شرکت هواپیمایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شرکت هواپیمایی یا خط هوایی (به فرانسوی: Ligne aérienne) یا ایرلاین (به انگلیسی: Airline) معمولاً به یک گروه صنعتی گفته می‌شود که از طریق خطوط هوایی مسافر یا بار، جابجا می‌کند.

خطوط هواپیمایی مختلف معمولاً بلیط‌های هواپیما را به مقاصد مختلف خود به صورت سیستمی می فروشند یا به صورت توزیع چارتری بین آژانس‌های هواپیمایی امکان ایجاد تورهای گردشگری داخلی و خارجی را به آن‌ها می‌دهند.

پیشینه[ویرایش]

نخستین شرکت هواپیمایی جهان شرکت Deutsche Luftschiffahrts-Aktiengesellschaft در آلمان بود.[۱]

شرکت‌های هواپیمایی بزرگ جهان[ویرایش]

بزرگترین شرکت‌های هواپیمایی مسافربری جهان (انتخاب شده توسط SkyTrax) در سال ۲۰۱۷ عبارتند از:[۲]

  1. قطر ایرویز
  2. سنگاپور ایرلاینز
  3. آل نیپون ایرویز
  4. هواپیمایی امارات
  5. کاتای پاسیفیک
  6. اوا ایر
  7. لوفت‌هانزا
  8. هواپیمایی اتحاد
  9. هاینان ایرلاینز
  10. ترکیش ایرلاینز

در ایران[ویرایش]

هم‌اکنون بیش از ۲۳۱ فروند هواپیما با عمر متوسط ۲۲ سال در کشور وجود دارند که نزدیک به ۴۰ هزار صندلی در ناوگان هوایی کشور ایجاد کرده‌است. گفتنی است که در سند چشم‌انداز افق ترسیمی ۱۴۰۴، ایران باید به پرواز درآمدن ۵۵۰ فروند هواپیما، دست یاید.[۳]

در بخش ترابری هوایی ایران ۱۹ خط هوایی خارجی و ۲۶ خط هوایی داخلی وجود دارند که رئیس سازمان هواپیمایی کشوری ایران در تیر ۱۳۹۲ پروانه بهره‌برداری هشت شرکت هواپیمایی غیرفعال (هواپیمایی آرام ایر (باری)، اطلس ایر، ایلام‌ایر (راه کربلا)، هواپیمایی پاسارگاد، هواپیمایی تهران ایر، هواپیمایی سفیران، هواپیمایی صها، و هواپیمایی صافات) را لغو کرد و هم‌اکنون ۱۸ شرکت هواپیمایی ایرانی به شرح زیر فعال هستند:

جستارهای وابسته[ویرایش]

يادداشت‌ها[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]