ناتالی پورتمن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
ناتالی پورتمن
Natalie Portman Cannes 2015 5.jpg
پورتمن در جشنواره فیلم کن ۲۰۱۵
نام اصلی نتالی هرشلاگ
(به عبری: נטע-לי הרשלג‎‎)
زمینه فعالیت سینما، تلویزیون، تئاتر
تولد ۹ ژوئن ۱۹۸۱(۱۹۸۱-06-0۹) ‏(۳۶ سال)
اورشلیم، اسرائیل
والدین آونر هرشلاگ
شلی استیونز
ملیت آمریکایی
اسرائیلی
پیشه بازیگر، تهیه‌کننده، کارگردان
سال‌های فعالیت ۱۹۹۴-اکنون
همسر(ها) بنجامین میلپید (۲۰۱۲ تاکنون)
فرزندان آلف پورتمن-میلپید (زادهٔ ۲۰۱۱) املیا پورتمن_میلپید (زاده ۲۲ فوریه ۲۰۱۷)
صفحه در وب‌گاه IMDb

ناتالی پورتمن (به انگلیسی: Natalie Portman) (زاده شده با نام نِتالی هِرشلاگ،[۱][۲] (به عبری: נטע-לי הרשלג‎‎)، متولد ۹ ژوئن ۱۹۸۱)[۳] بازیگر، تهیه‌کننده و کارگردان آمریکایی-اسرائیلی سینما و تلویزیون است. او اولین بار را در فیلم اکشن لئون: حرفه ای در مقابل ژان رنو ایفای نقش کرد، اما موفقیت اصلی زمانی حاصل شد که او برای بازی در نقش پدمه آمیدالا در سه‌گانهٔ جدید جنگ ستارگان انتخاب شد.[۴] در سال ۱۹۹۹، وی برای تحصیل در زمینهٔ روان‌شناسی به دانشگاه هاروارد رفت و در کنارش به حرفهٔ بازیگری هم ادامه داد. او تحصیلات خود را با مدرک کارشناسی در سال ۲۰۰۳ به پایان رساند.[۵][۶]

در سال ۲۰۰۱، پورتمن در تئاتر مرغ دریایی اثر آنتون چخوف ایفای نقش کرد.[۴] در سال ۲۰۰۵، به خاطر بازی در فیلم درام نزدیک‌تر، پورتمن برندهٔ جایزه گلدن گلوب و نامزد جایزهٔ اسکار در ردهٔ بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. او برای نقش آفرینی در فیلم وی مثل وندتا برندهٔ جایزه ساترن برای بهترین بازیگر شد. او نقش اصلی را در درام‌های تاریخی همچون اشباح گویا و دختر دیگر بولین بازی کرد. در مه ۲۰۰۸، او به عنوان جوانترین عضو هیئت منصفه در شصت و یکمین جشنواره فیلم کن حضور داشت.[۷] اولین فیلم کوتاه به کارگردانی پورتمن به نام «حوا»، در شصت و پنجمین جشنواره فیلم ونیز در سال ۲۰۰۸ به نمایش درآمد.[۸] پورتمن همچنین بخشی از فیلم جمعی «نیویورک، دوستت دارم» را کارگردانی کرد. او به خاطر بازی در نقش «جین فاستر» در فیلم‌های ثور و ثور: دنیای تاریک نیز شناخته شده است که این شخصیت معشوقهٔ ابرقهرمانی به نام «ثور» در مارول کامیکس می‌باشد.

در سال ۲۰۱۰، پورتمن در تریلر روانشناسانه قوی سیاه ایفای نقش کرد. حضورش در این فیلم با ستایش همگان مواجه شد و یک گلدن گلوب دیگر، یک جایزه انجمن بازیگران فیلم، یک جایزه بفتا، یک جایزه انجمن منتقدان پخش‌کننده فیلم، و یک جایزه اسکار برای بهترین بازیگر نقش اول زن برای او به ارمغان آورد.

اوایل زندگی[ویرایش]

پورتمن در اورشلیم، اسرائیل، از زاده شد.[۹][۱۰][۱۱] او تنها فرزند شِلی اِستیوِنز، یک زن خانه‌دار آمریکایی که هم اکنون به عنوان نمایندهٔ پورتمن کار می‌کند، و آونِر هِرشلاگ، یک متخصص باروری و زنان، می‌باشد.[۱۲][۱۳][۱۴] اجداد مادری او، یهودیانی بودند که از اتریش و روسیه به آمریکا مهاجرت کردند و نام خانوادگی خود را از «اِدِلستِین» به «اِستیوِنز» تغییر دادند.[۱۵] پدربزرگ و مادربزرگ پدری او، یهودیانی بودند که از لهستان و رومانی به اسرائیل مهاجرت کردند. پدربزرگ پدریش که والدین خود را در اردوگاه آشویتس از دست داده بود، یک پروفسور اقتصاد در اسرائیل بود و جد رومانیایی او، زنی بود که به عنوان جاسوس برای آژانس جاسوسی بریتانیا در زمان جنگ جهانی دوم کار می‌کرد.[۱۶][۱۷][۱۸]

والدین پورتمن یکدیگر را در یک مرکز دانش‌آموزان یهودی در دانشگاه ایالتی اوهایو ملاقات کردند، جایی که مادرش در حال فروش بلیط بود. زمانی که پدرش به اسرائیل بازگشت، این زوج به نامه نگاری با هم ادامه دادند و هنگامی که چند سال بعد مادرش نیز به آنجا رفت، باهم ازدواج کردند. در سال ۱۹۸۴، زمانی که ناتالی سه ساله بود، این خانواده به آمریکا رفتند و پدرش در آنجا تحصیلات پزشکی خود را انجام داد.[۱۴] پورتمن، که یک شخص با تابعیت دوگانهٔ آمریکا و اسرائیل است،[۱۹] گفته است: «هرچند من واقعاً آمریکا را دوست دارم... قلبم در اورشلیم است. آنجا مکانی است که [در آن] احساس می‌کنم در خانه‌ام.»[۱۶]

پورتمن و خانواده اش ابتدا در واشینگتن، دی. سی. زندگی کردند، اما در ۱۹۸۸ به کنتیکت نقل مکان کردند و سپس در سال ۱۹۹۰ به لانگ آیلند در نیویورک[۲۰] رفته و در آنجا زندگی کردند.[۴][۲۱][۲۲][۲۳]

تحصیلات[ویرایش]

در واشینگتن، دی.سی. پورتمن به «مدرسهٔ روزانهٔ یهودی چارلز ای. اسمیت» رفت. پورتمن همچنین یادگرفت تا عبری صحبت کند[۲۴] و زمانی که در لانگ‌آیلند زندگی می‌کردند، به یک مدرسهٔ ابتدایی یهودی به نام «مدرسهٔ روزانهٔ سولومون شِکتِر» رفت.[۲۰][۲۵] او در سال ۱۹۹۹، از «دبیرستان سیوسیت» واقع در سیوسیت، لانگ آیلند، فارغ‌التحصیل شد.[۲۶][۲۷][۲۸] او همچنین به یادگیری باله و رقص مدرن در کارگاه آمریکایی رقص تئاتر واقع در نیو هاید پارک، نیویورک، پرداخت و سپس به مرکز «اوزدِن» برای هنرهای نمایشی و ابتکاری در وِلسی هیتس، نیویورک، رفت که هر دوی آن‌ها در لانگ آیلند واقع بودند.[۲۰] پورتمن از حضور در افتتاحیهٔ فیلم جنگ ستارگان اپیزود اول: تهدید شبح خودداری کرد و بنابراین او می‌توانست برای امتحانات نهایی دبیرستانش درس بخواند و مطالعه کند.[۲۹]

او در سال ۲۰۰۳ در رشته روانشناسی از دانشگاه هاروارد فارغ‌التحصیل شد؛ کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه اورشلیم گرفت و در سال ۲۰۰۶ به‌عنوان استاد مهمان در دانشگاه کلمبیا مشغول به کار شد. پورتمن به زبان‌های عبری، ژاپنی، فرانسوی و آلمانی مسلط است.[۳۰]

فیلم‌شناسی[ویرایش]

نوشتار اصلی: فیلم‌شناسی ناتالی پورتمن

جایزه‌ها و نامزدی‌ها[ویرایش]

جوایز[ویرایش]

نامزدی[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. ↑ Dickerson, James L. Natalie Portman: Queen of Hearts (ECW Press, 2002), p. 32.
  2. ↑ Collins, Andrew. "Natalie Portman: The Prodigy Comes of Age". The Observer, January 2, 2011. Retrieved January 6, 2011.
  3. ↑ "Natalie Portman" (fee, via Fairfax County Public Library). Newsmakers. Detroit: Gale. 2000. GALE|K1618002985. Retrieved March 9, 2012.  Gale Biography In Context. (نیاز به عضویت)
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ "Natalie Portman". Inside the Actors Studio. Season 11. Episode 1101. November 21, 2004. Bravo. http://www.bravotv.com/inside-the-actors-studio/natalie-portman.
  5. ↑ Poole, Oliver (April 23, 2002). "Star Wars actress tells of her own battle with fame". The Daily Telegraph (UK). Retrieved March 28, 2009. 
  6. ↑ "10 Celebrity graduates of Harvard and Yale". Retrieved September 5, 2012. 
  7. ↑ "Natalie Portman in Cannes". Bauer-Griffin. May 21, 2008. 
  8. ↑ Vivarelli, Nick (August 13, 2008). "Rappoport to host Venice Fest – will screen Coen's 'Burn After Reading'". Variety. [پیوند مرده]
  9. ↑ Michael Kane (March 19, 2006). "Portman Bold ... and Bald ... in 'V for Vendetta'". Fox News Channel. Retrieved October 18, 2007. 
  10. ↑ "A 'Garden State' Of Mind". CBS News. July 30, 2004. Retrieved October 18, 2007. 
  11. ↑ Carle, Chris (July 15, 2005). "Comic-Con 2005: IGN Interviews Natalie Portman". IGN. Retrieved June 22, 2006. 
  12. ↑ "How utterly cool is Natalie Portman?". msnbc.com. February 25, 2008. Retrieved March 8, 2011.
  13. ↑ "Natalie Portman – more than a woman". Independent.co.uk. February 29, 2008. Retrieved March 8, 2011.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ Dickerson, p.22.
  15. ↑ Bloom, Nate (February 24, 2011). "Jewz in the Newz: The Oscars, Part II". The American Israelite. Retrieved March 10, 2011. 
  16. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ Heath, Chris. "The Private Life of Natalie Portman". Rolling Stone. 
  17. ↑ Ethan White. "Natalie Portman-The Shy Superstar". Scholastic Corporation. Retrieved December 30, 2010. 
  18. ↑ "To Become A 'Black Swan,' Portman Had To Go Dark". wbur.org. November 30, 2010. Retrieved August 13 2013.  Check date values in: |accessdate= (help)
  19. ↑ Pfefferman, Naomi (April 14, 2002). "'Star Wars' actress helps defend Israel". Jewish News of Greater Phoenix (The Jewish Journal of Los Angeles). Retrieved January 4, 2011. [پیوند مرده]
  20. ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ ۲۰٫۲ Polsky, Carol; Frank Lovece (February 26, 2011). "Portman was ever the swan growing up on LI". Newsday (New York / Long Island). Retrieved 2013-03-21. 
  21. ↑ Thernstrom, Melanie. "The Enchanting Little Princess", The New York Times, November 7, 2004. Page 2 of online version.
  22. ↑ "Starwars.com". Natalie Portman. Archived from the original on February 1, 2008. Retrieved May 8, 2006. 
  23. ↑ Forrest, Emma (February 24, 2008). "Natalie Portman on Britney, good deeds and Scarlett Johansson's breasts". The Times. Retrieved March 5, 2011. 
  24. ↑ "5 facts about Natalie Portman". Something Jewish. May 15, 2002. Retrieved May 9, 2006. 
  25. ↑ "Natalie Portman's Education Background", EDUInReview.com. Retrieved December 27, 2010.
  26. ↑ Wood, Gaby. "Interview With Natalie Portman". Marie Claire. Retrieved September 8, 2010. 
  27. ↑ Lawrence, Jill. "School of Stars: Judd Apatow, Elaine Chao, Michael Isikoff, W.Va. First Lady?". Politics Daily. Retrieved September 8, 2010. 
  28. ↑ Angier, Natalie (February 28, 2011). "Natalie Portman, Oscar Winner, Was Also a Precocious Scientist". The New York Times. Retrieved March 1, 2011. 
  29. ↑ Papamichael, Stella. "Natalie Portman interview". BBC. Retrieved May 1, 2006. 
  30. ↑ «ستاره‌های پرآوازه». دویچه وله. ۲۰۱۴-۰۵-۲۹. بازبینی‌شده در ۲۰۱۶-۰۲-۱۳. 

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ناتالی پورتمن موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ناتالی_پورتمن&oldid=21388140»