ونتی فر
 | این مقاله نیازمند بهروزرسانی است. (آوریل ۲۰۲۳) |
 | |
 | |
| سردبیر | گریدون کارتر |
|---|---|
| دستهبندی | فرهنگ |
| بسامد | ماهنامه |
| مجموع شمارگان (ژوئن ۲۰۱۶) | 1,232,588[۱] |
| نخستین شماره | فوریه ۱۹۸۳ |
| شرکت | کوند نست |
| کشور | ایالات متحده آمریکا |
| زبان | انگلیسی |
| وبگاه | |
| شاپا | ۰۷۳۳-۸۸۹۹ |
ونتیفر (به انگلیسی: Vanity Fair) (به معنی «بازار فخرفروشی») یک مجلهٔ آمریکایی است که به موضوعات فرهنگ عامه، مد و سیاست میپردازد و توسط شرکت رسانهای کوند نست (Condé Nast) منتشر میشود. این مجله به خاطر ترکیبی از روزنامهنگاری تحقیقی عمیق، عکاسی پر زرق و برق از افراد مشهور و تفسیرهای اجتماعی شهرت دارد. سردبیر کنونی این مجله رادیکا جونز (Radhika Jones) است.
تاریخچه
[ویرایش]تاریخچه این مجله پیچیده است و شامل سه دوره مجزا میشود:
۱. نسخههای اولیه (۱۸۵۹–۱۹۱۴) پیش از نسخه مدرن، چندین نشریه با این نام وجود داشت، از جمله یک مجله طنز بریتانیایی (۱۸۶۸–۱۹۱۴) که به خاطر کاریکاتورهایش از افراد سرشناس معروف بود.
۲. دوره اول کوندی نست (۱۹۱۳–۱۹۳۶) در سال ۱۹۱۳، شرکت کوندی نست این نام را خریداری کرد و مجلهای فرهنگی را روانه بازار کرد که به سرعت در دوران جاز به یکی از تأثیرگذارترین نشریات فرهنگی تبدیل شد. این نسخه از ونتیفر آثار هنرمندان و نویسندگان مدرن برجستهای را منتشر میکرد و در محبوب کردن عکاسی پرتره از افراد مشهور نقش مهمی داشت. این مجله در سال ۱۹۳۶ به دلیل مشکلات مالی ناشی از رکود بزرگ با مجلهٔ Vogue ادغام شد و انتشار آن متوقف گردید.
۳. احیای مجله (۱۹۸۳–تاکنون) در سال ۱۹۸۳، کوندی نست تصمیم به احیای این مجله گرفت. نسخه جدید به سرعت جایگاه خود را به عنوان یکی از مهمترین مجلات فرهنگی تثبیت کرد. سردبیران اصلی این دوره عبارتند از:
- تینا براون (۱۹۸۴–۱۹۹۲): او با تمرکز بر فرهنگ مصرفگرایی و زندگی حرفهای جوانان در دهه ۱۹۸۰، هویت جدیدی به مجله بخشید.
- گریدون کارتر (۱۹۹۲–۲۰۱۷): کارتر با افزودن مقالات جدی درباره مسائل سیاسی و بینالمللی، برگزاری مهمانیهای اسکار معروف مجله و انتشار شمارههای ویژه (مانند شماره هالیوود)، اعتبار و نفوذ مجله را به اوج رساند.
- رادیکا جونز (۲۰۱۷–۲۰۲۵): پس از بازنشستگی کارتر، جونز سردبیر مجله شد و تلاش کرده است تا با تمرکز بر تنوع بیشتر در چهرههای روی جلد و محتوا، مجله را با حال و هوای فرهنگی جدید هماهنگ کند. او اعلام کرد که در بهار ۲۰۲۵ از سمت خود کناره گیری میکند.[۲]
- مارک گیدوچی (۲۰۲۵-تاکنون) Vanity Fair تحت رهبری گیدوچی قصد دارد استراتژی محتوایش را تغییر دهد: بیشتر تمرکز بر موضوعات مهم فرهنگی، سیاست، سبک و زندگی («money, politics, and style») و کمتر بر تجمیع اخبار، نقد و خبررسانی صنعتی باشد.
محتوا و سبک
[ویرایش]ونتیفر بیشتر به خاطر موارد زیر شناخته میشود:
- پرترههای نمادین: عکسهای روی جلد و پرترههای داخلی مجله که اغلب توسط عکاسان بزرگی مانند انی لیبوویتز گرفته میشود، بسیار مشهور هستند.
- روزنامهنگاری تحقیقی: مقالات بلند و عمیق درباره رسواییهای سیاسی، جنایات و زندگی چهرههای قدرتمند، از بخشهای اصلی مجله است.
- تفسیر فرهنگی: مجله به تحلیل رویدادهای فرهنگی، هنری و اجتماعی روز میپردازد.
- فهرست بهترین لباسپوشان بینالمللی: این فهرست سالانه یکی از بخشهای پرطرفدار و قدیمی مجله است.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ [https://archive.today/20120804180148/http://www.jwip.pl/articles.php
23200306/http://abcas3.auditedmedia.com/ecirc/magtitlesearch.asp "Consumer Magazines"]. Alliance for Audited Media. Archived from the original on 23 January 2017. Retrieved 16 December 2016.
{{cite web}}: Check|archiveurl=value (help); line feed character in|archiveurl=at position 69 (help) - ↑ "Vanity Fair | History & Facts | Britannica". www.britannica.com (به انگلیسی). 2024-09-11. Retrieved 2024-09-14.
- ↑ "Vanity Fair | History & Facts | Britannica". www.britannica.com (به انگلیسی). 2024-09-11. Retrieved 2024-09-14.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Matt Long». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۱.
پیوند به بیرون
[ویرایش]