فتوحات مغول

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
حمله مغول
Mongol Empire map.gif
گسترش امپراتوری مغول
تاریخ۱۳۲۴–۱۲۰۶
موقعیت
نتایج پیروزی مغول و سرانجام شکست امپراتوری مغول
طرف‌های درگیر
دودمان چین
Dali Kingdom
شیای غربی
دودمان سونگ
خوارزمشاهیان ایران
کی‌یف
بلغارستان ولگا
گوریو
گرجستان
لهستان
پادشاهی مجارستان
Croatia
بلغارستان
Serbia
امپراتوری روم شرقی
شوگون‌سالاری کاماکورا
ویتنام
چامپا
Myanmar
Java
ایوبیان
آناتولی
خلافت عباسیان
سلطنت مملوک (مصر)
سلجوقیان روم
امپراتوری مغول
* سلسله یوآن
* خانات چغتای
* اردوی زرین
* ایلخانان
فرماندهان و رهبران
مستعصم بالله
هوجو توکیمونه
Al Mansur Qalawun
Thihathu
بلای چهارم
George IV of Georgia
Brativoj and Butko Julijanov
Danilo of Halych
علاءالدین محمد خوارزمشاه
Tran Hung Dao
Henry II the Pious
Jayakatwang of Java
and other
چنگیزخان
اوگتای‌خان
باتو خان
منکوقاآن
هولاکوخان
قوبلای‌خان
سبتای
Burundai
Nogai Khan
Orda Khan
Muqali
Kitbuqa
جبه نویان
Bayan
and other

چنگیز خان در اواخر سده ششم خورشیدی (اوایل سده هفتم قمری) قبایل مغول را یکپارچه کرد و با نیروی آنان و برخی از اقوام ترک، نیروی جنگی سهمگینی ایجاد کرد که بیشتر آسیا و شرق اروپا را به تصرف خود درآورد. جانشینان چنگیز تا بیش از یک سده بر مناطق پهناوری از آسیا و خاور اروپا (ازجمله روسیه) حکمرانی می‌کردند، ولی کم‌کم از قدرت آنان کاسته شد و مقهور ملل زیر فرمان خود شدند. حکومت مغولان در ایران با عنوان ایلخانان بیش از یک قرن حکومت کردند و تأثیراتی عمیق بر این کشور برجای نهادند.[۱]

یورش مغولان به ایران در سال ۶۱۶ق/۱۲۱۸م آغاز گردید.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]