شدادیان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شدّادیان نام خاندانی کُردتبار است که در سال‌های ۳۴۰ تا ۴۸۰[نیازمند منبع] یا ۴۶۸ هجری قمری در نواحی گنجه، بردعه، بیلقان، دوین یا دَبیل(در ابتدا و برخی سال‌ها) و.... که به طور کلی شدّادیان حاکمان ارّان و قسمت‌هایی از ارمنستان بودند و بعضاً نواحی از شروان، گرجستان و روم شرقی را هم به تصرف خود در می‌آوردند.

بنیان‌گذار آن محمد بن شدّاد بن قرتپ(در اصل قُرتق) بود.

شدّادیان

951–1199
پایتختدوین(دَبیل)، گنجه،[۱] آنی
دین(ها)
اسلام
حکومتامارت
دوره تاریخیقرون وسطی
• بنیان‌گذاری
951
• محمد بن شدّاد conquers دوین(دَبیل)
951
• علی لشکری(یکم) بن محمد established himself in گنجه
971
• Manuchihr ibn Shavur founded the Shaddadis emirate of آنی
c. 1072
• فروپاشی
1199
پیشین
پسین
سالاریان
Byzantine empire
امپراتوری سلجوقی
پادشاهی متحد گرجستان
امروز بخشی از

نام برخی از شخصیت‌های مهم آنها علی لشکری(یکم و دوم)، فضل یا فضلون(یکم و دوم و سوم) و ابوالاسوار شاور(بن فضل یکم بن محمد)، در اشعار و منابع تاریخی آمده است. شدادیان در جنگ‌های اسلام با روم، طوایف گرجی و ارمنی و دیگر طوایف این مناطق نقش برجسته‌ای داشتند. شدادیان در ابتدای به قدرت رسیدن درگیری های نیز با دیلمیان داشتند.

نقشهٔ شدادیان و روادیان

منابع[ویرایش]

  1. Andrew C. S. Peacock, Nomadic Society and the Seljūq Campaigns in Caucasia, Iran & the Caucasus, Vol. 9, No. 2, 2005:210.
  • مینورسکی، ولادیمیر فدروویچ (۱۳۷۵). پژوهش‌هایی در تاریخ قفقاز. ترجمهٔ محسن خادم. تهران: بنیاد دائرة المعارف اسلامی. شابک ۹۶۴-۴۴۷-۰۳۳-۸.