاکلین کندی در زندگی‌نامه‌ای جکی (۲۰۱۶) بار دیگر نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد. پورتمن نقش جین فاستر را در فیلم‌های ابرقهرمانی دنیای سینمایی مارول متشکل از ثور (۲۰۱۱)، ثور: دنیای تاریک (۲۰۱۳) و ثور: عشق و تندر (۲۰۲۲) ایفا کرد که باعث شد در میان بازیگران زن با بیشترین دستمزد قرار بگیرد. او در سال ۲۰۲۱ مشترکاً شرکت تولیدی مانتن‌اِی را تأسیس کرد و فیلم درام می دسامبر (۲۰۲۳) را تهیه و در آن ایفای نقش کرد.

پورتمن فیلم کوتاه حوا (۲۰۰۸) و درام زندگی‌نامه‌ای قصه عشق و تاریکی (۲۰۱۵) را نیز کارگردانی کرد. او مدافع حقوق جانوران و محیط زیست است. در سال ۲۰۱۲، پورتمن با رقصنده بنجامین میلپید ازدواج کرد و در سال ۲۰۲۴ از او جدا شد. او از این ازدواج دو فرزند دارد.

سابقه خانوادگی و تحصیلات

[ویرایش]

ناتالی پورتمن در ۹ ژوئن ۱۹۸۱ در اورشلیم متولد شد.[۱] والدین او یهودی هستند.[۴][۵][۶] والدینش برای او نام سنتی عبری، «نِتالی» گذاشتند.[۲] او تنها فرزند شِلی (زادهٔ استیونز)،[۷] یک زن خانه‌دار آمریکایی که هم‌اکنون به عنوان نماینده پورتمن کار می‌کند و آونِر هرشلاگ، یک متخصص باروری و زنان است.[۸] پدربزرگ و مادربزرگ مادری او، برنیس (زادهٔ هورویتز) و آرتور استیونز[۷] (نام‌خانوادگی او در اصل اِدِلستِین بود)،[۹] از خانواده‌های یهودی بودند که از اتریش و روسیه به ایالات متحده نقل مکان کردند.[۱۰] پدربزرگ و مادربزرگ پدری پورتمن، مانیا (زادهٔ پورتمن) و زویا یهودا هرشلاگ، مهاجران یهودی به اسرائیل بودند.[۱۱][۱۲] زویا در لهستان متولد شد و در سال ۱۹۳۸، الزاماً به فلسطین نقل مکان کرد و سرانجام یک پروفسور اقتصاد شد. او والدین خود را در اردوگاه آشویتس از دست داد.[۱۲] یکی از مادربزرگ‌های پدری پورتمن در رومانی متولد شد و به عنوان جاسوس برای آژانس جاسوسی بریتانیا در زمان جنگ جهانی دوم کار می‌کرد.[۱۳][۱۴]

والدین پورتمن یکدیگر را در یک مرکز دانش‌آموزان یهودی در دانشگاه ایالتی اوهایو ملاقات کردند؛ در آنجا مادر او بلیط فروش بود. زمانی که پدرش به اسرائیل بازگشت. این زوج به نامه‌نگاری با هم ادامه دادند و هنگامی که چند سال بعد مادر ناتالی نیز به اسرائیل رفت، با هم ازدواج کردند. در سال ۱۹۸۴ زمانی که ناتالی سه ساله بود این خانواده به ایالات متحده نقل مکان کردند، جایی که پدر او به تحصیل پزشکی پرداخت.[۱۰] پورتمن که تابعیت دوگانه آمریکا و اسرائیل را دارد،[۱۵] می‌گوید: «هرچند من واقعاً آمریکا را دوست دارم… قلبم در اورشلیم است. آنجا مکانی است که [در آن] احساس می‌کنم در خانه‌ام.»[۱۳] پورتمن و خانواده‌اش برای اولین بار پس از مهاجرت به ایالات متحده در واشینگتن، دی.سی. زندگی می‌کردند، اما در سال ۱۹۸۸ به کنتیکت و در سال ۱۹۹۰ به جریکو، نیویورک در لانگ آیلند رفته[۱۶] و در آنجا زندگی کردند.[۱۷][۱۸]

هنگامی که پورتمن در واشینگتن، دی.سی. زندگی می‌کرد به مدرسه روزانه یهودی چارلز ای. اسمیت[E ۱] در راکویل، مریلند رفت.[۱۱] پورتمن هنگامی که در لانگ آیلند زندگی می‌کرد و به مدرسه یهودی روزانه سولومون شِکتِر نیو کانتی[E ۲] در جریکو، نیویورک می‌رفت،[۱۶][۱۹] یادگرفت به زبان عبری صحبت کند.[۱۶][۱۹] در سال ۱۹۹۹، پورتمن از دبیرستان سیوسیت[E ۳] در سیوسیت، لانگ آیلند فارغ‌التحصیل شد.[۲۰][۲۱] او همچنین به یادگیری باله و رقص مدرن در کارگاه رقص تئاتر آمریکا[E ۴] در نیو هاید پارک، نیویورک پرداخت و سپس به مرکز اوزدِن[E ۵] برای هنرهای نمایشی و ابتکاری در وِلسی هیتس، نیویورک (هردو در لانگ آیلند) رفت.[۱۶] به دلیل امتحانات نهایی دبیرستان، پورتمن از حضور در افتتاحیه فیلم جنگ ستارگان قسمت اول: تهدید شبح خودداری کرد.[۲۲]

پورتمن گفت: «با بچه‌های دیگر متفاوت بودم. من بلندپروازتر بودم. می‌دانستم چه چیزی را دوست دارم و چه می‌خواهم و خیلی سخت کار کردم. من یک بچه خیلی جدی بودم.»[۲۳] به عنوان یک دانش‌آموز، پورتمن دو مقاله تحقیقاتی منتشر کرد که در مجله‌های علمی منتشر شدند. مقاله دبیرستان او در سال ۱۹۹۸، «روشی ساده برای نشان دادن تولید آنزیمی هیدروژن از شکر»، با همکاری دانشمندانی همچون ایان هارلی و جاناتان ودوارد برای جستجوی استعدادهای علمی انتل[E ۶] ارسال شد.[۲۴] در سال ۲۰۰۲، پورتمن هنگام مطالعه روانشناسی در دانشگاه هاروارد به مطالعه در مورد حافظه موسوم به «فعال‌سازی لوب پیشانی در طول بقای شیء: داده‌ها از طیف‌بینی اشعه مادون قرمز نزدیک» همکاری کرد.[۲۵][۲۶]

در سال ۲۰۰۳، پورتمن از دانشگاه هاروارد با مدرک کارشناسی (بی‌ای) در رشته روانشناسی فارغ‌التحصیل شد.[۲۷][۲۸] در سال ۲۰۰۲، او گفت: «من اهمیت نمی‌دهم که [دانشکده] حرفه‌ام را خراب کند.» «من ترجیح می‌دهم یک باهوش باشم تا یک ستاره سینما.»[۲۹][۳۰] در هاروارد، پورتمن دستیار تحقیق الن درشویتس بود.[۳۱][۳۲] پورتمن هنگامی که در هاروارد حضور داشت، ساکن لاول هاوس[E ۷] بود[۳۳] و در پاسخ به مقاله‌ای انتقادی درمورد اقدامات اسرائیل نسبت به فلسطینی‌ها، نامه‌ای به هاروارد کریمسون[E ۸] نوشت.[۳۴]

پورتمن به اسرائیل بازگشت و دوره‌های تحصیلات تکمیلی را در دانشگاه عبری اورشلیم در بهار سال ۲۰۰۴ گذراند.[۳۵] در مارس ۲۰۰۶، به عنوان استاد مهمان در دانشگاه کلمبیا در زمینه تروریسم و ضد تروریسم حضور پیدا کرد، جایی که دربارهٔ فیلمش وی مثل وندتا (۲۰۰۶) صحبت کرد.[۳۶] پورتمن از کودکی به زبان‌های خارجی علاقه داشته‌است و به مطالعه زبان‌های فرانسوی،[۳۷] ژاپنی،[۳۷] آلمانی[۳۸] و عربی پرداخته‌است.[۳۹]

حرفه

[ویرایش]

آخرین نقش سینمایی پورتمن در سال ۲۰۰۵، ایوی هموند در تریلر سیاسی وی مثل وندتا بود که بر اساس کمیک‌هایی به همین نام ساخته شد. این فیلم دربارهٔ آینده‌ای دیگر است که در آن رژیمی نئوفاشیست، بریتانیا را تحت سلطه خود درآورده است. او مجذوب ماهیت تحریک‌آمیز فیلم‌نامه شد و با مربی گویش کار کرد تا با لهجهٔ انگلیسی صحبت کند. به دلیل صحنه‌ای که در آن شخصیت او شکنجه می‌شود، موی سر او در مقابل دوربین تراشیده شد و پورتمن آن را فرصتی برای رهایی خودش از تجمل می‌دانست.[۴۰] روته استاین از سان فرانسیسکو کرونیکل آن را قوی‌ترین نقش‌آفرینی پورتمن تا آن زمان می‌دانست و افزود که او «شما را به جای سر کچلش، روی گفتار و اعمالش متمرکز می‌کند.»[۴۱] او برندهٔ جایزهٔ ساترن بهترین بازیگر زن شد.[۴۲]

پورتمن در هشتاد و سومین دوره جوایز اسکار در ۲۰۱۱، که او در آن‌جا برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر زن شد.

پورتمن بعد از اینکه کمدی هشر (۲۰۱۰) را تهیه‌کنندگی کرد و در آن با جوزف گوردون لویت هم‌بازی شد،[۴۳] نقش بالرین آشفته‌ای در آرزوی اجرای دریاچه قو را در وحشت روان‌شناختی قوی سیاه به کارگردانی دارن آرونوفسکی ایفا کرد. او از سوی بالرین حرفه‌ای، مری هلن باورز، آموزش دید و در مرحلهٔ آماده‌سازی، به مدت شش ماه روزانه پنج تا هشت ساعت تمرین می‌کرد و ۲۰ پوند (۹ کیلوگرم) از وزنش را از دست داد.[۴۴][۴۵][۴۶] نقش‌آفرینی او تحسین شد.[۴۷] عملکرد این فیلم ابتدا در گیشه ناموفق بود اما سپس بهبود یافت بیش از ۳۰۰ میلیون دلار در سراسر جهان فروش داشت و پورتمن برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر زن شد.[۴۸][۴۹][۵۰] پس از برد اسکار، بحث و جدال بر سر اینکه چه کسی بخش عمده‌ای از رقص روی صحنه را در فیلم اجرا می‌کند، به وجود آمد.[۵۱] سارا لین که یکی از دوبلورهای رقص پورتمن در این فیلم بود، مدعی شد که او تنها حدود پنج درصد نماهای تمام بدن را اجرا کرده‌است، و افزود که تهیه‌کنندگان فیلم از او خواسته‌اند که در طول فصل جوایز در مورد آن صحبت علنی نکند.[۵۲] آرونوفسکی تأکید کرد که پورتمن ۸۰ درصد از رقص روی صحنه را اجرا کرده‌است و از او دفاع کرد.[۵۲]

پورتمن ژاکلین کندی را در زندگی‌نامه‌ای ژکی (۲۰۱۶) به تصویر کشید. داستان این فیلم دربارهٔ زندگی کندی بلافاصله پس از ترور همسرش در سال ۱۹۶۳ است. او در ابتدا هراس داشت که نقش چهرهٔ عمومی به‌خوبی شناخته‌شده‌ای را ایفا کند،[۵۳] و در نهایت با تماشای فیلم‌های کندی، خواندن کتاب‌ها و گوش دادن به نوارهای صوتی مصاحبه‌های او، تحقیقات گسترده‌ای در مورد کندی انجام داد.[۵۴][۵۵] او همچنین برای تطبیق سبک صحبت کردن منحصر به فرد کندی با یک مربی گویش کار کرد.[۵۶] دیوید رونی از هالیوود ریپورتر آن را یک «نقش‌آفرینی تابان» نامید و افزود که «جکی او هم غیرقابل درک و هم بی‌آلایش و غمگین است اما مسلماً سرسخت و مقاوم، یک آشفتگی و در عین حال بسیار با وقار است».[۵۷] او جایزهٔ سینمایی انتخاب منتقدان بهترین بازیگر زن را کسب کرد و نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر زن شد.[۵۸][۵۹]

پورتمن در سال ۲۰۲۲ نقش جین فاستر را در فیلم دنباله‌ای ثور: عشق و تندر بازآفرینی کرد که در آن کاراکتر او به ثور قدرتمند تبدیل می‌شود.[۶۰][۶۱] او پس از ملاقات با کارگردان تایکا وایتیتی موافقت کرد تا به این فرنچایز بازگردد. وایتیتی به او پیشنهاد کرد تا کاراکترش را به شیوه‌ای «ماجراجویانه و سرگرم‌کننده و خنده‌دار» به تصویر بکشد.[۶۲][۶۳] نیک آلن در راجرابرت.کام گفت: «نقش‌آفرینی پورتمن هم در حالت انسانی و هم در حالت قهرمانانه‌اش، بیان می‌کند که چرا دیدن دوباره جین عالی است.»[۶۴] این فیلم بیش از ۷۵۵ میلیون دلار در سرار جهان فروش داشت.[۶۵] پورتمن در نظرسنجیِ سال ۲۰۲۲ خوانندگان مجلهٔ امپایر، به عنوان یکی از ۵۰ بازیگر بزرگ تاریخ انتخاب شد.[۶۶]

پورتمن (چپ) در مصاحبهٔ مطبوعاتی می دسامبر در جشنواره فیلم کن ۲۰۲۳

در سال ۲۰۲۱، پورتمن و شریک تهیه‌کنندگی‌اش، سوفی مس، شرکت تولیدی مونتن‌ای (MountainA) را بنیان نهادند و با اپل تی‌وی پلاس قرارداد امضا کردند.[۶۷] نخستین پروژهٔ این شرکت می دسامبر بود؛ درامی از فیلم‌ساز تاد هینز که پورتمن و جولین مور بازیگر اصلی آن بودند و در جشنواره فیلم کن ۲۰۲۳ به نمایش درآمد.[۶۸][۶۹] پورتمن نقش بازیگری را بازی کرد که برای بازی در نقش یک زن حقیقی (با بازی مور) که با مردی بسیار جوان‌تر ازدواج کرده بود، در حال تحقیق بود. او از کار با هینز که آثارش را تحسین می‌کرد، و نیز از ایفای نقش یک شخصیت از لحاظ اخلاقی مبهم خشنود بود.[۷۰] جفری مک‌ناب در ایندیپندنت بر این باور بود که این فیلم «با نقش‌آفرینی‌های فوق‌العادهٔ پورتمن و مور» تقویت شده‌است.[۷۱]

دیدگاه‌های سیاسی

[ویرایش]

پورتمن، به عنوان یک اسرائیلی-آمریکایی، به‌طور فزاینده‌ای در مورد دیدگاه‌هایش در مورد دولت اسرائیل به‌ویژه نخست‌وزیر اسرائیل بنیامین نتانیاهو سخن می‌گوید. پورتمن از انتخاب دوباره نتانیاهو در سال ۲۰۱۵ انتقاد کرده و اظهار داشته‌است که او «ناامید» شده و اغلب نظرات او را نژادپرستانه می‌داند.[۷۲]

در نوامبر ۲۰۱۷ پورتمن به عنوان برنده جایزه سال ۲۰۱۸ جنسیس (کتاب پیدایش) اعلام شد که شامل یک میلیون دلار آمریکا جایزه نقدی می‌شود.[۷۲][۷۳] این جایزه همه ساله به یهودیانی داده می‌شود که در حوزه کاری خود دستاوردهای مهمی داشته‌اند.[۷۴] در آوریل ۲۰۱۸ پورتمن اعلام کرد به سبب «حوادث اخیر در اسرائیل» و برخورد اسرائیل با فلسطینیان معترض در نواحی مرزی، حضور در رویدادهای عمومی آن کشور موجب ناراحتی او می‌شود و او قصد ندارد در مراسم تحویل این جایزه که برای ماه ژوئن برنامه‌ریزی شده بود شرکت کند.[۷۵] در نتیجه این مراسم لغو شد.[۷۵]

او عضو حزب دموکرات (ایالات متحده آمریکا) است.[۷۶]

زندگی شخصی و تصویر رسانه‌ای

[ویرایش]
Portman in 2012
پورتمن و بنجامین میلپید در ۲۰۱۲

پورتمن با رقصنده و طراح رقص فرانسوی بنجامین میلپید ازدواج کرد و از این ازدواج دو فرزند به نام‌های آلف (زادهٔ ۲۰۱۱)[۷۷][۷۸] و امیلیا (زادهٔ ۲۰۱۷) دارد.[۷۹] این زوج پس از ملاقات یکدیگر در بخش‌هایی از قوی سیاه، در سال ۲۰۰۹ با یکدیگر رابطه برقرار کردند.[۸۰] در ۴ اوت ۲۰۱۲، آن‌ها در یک مراسم یهودی که در بیگ سور، کالیفرنیا برگزار می‌شد، ازدواج کردند.[۸۱][۸۲] این خانواده مدتی در پاریس زندگی می‌کرد، پس از آنکه میلپید مقام کارگردانی رقص با باله اپرای پاریس[E ۹] را پذیرفت و پورتمن ابراز تمایل کرد که شهروند فرانسه شود.[۸۳][۸۴] آن‌ها در سال ۲۰۱۳ در لس آنجلس زندگی می‌کردند.[۸۵] در مارس ۲۰۲۴ گزارش شد که این زوج رسماً طلاق گرفته‌اند.[۸۶]

در سال ۲۰۰۶، پورتمن اظهار داشت که در اسرائیل بیشتر احساس یهودی بودن می‌کند و دوست دارد فرزندانش را یهودی تربیت کند: «اولویت برای من قطعاً این است که من دوست دارم فرزندانم را یهودی تربیت کنم، اما نکته نهایی این است که او کسی باشد که فرد خوبی باشد و شریک زندگی باشد.»[۸۷]

در سال ۲۰۱۰، پورتمن قراردادی را با دیور امضا کرد و در چندین کمپین تبلیغاتی این شرکت حضور یافت.[۸۸] در اکتبر ۲۰۱۲، اداره استاندارد تبلیغات بریتانیا پس از شکایت لورئال،[E ۱۰] تبلیغ دیور را که در آن پورتمن ریمل این شرکت را تبلیغ می‌کرد، ممنوع اعلام کرد. اِی‌اِس‌اِی اعلام کرد که عکس‌های پورتمن «به‌طور گمراه کننده‌ای اثرات احتمالی محصول را اغراق کرده‌است».[۸۹]

آثار و جایزه‌ها

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: فیلم‌شناسی ناتالی پورتمن

بر طبق گزارش‌های وبگاه راتن تومیتوز و وبگاه آماری باکس آفیس موجو، پرفروش‌ترین و پرافتخارترین فیلم‌های پورتمن از نظر فروش گیشه و استقبال منتقدان عبارتند از: جنگ ستارگان قسمت اول: تهدید شبح (۱۹۹۹)، جنگ ستارگان قسمت دوم: حمله کلون‌ها (۲۰۰۲)، نزدیک‌تر (۲۰۰۴)، جنگ ستارگان قسمت سوم: انتقام سیت (۲۰۰۵)، وی مثل وندتا (۲۰۰۵)، قوی سیاه (۲۰۱۰)، بدون تعهد (۲۰۱۱)، ثور (۲۰۱۱)، ثور: دنیای تاریک (۲۰۱۳)، جکی (۲۰۱۶)، نابودی (۲۰۱۸) و می دسامبر (۲۰۲۳).[۹۰][۹۱]

پورتمن به خاطر نقش‌آفرینی‌اش در قوی سیاه برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن فیلم درام و جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد، او همچنین نامزد دریافت جایزه جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای نزدیک‌تر شده‌است. او نامزد دریافت دو جایزه اسکار دیگر: جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای نزدیک‌تر و بهترین بازیگر نقش اول زن برای جکی شد؛ او همچنین نامزد دریافت دو جایزه گلدن گلوب دیگر: بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای هر جا جز این‌جا (۱۹۹۹) و بهترین بازیگر زن فیلم درام برای جکی شده‌است.[۹۲]

انتشار کتاب و علاقه به کتاب‌خوانی

[ویرایش]

وی کتابی با عنوان «افسانه‌های ناتالی پورتمن» شامل داستان‌هایی کودکانه منتشر کرده‌است.[۹۳] پورتمن در دوران همه‌گیری ویروس کرونا صفحه ای با عنوان «باشگاه کتاب ناتالی» راه اندازی کرد و به معرفی کتاب‌های مختلف پرداخت.[۹۴]

یادداشت‌ها

[ویرایش]
  1. ↑ نِتالی هِرشلاگ (به عبری: נטע-לי הרשלג) نام عبری پورتمن بود.[۲] بعد از اینکه در بخش‌هایی از نخستین فیلم بلند سینمایی‌اش ظاهر شد، او نام مادربزرگ پدریش «پورتمن» را به عنوان نام هنری خود برگزید.[۳]

واژه‌نامه

[ویرایش]
  1. ↑ Charles E. Smith Jewish Day School
  2. ↑ Solomon Schechter Day School of Nassau County
  3. ↑ Syosset High School
  4. ↑ American Theater Dance Workshop
  5. ↑ Usdan Center
  6. ↑ Intel Science Talent Search
  7. ↑ Lowell House
  8. ↑ Harvard Crimson
  9. ↑ Paris Opera Ballet
  10. ↑ L'Oreal

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Crean, Ellen (July 30, 2004). "A 'Garden State' Of Mind". CBS News. Archived from the original on October 6, 2014. Retrieved October 18, 2007.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Salonim, Nir (February 28, 2011). "ברבורה: כל מה שצריך לדעת על זוכת פרס" [A Swan: All you need to know about Academy Award Winner Natalie Portman]. mako (به عبری). Archived from the original on November 9, 2014. Retrieved February 28, 2011.
  3. ↑ Collins, Andrew (January 1, 2011). "Natalie Portman: The prodigy comes of age | Andrew Collins". the Guardian (به انگلیسی). Archived from the original on October 19, 2013. Retrieved November 5, 2012.
  4. ↑ Collins, Andrew (January 2, 2011). "Natalie Portman: The prodigy comes of age". The Guardian. Archived from the original on June 12, 2018. Retrieved June 10, 2018.
  5. ↑ Gross, Max (July 19, 2007). "Why Jewish guys dig Natalie Portman". Jewish Telegraphic Agency. Archived from the original on June 12, 2018. Retrieved June 10, 2018. Natalie Portman, who played Queen Amidala of the planet Naboo, was born in Jerusalem to an Israeli father and American Jewish mother.
  6. ↑ "Natalie Portman names son Alef". Evening Standard. July 7, 2011. Archived from the original on June 12, 2018. Retrieved June 10, 2018.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "Bernice (Hurwitz) Stevens Obituary". The Cincinnati Enquirer via Legacy.com. October 12, 2014. Archived from the original on May 3, 2015. Retrieved November 23, 2014. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  8. ↑ Pringle, Gill (February 29, 2008). "Natalie Portman — more than a woman". The Independent. UK. Archived from the original on October 6, 2014. Retrieved March 8, 2011.
  9. ↑ Bloom, Nate (February 24, 2011). "Jewz in the Newz: The Oscars, Part II". The American Israelite. Archived from the original on January 1, 2013. Retrieved March 10, 2011.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Dickerson, p. 22.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Dr. Rafael Medoff. "Natalie Portman". Great Lives from History: Jewish Americans (PDF). Ipswich, Massachusetts: Salem Press. p. 900. ISBN 978-1-58765-741-2. Archived from the original (PDF) on August 24, 2014. Retrieved July 4, 2015.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Who's who in Israel and in the work for Israel abroad. Bronfman & Cohen Publications. 1978. Retrieved November 20, 2013.
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Heath, Chris (June 20, 2002). "The Private Life of Natalie Portman". Rolling Stone. No. 898. Archived from the original on December 2, 2014. Retrieved July 4, 2015.
  14. ↑ Ethan White. "Natalie Portman-The Shy Superstar". Scholastic Corporation. Archived from the original on September 10, 2011. Retrieved December 30, 2010.
  15. ↑ Pfefferman, Naomi (آوریل 14, 2002). "'Star Wars' actress helps defend Israel". Jewish News of Greater Phoenix. The Jewish Journal of Los Angeles. Archived from the original on March 30, 2017. Retrieved January 4, 2011.
  16. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ ۱۶٫۲ ۱۶٫۳ Polsky, Carol; Frank Lovece (فوریه 26, 2011). "Portman was ever the swan growing up on LI". Newsday. New York/Long Island. Archived from the original on October 3, 2013. Retrieved March 21, 2013.
  17. ↑ "Natalie Portman". Inside the Actors Studio. Season 11. Episode 1101. November 21, 2004. Bravo. Archived from the original on July 21, 2011. https://web.archive.org/web/20110721103815/http://www.bravotv.com/inside-the-actors-studio/natalie-portman.
  18. ↑ Thernstrom, Melanie. "The Enchanting Little Princess" بایگانی‌شده در مه ۲۸, ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine, The New York Times, November 7, 2004. Page 2 of online version.
  19. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ "Natalie Portman's Education Background" بایگانی‌شده در مارس ۳, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine, EDUInReview.com. Retrieved December 27, 2010.
  20. ↑ Wood, Gaby. "Interview With Natalie Portman". Marie Claire. Archived from the original on October 26, 2010. Retrieved September 8, 2010.
  21. ↑ Lawrence, Jill. "School of Stars: Judd Apatow, Elaine Chao, Michael Isikoff, W.Va. First Lady?". Politics Daily. Archived from the original on July 24, 2010. Retrieved September 8, 2010.
  22. ↑ Papamichael, Stella. "Natalie Portman interview". BBC. Archived from the original on August 28, 2005. Retrieved May 1, 2006.
  23. ↑ Levy, Ariel (November 2005). "Natalie Portman Will Change Your Life". Blender. Archived from the original on December 23, 2005.
  24. ↑ Hershlag, Natalie (1998). "A Simple Method To Demonstrate the Enzymatic Production of Hydrogen from Sugar". Journal of Chemical Education. 75 (10): 1270. Bibcode:1998JChEd..75.1270H. doi:10.1021/ed075p1270. ISSN 0021-9584.
  25. ↑ Baird, Abigail A.; Kagan, Jerome; Gaudette, Thomas; Walz, Kathryn A.; Hershlag, Natalie; Boas, David A. (اوت 2002). "Frontal lobe activation during object permanence: data from near-infrared spectroscopy" (PDF). NeuroImage. 16 (4): 1120–26. doi:10.1006/nimg.2002.1170. PMID 12202098. Archived from the original (PDF) on May 27, 2011.
  26. ↑ Kane, Michael (March 19, 2006). "Portman Bold … and Bald … in 'V for Vendetta'" بایگانی‌شده در ژوئیه ۴, ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine. New York Post. Retrieved January 6, 2010. "Before graduating from Harvard with a psychology degree in June 2003, Portman was credited – under her given name, Natalie Hershlag – as a research assistant to Alan Dershowitz's 'Case for Israel' and had a study on memory called 'Frontal Lobe Activation During Object Permanence' published in a scientific journal".
  27. ↑ Angier, Natalie (February 28, 2011). "Natalie Portman, Oscar Winner, Was Also a Precocious Scientist". The New York Times. Archived from the original on June 28, 2011. Retrieved March 1, 2011.
  28. ↑ Abbey, Tristan (October 26, 2007). "Natalie Portman Pushes Microfinance" بایگانی‌شده در مارس ۱, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine. The Stanford Review
  29. ↑ D'Angelo, Jennifer (مه 23, 2002). "Cerebral Celebs Give Up Screen for Studies". Fox News Channel. Archived from the original on January 13, 2008. Retrieved January 24, 2008. I don't care if [college] ruins my career," Portman has said. "I'd rather be smart than a movie star.
  30. ↑ Brown, R. (August 4, 2004). "Size of the Moon". Time Out, London, 51(78).
  31. ↑ Peretz, Evgenia (April 2006). "What Natalie Knows". Vanity Fair. Retrieved August 9, 2019.(نیازمند آبونمان)
  32. ↑ "Professors Reflect on Natalie Portman" بایگانی‌شده در اوت ۱۱, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine. The Harvard Crimson. March 1, 2011. Retrieved June 28, 2011.
  33. ↑ Garlow, Stephanie S. , and Joyce Y. Zhang (March 24, 2006). "Housing Frenzy Welcomes Freshmen" بایگانی‌شده در ژوئن ۱۱, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine. The Harvard Crimson. Retrieved July 31, 2011.
  34. ↑ Portman, Natalie (April 17, 2002). "Israeli Diversity Shown Even Among Leaders" بایگانی‌شده در سپتامبر ۵, ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine. The Harvard Crimson. Retrieved July 31, 2011.
  35. ↑ Hirschberg, Lynn (December 2, 2007). "Screen Goddess: Natalie Portman". The New York Times. Archived from the original on July 1, 2018. Retrieved July 1, 2018.
  36. ↑ Cox, Mary-Lea (مارس 31, 2006). "Hollywood Star Leads Columbia Class in Discussion of Political Violence". Columbia University. Archived from the original on April 4, 2006. Retrieved April 25, 2006.
  37. ↑ ۳۷٫۰ ۳۷٫۱ David Letterman (host) (November 24, 1997). The Late Show. Natalie Portman. CBS.
  38. ↑ "Natalie Portman Shows Off Her German Skills". Female First. مارس 23, 2005. Archived from the original on March 23, 2010. Retrieved May 9, 2006.
  39. ↑ Feller, Thomas (2010). Great Lives from History: Jewish Americans. Salem Press. p. 135. ISBN 978-1-58765-741-2.
  40. ↑ Carnevale, Rob. "Natalie Portman: V For Vendetta". BBC. Archived from the original on May 3, 2019. Retrieved August 7, 2019.
  41. ↑ Stein, Ruthe (March 16, 2006). "In 'Vendetta,' disastrous U.S. and British policymaking gives rise to terrorism – what a shocker". San Francisco Chronicle. Archived from the original on May 6, 2019. Retrieved August 7, 2019.
  42. ↑ "'Superman' tops Saturns". Variety. May 10, 2007. Archived from the original on October 18, 2016. Retrieved August 7, 2019.
  43. ↑ Jagernauth, Kevin (August 7, 2019). "Review: Even Joseph Gordon-Levitt & Natalie Portman Can't Save The Oddly Off 'Hesher'". IndieWire. Archived from the original on August 7, 2019. Retrieved August 6, 2019.
  44. ↑ Buck, Joan Juliet (January 2011). "Natalie Portman: Spreading Her Wings". Vogue. Archived from the original on January 6, 2011. Retrieved January 12, 2011.
  45. ↑ "Portman's "hyper" ballet training". Press Association. September 1, 2010. Archived from the original on September 1, 2010.
  46. ↑ "Mary Helen Bowers on 'Ballet Beautiful'". Women's Wear Daily. ژوئن 12, 2012. Archived from the original on April 9, 2014. Retrieved November 20, 2013.
  47. ↑ Collett-White, Mike (September 2, 2010). "Natalie Portman Earns Early Awards Buzz for Ballet Drama". ABC. Reuters. Archived from the original on September 2, 2010.
  48. ↑ Zeitchik, Steven; Fritz, Ben (January 16, 2011). "'Black Swan's' risks pay off". Los Angeles Times. Archived from the original on June 14, 2014. Retrieved May 7, 2012.
  49. ↑ "Black Swan (2010)". Box Office Mojo. Archived from the original on December 29, 2010. Retrieved September 10, 2011.
  50. ↑ "Oscars 2011: The King's Speech reigns" (به انگلیسی). BBC News. 2011-02-28. Retrieved 2022-09-08.
  51. ↑ "'Black Swan' double claims Natalie Portman only did '5 percent' of full-body dance shots in the movie". Entertainment Weekly. March 25, 2011. Archived from the original on April 1, 2011. Retrieved March 31, 2011.
  52. ↑ ۵۲٫۰ ۵۲٫۱ "'Black Swan' director Darren Aronofsky defends Natalie Portman in body-double controversy". Entertainment Weekly. March 28, 2011. Archived from the original on March 31, 2011. Retrieved March 31, 2011.
  53. ↑ Nolfi, Joey (September 11, 2016). "Natalie Portman explains the daunting task of portraying an icon in Jackie". Entertainment Weekly. Archived from the original on September 21, 2016. Retrieved October 8, 2016.
  54. ↑ Miller, Julie (September 11, 2016). "Natalie Portman on Unlocking the Mystery of Jackie Kennedy". Vanity Fair. Archived from the original on October 16, 2016. Retrieved October 8, 2016.
  55. ↑ Gurrrasio, Jason (September 14, 2016). "How Natalie Portman prepared for her Oscar-worthy performance as Jackie Kennedy". Business Insider. Archived from the original on October 9, 2016. Retrieved October 9, 2016.
  56. ↑ Lee, Ashley (October 13, 2016). "How Natalie Portman Adopted That "Very Particular" Voice for 'Jackie'". The Hollywood Reporter. Archived from the original on October 14, 2016. Retrieved October 14, 2016.
  57. ↑ Rooney, David (September 7, 2016). "'Jackie': Venice Review". The Hollywood Reporter. Archived from the original on October 14, 2016. Retrieved October 14, 2016.
  58. ↑ Kile, Meredith B. (December 11, 2016). "Critics' Choice Awards 2017: The Complete Winner's List". Entertainment Tonight. Archived from the original on August 6, 2019. Retrieved August 7, 2019.
  59. ↑ "Oscar Nominations: Complete List". Variety. January 24, 2017. Archived from the original on January 24, 2017. Retrieved January 24, 2017.
  60. ↑ Gartenberg, Chaim (July 20, 2019). "Natalie Portman will take up Thor's hammer in Thor: Love and Thunder". The Verge. Archived from the original on July 21, 2019. Retrieved July 21, 2019.
  61. ↑ Vary, Adam B. (June 22, 2022). "Mighty Natalie Portman: How She Emerged From the Marvel Sidelines to Wield Thor's Hammer".
  62. ↑ Graves, Sabina (June 13, 2022). "Natalie Portman Came Back for Thor: Love and Thunder Because They Let Her Be Fun". Gizmodo. Archived from the original on June 14, 2022. Retrieved June 13, 2022.
  63. ↑ Schmidt, JK (August 24, 2019). "Taika Waititi Explains Why Natalie Portman Returns for Thor: Love and Thunder". ComicBook.com. Archived from the original on August 25, 2019. Retrieved August 25, 2019.
  64. ↑ Allen, Nick (July 5, 2022). "Thor: Love and Thunder". RogerEbert.com. Archived from the original on July 7, 2022. Retrieved July 7, 2022.
  65. ↑ "Thor: Love and Thunder". The Numbers. Nash Information Services, LLC. Retrieved September 7, 2022.
  66. ↑ Travis, Ben; Butcher, Sophie; De Semlyen, Nick; Dyer, James; Nugent, John; Godfrey, Alex; O'Hara, Helen (December 20, 2022). "Empire's 50 Greatest Actors of All Time List, Revealed". Empire. Retrieved February 4, 2023.
  67. ↑ Kroll, Justin (March 17, 2021). "Natalie Portman And Producing Partner Sophie Mas Sign Apple First-Look TV Deal". Deadline Hollywood. Archived from the original on April 13, 2021. Retrieved April 6, 2021.
  68. ↑ Keegan, Rebecca (May 10, 2023). "Natalie Portman at Cannes: "I Need to Leave the Drama for the Screen"". The Hollywood Reporter. Retrieved September 14, 2023.
  69. ↑ Rubin, Rebecca (July 11, 2023). "'May December,' Starring Natalie Portman and Julianne Moore, to Open New York Film Festival". Variety. Retrieved July 31, 2022.
  70. ↑ Coyle, Jake (May 27, 2023). "Natalie Portman and Todd Haynes dive into the nature of performance in 'May December' at Cannes". Associated Press. Retrieved September 14, 2023.
  71. ↑ Macnab, Geoffrey (May 22, 2023). "May December, Cannes review: Natalie Portman and Julianne Moore are tremendous in this Todd Haynes melodrama". The Independent. Retrieved September 14, 2023.
  72. ↑ ۷۲٫۰ ۷۲٫۱ "Natalie Portman refuses to visit Israel to accept prize, citing 'recent events'". The Times of Israel. April 20, 2018. Retrieved April 20, 2018.
  73. ↑ "Laureate 2018 - The Genesis Prize". www.genesisprize.org. Retrieved 2018-04-20.
  74. ↑ «ناتالی پورتمن از شرکت در مراسم دریافت جایزه در اسرائیل خودداری کرد». بی‌بی‌سی فارسی. ۳۱ فروردین ۱۳۹۷.
  75. ↑ ۷۵٫۰ ۷۵٫۱ JTA (2018-04-20). "Genesis Prize Cancels Ceremony After 2018 Winner Natalie Portman Says Won't Visit Israel". Haaretz (به انگلیسی). Retrieved 2018-04-20.
  76. ↑ Smilowitz, Elliot (December 2, 2016). "Natalie Portman finds bright side of Trump win". TheHill (به انگلیسی). Retrieved February 28, 2018.
  77. ↑ "It's a Boy for Natalie Portman!". People. ژوئن 14, 2011. Archived from the original on June 16, 2011. Retrieved June 14, 2011.
  78. ↑ "Natalie Portman's Baby Name Revealed". People. July 6, 2011. Archived from the original on August 27, 2018. Retrieved August 27, 2018.
  79. ↑ Heller, Corinne; Passalaqua, Holly (مارس 3, 2017). "Natalie Portman Gives Birth to Daughter Amalia Millepied". E! News. Archived from the original on March 3, 2017. Retrieved March 3, 2017.
  80. ↑ "Benjamin Millepied: Lord of the Dance". Details. May 1, 2010. Archived from the original on June 6, 2010. Retrieved May 1, 2010.
  81. ↑ "Natalie Portman Wedding: 'Black Swan' Actress Marries Benjamin Millepied" بایگانی‌شده در اوت ۷, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. The Huffington Post. August 5, 2012.
  82. ↑ "Natalie Portman Marries Benjamin Millepied" بایگانی‌شده در اوت ۷, ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine, people.com, August 5, 2012.
  83. ↑ Sulcas, Roslyn (ژانویه 24, 2013). "Paris Opera Ballet Picks Outsider for New Director". The New York Times. Archived from the original on December 10, 2013. Retrieved December 15, 2014.
  84. ↑ Real, Evan (اوت 26, 2016). "Natalie Portman Is Happy to Be Back in L.A. After Living in France: 'Everyone Smiles Here!'". US Magazine. Archived from the original on September 9, 2016. Retrieved September 8, 2016.
  85. ↑ "Natalie Portman wants French citizenship for Paris move" بایگانی‌شده در اکتبر ۱۶, ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine, San Francisco Chronicle, September 10, 2013.
  86. ↑ "Natalie Portman and Benjamin Millepied Divorce After 11 Years of Marriage". Variety. March 8, 2024.
  87. ↑ "Help find Natalie a Jewish man". Ynetnews. ژوئیه 10, 2006. Archived from the original on March 9, 2014.
  88. ↑ Niven, Lisa (August 31, 2017). "Natalie Portman On Dior's Celebration Of Women". Vogue. Archived from the original on April 25, 2018. Retrieved April 24, 2018.
  89. ↑ Bauer, Zoe. "Natalie Portman and Other Celebs in Banned Advertisements". Yahoo OMG. Archived from the original on July 7, 2013. Retrieved April 16, 2013.
  90. ↑ "Natalie Portman". Rotten Tomatoes. Retrieved August 9, 2019.
  91. ↑ "Natalie Portman". Box Office Mojo. Retrieved August 9, 2019.
  92. ↑ "Winners & Nominees: Natalie Portman". Hollywood Foreign Press Association. Retrieved August 9, 2019.
  93. ↑ «Natalieportman's Fables». amazon. اکتبر ۲۰, ۲۰۲۰.
  94. ↑ «Natalie's Book Club». instagram.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ناتالی_پورتمن&oldid=40585329»