الفبای آوانگاری بینالمللی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
در گزینش نشان برای استفاده در الفبای آوانگاری بینالمللی از حروف [[الفبای لاتین]] و یا [[الفبای یونانی]] و یا شکل تغییریافتهای از هردو استفاده شده است. برای مثال برای نشان دادن [[واج]] [[بست چاکنایی]] ([[ع]] [[زبان عربی|عربی]]) در الفبای آوانگاری بینالمللی از شکل بدون نقطه [[علامت سوال]] استفاده میشود. |
در گزینش نشان برای استفاده در الفبای آوانگاری بینالمللی از حروف [[الفبای لاتین]] و یا [[الفبای یونانی]] و یا شکل تغییریافتهای از هردو استفاده شده است. برای مثال برای نشان دادن [[واج]] [[بست چاکنایی]] ([[ع]] [[زبان عربی|عربی]]) در الفبای آوانگاری بینالمللی از شکل بدون نقطه [[علامت سوال]] استفاده میشود. |
||
{{پاککن}} |
|||
==حروف عربی== |
==حروف عربی== |
||
{| class="wikitable nounderlines" style="font-size: 110%" |
{| class="wikitable nounderlines" style="font-size: 110%" |
||
خط ۱۴۰: | خط ۱۴۱: | ||
{{الفبای بینالمللی آوانگاری}} |
{{الفبای بینالمللی آوانگاری}} |
||
== منابع == |
== منابع == |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
نسخهٔ ۱۱ دسامبر ۲۰۱۴، ساعت ۰۶:۵۲
الفبای آوانگاری بینالمللی | |
---|---|
سامانهٔ مادر |
الفبای آوانگاری بینالمللی (به انگلیسی: International Phonetic Alphabet) یک سامانه نوشتاری و آوانگاری است که بر پایهٔ الفبای لاتینی ساخته شدهاست. این سامانه به وسیله انجمن آواشناسی بینالمللی به عنوان یک الفبای استاندارد برای نشان دادن صداهای ایجاد شده در زبان های گوناگون طراحی شده است. در ایجاد این سامانه از دانشجویان و اساتیدی با زباهای گوناگون ، زبانشناسان ، خوانندگان و هنرپیشگان ، فرهنگنویسان ٬ زبان فراسازان و مترجمان کمک گرفته شده است.
الفبای آوانگاری بینالمللی تنها برای نشان دادن حالتهای بیانی در زبان های شفاهی مانند واج ٬ آهنگ جمله ٬ اتصال میان واژگان و هجاها کاربرد دارد. برای نشان دادن حالتهای بیانی دیگر مانند دندان قروچه ، نوکزبانی سخن گفتن ، و نیز برای صداهای ساخته شده به وسیله پدیده لبشکری ، مجموعه ای گسترده از نمادها مورد استفاده قرار گیرد.
هرکدام از نمادهای الفبای آوانگاری بینالمللی از دو عنصر اصلی حروف و تفکیککننده ها ساخته شده است.
گاهی اوقات حرف یا تفکیککنندههای اضافه، به وسیله انجمن آواشناسی بینالمللی حذف و یا اصلاح شدهاند. همانطور که از تغییرات اخیر در سال ۲۰۰۵، ۱۰۷ حرف ، ۵۲ تفکیککننده و چهار علامت عروضی در الفبای آوانگاری بینالمللی اضافه شده است.
تاریخچه
در سال ۱۸۸۶ یک گروه از مدرسان زبان انگلیسی و فرانسوی به رهبری یک زبانشناس فرانسوی به نام پائول پاسی نهادی را شکل دادند که در سال ۱۸۹۶ با نام انجمن آواشناسی بینالمللی (به فرانسوی: Association phonétique internationale) شناخته شد. خمیرمایه اصلی الفبای ابداعی این انجمن از الفبای لاتینی نشأت میگرفت و برای کاربرد در زبانهای انگلیسی و فرانسوی طراحی شده بود اما برای قابل استفاده بودن این الفبا در دیگر زبانها کاربرد نمادهای آن در زبانهای گوناگون تغییر یافت.
از زمان پیدایش خود ٬ الفبای آوانگاری بینالمللی شاهد تغییرات زیادی بوده است. پس از تغییرات اساسی شکل گرفته در این الفبا در سالهای ۱۹۰۰ و ۱۹۳۰ یک دوره ثبات برای این الفبا پیش آمد. کنوانسیون انجمن آواشناسی بینالمللی در کیل که در سال ۱۹۸۶ برگزار شد به این ثبات خاتمه داد. بعدها نیز تغییرات دیگری مانند اضافهکردن واکههای مرکزی و حذف چند حرف در سال ۲۰۰۵ روی داد.
توضیحات
هدف اصلی در الفبای آوانگاری بینالمللی جایگزینی هر یک صدای ایجادشده با یک نشان میباشد. با این وجود این فرایند در صورت پیچیده بودن یک صدا طی نمی شود بدین معنا که نمیتوان یک نشان را جایگزین یک گراف چندگانه نمود. برای مثال در برای آوانگاری زبان انگلیسی نمیتوان یک نشان /ks/ و یا /gz/ را جایگزین حرف x نمود. همچنین برای حروفی که صداهای متفاوتی را از خود نشان میدهند مانند c در زبان انگلیسی یا دیگر زبانهای اروپایی نمیتوان یک نشان ویژه در نظر گرفت بلکه برای هر صدا به صورت جداگانه یک نشان در نظر گرفته می شود.
امروزه الفبای آوانگاری بینالمللی شامل ۱۰۷ همخوان و ۳۱ واکه میشود. ۱۹ نشان دیگر نیز برای نشان دادن کشیدگی٬ تکیه٬ نواخت و آهنگ جملات به کار میروند. تمام این نشانها در یکنمودار که توسط انجمن آواشناسی بینالمللی در سال ۲۰۰۵ انتشار یافت قابل مشاهده میباشند.
آوانویسهها میان کروشه [...] و واجنویسهها میان دو خط مورب /.../ میآیند.
شکل حروف
در گزینش نشان برای استفاده در الفبای آوانگاری بینالمللی از حروف الفبای لاتین و یا الفبای یونانی و یا شکل تغییریافتهای از هردو استفاده شده است. برای مثال برای نشان دادن واج بست چاکنایی (ع عربی) در الفبای آوانگاری بینالمللی از شکل بدون نقطه علامت سوال استفاده میشود.
حروف عربی
الفبای عربی | ء / ا | ب | ت | ث | ج | ح | خ | د | ذ | ر | ز | س | ش | ص | ض | ط | ظ | ع | غ | ف | ق | ک | ل | م | ن | ه | و | ی / الفبای عربی[۱] |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
DIN 31635 | ʾ / ā | b | t | ṯ | ǧ | ḥ | ḫ | d | ḏ | r | z | s | š | ṣ | ḍ | ṭ | ẓ | ʿ | ġ | f | q | k | l | m | n | h | w / ū | y / ī |
ALA-LC | ʼ / ā | th | j | kh | dh | sh | ʻ | gh | ||||||||||||||||||||
الفبای آوانگاری بینالمللی (MSA) | ʔ, aː | b | t | θ | dʒ ɡ ʒ |
ħ | x | d | ð | r | z | s | ʃ | sˤ | dˤ | tˤ | ðˤ zˤ |
ʕ | ɣ | f | q | k | l | m | n | h | w, uː | j, iː |
منابع
- ↑ در مصر , سودان و نواحی دیگر, شکل انتهایی الفبای عربی (بدون دو نقطه).