شهرزور: تفاوت میان نسخهها
جز ربات: افزودن ردههای همسنگ |
Bahrami764 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه وظیفه تازهوارد وظیفه تازهوارد: ویرایستاری |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{کردها}} |
{{کردها}} |
||
خاک این دشت به ارتفاع شهرت دارد.به دلیل این جلگه های که از کوه های |
خاک این دشت به ارتفاع شهرت دارد.به دلیل این جلگه های که از کوه های اطراف به رودخانه و دشت های شهرزور می برد. |
||
در شمال دشت سد دربندیخان ساخته شده است،که روبه روی آن به ر فراوانی دشت را پوشانده است. |
در شمال دشت [[سد دربندیخان]] ساخته شده است،که روبه روی آن به ر فراوانی دشت را پوشانده است. |
||
مهمترین شهر هایش استان |
مهمترین شهر هایش استان [[حلبچه]] و سید ساق و عربت و خرمال و [[شهر تاریخی سیروان|سیروان]] و [[حلبچه]] تازه زراین. |
||
== نام == |
== نام == |
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۱۳
این نوشتار به ویراستاری نیاز دارد. لطفاً تا جایی که ممکن است آن را از نظر دستور زبان، شیوه نگارش، املا و انشا بهتر کنید. |
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
بخشی از تاریخ و فرهنگ کردها |
خاک این دشت به ارتفاع شهرت دارد.به دلیل این جلگه های که از کوه های اطراف به رودخانه و دشت های شهرزور می برد.
در شمال دشت سد دربندیخان ساخته شده است،که روبه روی آن به ر فراوانی دشت را پوشانده است.
مهمترین شهر هایش استان حلبچه و سید ساق و عربت و خرمال و سیروان و حلبچه تازه زراین.
نام
مثل اینکه کلمه شهرزور از دو کلمه قدیمی کردی: شهر(شاه) و زور (جنگل) که این دو کلمه باهم دیگر می شوندمعنی :( جنگل شاهانه) است.[۱]
تاریخ
در چند مدرک ساسانی ها نام شهرزور آمده.[۲]
در قرن چهارم میلادی کمی از مردم شهرزور که به دین مسیح در آمده اند،به دست شاه ساسانی کشته می شوند.
هراکلیوس(Heraclius)امپراتوری روم در ماه 2سال628 میلادی در شهرزور بودند.
در سال 642 میلادی در دشت شهرزور جنگ ساسانیان و سپاه اسلام به شهرزور میرسد.
حکومت شهرزور،در سده 11تا 16،به دست میرنشین اردلان بود. جاهای تاریخی این حکومت در (یاسین تپه)به جای مانه است.
در سال1554 شهرزور به دست عثمانیان و ایالت شهرزور ساخته می شود.
منبع
- ↑ "شارەزوور". ویکیپیدیا، ئینسایکڵۆپیدیای ئازاد. 2022-02-04.
- ↑ کارنامەی ئەردەشیری پاپەکان، بەشی ٦.
سەرچاوە: ڕۆڵى هۆکارە سیاسییەکان لەدابەشبوونى پارێزگای سلێمانی، جاسم محەمەد محەمەد عەلى، سلێمانى، ٢٠٠٨