پرش به محتوا

بوم‌شناسی سیاسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
A picture of rice fields: evidence of the interaction of culture, economics and the environment
بوم‌شناسی سیاسی تعامل پیچیده بین اقتصاد، سیاست، فناوری، سنت اجتماعی و محیط زیستی را مطالعه می‌کند. این شالیزارهای پلکانی برنج در یون‌نان، چین، نشان می‌دهد که چگونه محیط توسط اقتصاد و جامعه شکل می‌گیرد و آن را شکل می‌دهد.

بوم‌شناسی سیاسی (به انگلیسی: Political ecology) مطالعه روابط بین عوامل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی با مسائل و تغییرات محیطی است. بوم‌شناسی سیاسی با مطالعه زیست‌محیطی غیرسیاسی با سیاسی کردن مسائل و پدیده‌های زیست‌محیطی متفاوت است.

این رشته دانشگاهی مطالعه گسترده‌ای را ارائه می‌دهد که علوم اجتماعی بوم‌شناختی را با اقتصاد سیاسی[۱] در موضوعاتی مانند تخریب و به حاشیه راندن، تضاد محیطی، حفاظت و کنترل، و هویت‌های محیطی و جنبش‌های اجتماعی ادغام می‌کند.[۲]

دیدگاه قدرت در بوم‌شناسی سیاسی

[ویرایش]

قدرت در محور بوم‌شناسی سیاسی قرار دارد. به گفته گرینبرگ و پارک، بوم‌شناسی سیاسی راهی برای ایجاد هم‌افزایی بین اقتصاد سیاسی است. این موضوع رابطه توزیع قدرت را با تحلیل بوم‌شناختی و فعالیت‌های اقتصادی در محدوده وسیع‌تری از روابط زیست‌محیطی همسو می‌کند.[۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. Peet and Watts, 1996, p.6.
  2. Robbins, 2012.
  3. Greenberg and Park, J. B. and T. K. (1994). "Political ecology". Journal of Political Ecology. 1: 1–12.

منابع

[ویرایش]
  • Peet, Richard and Michael Watts. eds. 1996. Liberation ecologies: environment, development, social movements. Routledge.
  • Robbins, Paul. 2012. Political Ecology: A Critical Introduction. 2nd ed. Blackwell.

پیوند به بیرون

[ویرایش]