استقلال انرژی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
چه کسی اروپا را تأمین می‌کند؟ نگرانی‌های جهانی واردات انرژی اتحادیه اروپا

استقلال انرژی یا ناوابستگی انرژی (به انگلیسی: Energy independence) استقلال یا خودبسندگی منابع انرژی، تأمین انرژی و/یا تولید انرژی توسط صنعت انرژی، تعریف می‌شود.

وابستگی انرژی به‌طور کلی به وابستگی عمومی بشر به انرژی اولیه یا ثانویه برای مصرف انرژی (سوخت، حمل و نقل، اتوماسیون و غیره) اشاره دارد. در معنای محدودتر، ممکن است وابستگی یک کشور به منابع انرژی کشور دیگر را توصیف کند.

تعریف یوروستت از تعریف انرژی به زبان انگلیسی در زیر آمده:

Energy dependency shows the extent to which an economy relies upon imports in order to meet its energy needs. The indicator is calculated as net imports divided by the sum of gross inland energy consumption plus bunkers.

— Eurostat[۱]

وابستگی انرژی یا عدم استقلال انرژی، عنوان یکی از چندین عامل (تنوع منابع انرژی، تنوع تأمین کنندگان انرژی، قابلیت تعویض منابع انرژی، حمل و نقل انرژی، نقدینگی بازار، منابع انرژی، ثبات سیاسی، شدت مصرف انرژی، تولید ناخالص داخلی) شناسایی شده‌است که به امنیت انرژی کمک می‌کند.[۲] به‌طور کلی، سطح بالاتری از وابستگی به انرژی به دلیل تداخل احتمالی مقررات تجاری، درگیری‌های مسلحانه بین‌المللی، حملات تروریستی و غیره با ریسک بالاتری همراه است[۳][۴][۵]

یک سهم مهم در مسیر استقلال انرژی، بهره‌وری انرژی است، زیرا استفاده کارآمد از انرژی می‌تواند به جای تکیه بر زیرساخت‌های پرهزینه در مقیاس بزرگ، بر تلاش‌های فردی برای صرفه جویی در مصرف انرژی باشد.

تلاش برای دستیابی به استقلال انرژی توسط کشورهای بزرگ یا غنی از منابع و از نظر اقتصادی قوی مانند ایالات متحده،[۶][۷] روسیه،[۸] چین[۹][۱۰] و کشورهای خاور نزدیک[۱۱] و خاورمیانه،[۱۲] در حال تلاش است.[۱۲][۱۳] اما تا کنون این یک وضعیت ایدئال است که در حال حاضر تنها با بهره‌برداری غیرپایدار از منابع طبیعی (غیر قابل تجدید) یک کشور قابل بدست آمدن است.[۱۴][۱۵][۱۶][۱۷] یکی دیگر از عوامل کاهش وابستگی، افزودن منابع انرژی تجدیدپذیر به ترکیب انرژی است. معمولاً یک کشور به منابع انرژی تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر محلی و جهانی متکی است، و یک راه حل ترکیبی می‌باشد که منابع انرژی و روش‌های مختلف انتقال انرژی بین کشورها مانند انتقال برق، حمل و نقل نفت (خطوط لوله نفت و گاز و تانکرها) و غیره را فرض می‌کند. وابستگی اروپا به انرژی روسیه مثال خوبی از وابستگی انرژیایی است زیرا روسیه تأمین کننده اصلی زغال‌سنگ، نفت خام و گاز طبیعی اروپا است.[۱۸] جنگ‌های نفتی در خاورمیانه، روسیه و ایالات متحده که بازارها را غیرقابل پیش‌بینی و بی‌ثبات کرده‌است نیز نمونه‌ای عالی برای این است که چرا طرفداران و کارشناسان انرژی به کشورها پیشنهاد می‌کنند در استقلال انرژی سرمایه‌گذاری کنند. وابستگی بین‌المللی منابع انرژی کشورها را در هر جنبه ای از زندگی در معرض آسیب‌پذیری قرار می‌دهد - کشورها برای غذا، زیرساخت‌ها، امنیت، حمل و نقل و موارد دیگر به انرژی متکی هستند.

برنامه‌ریزی و هماهنگی در تلاش برای استقلال انرژی کار سیاست انرژی و مدیریت انرژی است.

مفاهیم مرتبط[ویرایش]

نمونه‌ای از تلاش‌های ملی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Error". ec.europa.eu.
  2. ↑ "Energy security indices in Europe / Economic Challenges for Energy Workshop February 7-8th 2011, Madrid" (PDF). eforenergy.org/. 2011.
  3. ↑ Hölsgens, Rick (2019). "Resource dependence and energy risks in the Netherlands since the mid-nineteenth century". Energy Policy. Elsevier BV. 125: 45–54. doi:10.1016/j.enpol.2018.10.020. ISSN 0301-4215.
  4. ↑ Bluszcz, Anna (5 May 2016). "European economies in terms of energy dependence". Quality & Quantity. Springer Nature. 51 (4): 1531–1548. doi:10.1007/s11135-016-0350-1. ISSN 0033-5177. PMC 5486912. PMID 28725090.
  5. ↑ Bryce, Robert (2008). Gusher of lies: the dangerous delusions of energy independence. New York: PublicAffairs. ISBN 978-1-58648-321-0. OCLC 174112731.
  6. ↑ Homans, Charles (3 January 2012). "Energy Independence: A Short History". Foreign Policy. Retrieved 10 July 2019.
  7. ↑ Lack, Simon (28 January 2019). "American Energy Independence Is Imminent". Forbes. Retrieved 10 July 2019.
  8. ↑ "International - Analysis - U.S. Energy Information Administration (EIA) - Russia". 9 July 2019. Retrieved 10 July 2019.
  9. ↑ Zhao, H. (2018). The Economics and Politics of China's Energy Security Transition. Elsevier Science. p. 106. ISBN 978-0-12-815153-2. Retrieved 10 July 2019.
  10. ↑ Li, Xing; Clark, Woodrow W. (2018). "Energy Economics in China's Policy-Making Plan". Sustainable Cities and Communities Design Handbook. Elsevier. pp. 325–349. doi:10.1016/b978-0-12-813964-6.00017-3. ISBN 978-0-12-813964-6.
  11. ↑ El-Katiri, Laura (1 January 2014). A Roadmap for Renewable Energy in the Middle East and North Africa. ORA. ISBN 978-1-907555-90-9. Retrieved 10 July 2019.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ "A Bright Future For Solar Power In The Middle East". Global Economic Intersection. 23 April 2016. Archived from the original on 29 April 2021. Retrieved 10 July 2019.
  13. ↑ Nematollahi, Omid; Hoghooghi, Hadi; Rasti, Mehdi; Sedaghat, Ahmad (2016). "Energy demands and renewable energy resources in the Middle East". Renewable and Sustainable Energy Reviews. Elsevier BV. 54: 1172–1181. doi:10.1016/j.rser.2015.10.058. ISSN 1364-0321.
  14. ↑ "When will fossil fuels run out?". Ecotricity. Archived from the original on 16 April 2020. Retrieved 10 July 2019.
  15. ↑ Simon, C.A. (2007). Alternative Energy: Political, Economic, and Social Feasibility. Rowman & Littlefield Publishers. p. 135. ISBN 978-0-7425-4909-8. Retrieved 10 July 2019.
  16. ↑ RenewEconomy, Giles Parkinson (9 April 2014). "Arvizu: Why the Current Energy System Is Unsustainable". Greentech Media. Retrieved 10 July 2019.
  17. ↑ "Unsustainable Energy". CELDF. 4 August 2015. Retrieved 10 July 2019.
  18. ↑ "Russia has maintained though throughout the whole period 2007-2017 its position as the leading supplier to the EU of the main primary energy commodities – hard coal, crude oil and natural gas" https://web.archive.org/web/20191019113648/https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php/Energy_production_and_imports

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=استقلال_انرژی&oldid=36697979»