دازاین

دازاین (به آلمانی: Dasein) (تلفظ آلمانی: [ˈda:zaɪn]) واژه‌ای آلمانی است که به «آنجا بودن» یا «آنجا هستی» (آلمانی: da - آنجا; sein - بودن یا هستی) ترجمه شده‌است. این واژه در فارسی در بیشتر موارد ترجمه نمی‌شود و به همان صورت دازاین آورده می‌شود. این واژه در انگلیسی هم اغلب «existence» ترجمه شده‌است.

مفهوم

دازاین یک مفهوم اساسی در فلسفهٔ اگزیستانسیالیسم مارتین هایدگر به خصوص در کتاب معروف وی، هستی و زمان می‌باشد.

هایدگر عبارت دازاین را برای اشاره به تجربهٔ «بودن» که مختص به انسان است استفاده می‌کرد. بدین معنی که دازاین یک شکل از بودن می‌باشد که از مسائلی همچون «شخص»، «مرگ» و معضل یا پارادوکس «زندگی در ارتباط با دیگر انسان‌ها درحالی که در نهایت با خود تنها می‌باشد»، آگاه است و باید با آن‌ها مواجه شود.

[مارتین هایدگر (Heidegger,Martin-1889-1976) از دازاین (Dasein) سخن گفته و منظور او از این عنوان همان چیزی است که می‌توان آن را  (کون فی العالَم)  خواند ، اساساً هستی انسان در عالَم است و عالَم هرگز از انسان جدا و منفصل نمی‌گردد. عالَم نه‌تنها از انسان جدا و منفصل می باشد بلکه سیال و جاودانه در فیوضات(Emanations) است.]

معادل فارسی

سیاوش جمادی در ترجمه خود از کتاب هستی و زمان مارتین هایدگر این واژه را به همان صورت دازاین استفاده می‌کند. اما در انتهای کتاب و در بخش واژه نامه آلمانی-انگلیسی-فارسی در ذیل مدخل «Dasein» معادل‌های فارسی «آنجا بودن» و «آنجا هستی» را می‌آورد.

عبدالکریم رشیدیان در ترجمه خود از کتاب هستی و زمان واژه «Dasein» را ترجمه نمی‌کند و به صورت «دازاین» می‌آورد.

بابک احمدی، در کتاب خود «هایدگر و تاریخ هستی» در مورد واژه دازاین می نویسد: عنوانی که است که هایدگر در مورد وجود انسان، همچون یگانه هستنده ای که می تواند به معنای هستی بیندیشید، به کار می برد.

جستارهای وابسته

• مارتین هایدگر
• هستی و زمان

منابع

• هستی و زمان، مارتین هایدگر، ترجمه عبدالکریم رشیدیان، تهران: نشر نی، ۱۳۸۹.
• هستی و زمان، مارتین هایدگر، ترجمه سیاوش جمادی، (ویراست دوم)، تهران: انتشارات ققنوس، ۱۳۸۹.