جونگچون

جونگچون
ته‌وانگ
پادشاه گوگوریو
سلطنت	سپتامبر ۲۴۸ - اکتبر ۲۷۰ میلادی (۲۲ سال)
تاج‌گذاری	۲۴۸ میلادی
پیشین	دونگچون
جانشین	سوچون
ولیعهد گوگوریو
ولیعهدی	ژانویه ۲۴۲ - سپتامبر ۲۴۸ میلادی
تاج‌گذاری	ژانویه ۲۴۲ میلادی
پیشین	ووگو
جانشین	یاگرو
زاده	یونبول ۲۲۴ میلادی گونگنه‌سونگ
درگذشته	اکتبر ۲۷۰ میلادی گونگنه‌سونگ
آرامگاه	جونگچون وون
شهبانو	یون
فرزند(ان)	یاگرو دالگا ایل‌وو سوبال اونگجو
نام پسامرگ جونگچون ته‌وانگ
خاندان	گو
دودمان	گوگوریو
پدر	دونگچون
پیشه	پادشاه

سه پادشاهی
۱- پادشاهی شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. ۲- امپراتوری گوگوریو ۳۷ پ.م. — ۶۶۸ م. ۳- پادشاهی بکجه ۱۸ پ.م. — ۶۶۰ م.

پادشاه جونگچون (هانگول:중천 با زادنام یونبول هانگول:연불) (زاده ۲۲۴ - ۲۷۰ میلادی)، دوازدهمین امپراتور گوگوریو، شمالی‌ترین در میان سه پادشاهی کره، بود.

سابقه و بدست آوردن تخت پادشاهی

جونگچون، پسر پادشاه دونگچون بود و در ۱۷ اُمین سال حکومت پدرش به عنوان وارث تاج و تخت او معرفی گردید. جونگچون، در سال ۲۴۸ میلادی پس از مرگ پدرش به سلطنت رسید.

حکومت

مرگ و میر در خانواده سلطنتی

در ۱۱ امین ماه همان سال، برادران کوچکترش، «یه‌مول» و «سا‌گو» و سایر افرادی که هویت آنها کشف شد، به او خیانت کردند، اما دستگیر و سپس اعدام شدند.

او با «بانو یون»، که احتمالاً از منطقه «یونا بو» بود، ازدواج کرد. در سال ۲۵۱ میلادی ملکه به دلیل حسادت، همسر مورد علاقه پادشاه، «بانو گوانا» را در دریای زرد غرق کرد. در سال ۲۵۵ میلادی، جونگچون پسرش (پادشاه سوچون) را به عنوان وارث تاج و تخت خود معرفی نمود.

جنگ با وی

در سال ۲۵۹ میلادی ژنرال «وی چیجی» از کشور «کائو وی» با ارتش تحت فرمانش به گوگوریو حمله کرد. پادشاه جونگچون، ۵٫۰۰۰ سواره نظام را برای مقابله با آنها به منطقه «یانگمیک» اعزام نمود. نیروهای «وی» شکست خوردند و در حدود ۸٫۰۰۰ نفر از آنها نیز کشته شدند.

مرگ

پادشاه جونگچون در سال ۲۷۰ میلادی و در سن ۴۶ سالگی فوت شد. او در «جونگچونجی وون» به خاک سپرده شد.

پانویس

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «King Jungcheon of Goguryeo». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ اسفند ۱۳۸۷.