یرلیغ
یرلیغ واژه‌ای ترکی مغولی است به معنای فرمان و حکم پادشاه.[۱] استفاده از این اصطلاح دیوانی در دوره ایلخانی مرسوم بود و گاهی به کلیه انواع فرمان‌ها نیز اطلاق می‌شد. در تنظیم یرلیغ‌ها، در حاشیه متن و در مقابل همان سطر واژه یرلیغ را به آب زر می‌نوشتند.[۲] یکی از یرلیغ‌های مشهور تاریخی، به یرلیغ غازانی مشهور است که به موجب یکی از بندهای آن برای نخستین بار، اداره ثبت اسناد و املاک در ایران تشکیل شد.[۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ Saleminejad, Hossein. "معنی یرلیغ | فرهنگ فارسی معین". Retrieved 2017-09-01.
- ↑ «یرلیغ». کتابخانه و موزه ملی ملک. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۹-۰۱.
- ↑ محمدعلی اختری. «سیری در کتابشناسی حقوق ثبت اسناد و املاک (بخش سوم و پایانی)». کانون سردفتران و دفتریاران. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۹-۰۱.
 |
این یک مقالهٔ خرد تاریخی ایران است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |