بازیگر: تفاوت میان نسخهها
جز جایگزینی الگوی خرد با موضوع-خرد جهت تخصصی کردن الگوی خرد با ویرایشگر خودکار فارسی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
هنرپیشهها گاه به [[صداگذاری]] شخصیتهای [[پویانمایی|کارتونی]] یا صحبت کردن بجای افرادی در آگهیهای تلویزیونی هم میپردازند. |
هنرپیشهها گاه به [[صداگذاری]] شخصیتهای [[پویانمایی|کارتونی]] یا صحبت کردن بجای افرادی در آگهیهای تلویزیونی هم میپردازند. |
||
هنرپیشگان امروزی گاه در [[بازیهای رایانهای]] هم نقشی را به اجرا میگذارند. این کار توسط ثبت حرکات و [[صدا|صدای]] آنها و بازسازی دادههای [[کامپیوتر|رایانهای]] بدست آمده صورت میگیرد. |
هنرپیشگان امروزی گاه در [[بازیهای رایانهای]] هم نقشی را به اجرا میگذارند. این کار توسط ثبت حرکات و [[صدا|صدای]] آنها و بازسازی دادههای [[کامپیوتر|رایانهای]] بدست آمده صورت میگیرد. |
||
حرفه هنرپیشگی از پیشههای بسیار کهن بشری است.مازیارمیراولین بازی گردان تخصصی در صنعت سینمای ایران است که بازیگردانی را هنر زبان بدن و بازی گرفتن از بازیگران می داند که به هیچ وجه ربطی به کارگردانان و یا بازیگران آماتور و حرفه ای نداشته و ندارد.بازیگردانی کاملا جدا از فن بازیگری و اصول کلاسیک و حرفه ای بازی و بازی گر است. |
|||
حرفه هنرپیشگی از پیشههای بسیار کهن بشری است. |
|||
بازیگردان با تکیه بر علم ارتباطات غیر کلامی و یا زبان بدن و با اشراف بر محیط و جو فیلمنامه و داستان و همچنین کشف تکنیکهای لمسی و حسی و مخصوصا فنی تکتک افراد و حتی فیلمنامه و واقعیتهای داستان مانند یک پژوهشگر به تحلیل تخصصی عملکرد کلیه بازیگران بصورت فردی و اثر بازی های آنها بر روی هم و بر روی بیننده میپردازد تا تمامی پلنها را در بالاترین سطح لمسی و حسی و حرکتی و.. |
|||
و در مسیرفیلمنامه کارگردان و عوامل جلوی دوربین ببرد. |
|||
مساله دیگر، تخصص مورد نیاز برای بازیگردانی است که در این خصوص نیز گفتهاند بازیگردان باید ضمن آشنایی کامل با تکنیکهای بازیگری، بیان و فرم، در قالب فعالیت خود روانشناس، جامعهشناس و مدیر قابلی باشد تا بتواند با تسلط و دانش کامل، تکتک شخصیتها، احساسات و درونیات آنها را تحلیل و قابل و لایق دیدن نموده و بازیگران را در مسیر صحیح نقشآفرینی راهنمایی و هدایت کند. |
|||
== مسئول انتخاب بازیگران == |
== مسئول انتخاب بازیگران == |
نسخهٔ ۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۵۶
هُنَرپیشه[۱] یا بازیگر[۲] به کسی گفته میشود که بهطور حرفهای نقشی را در یک نمایش، تئاتر، سینما و تلویزیون بازی میکند. هنرپیشه، که در گذشته «آکتور» یا «آرتیست» خوانده میشد، کسی است که نقشی را در اثری نمایشی بازی میکند. این اصطلاح بیشتر برای آنان که در نقش بازی میکنند بکار میرود هرچند که صداپیشهها و بازیگران نقشها در نمایشهای رادیویی نیز ممکن است هنرپیشه خوانده شوند. هنرپیشه میتواند کار خود را در چهارچوب یک تئاتر، فیلم، مجموعه تلویزیونی یا در حین آموزش دیگر هنرپیشگان انجام دهد. هنرپیشهها گاه به صداگذاری شخصیتهای کارتونی یا صحبت کردن بجای افرادی در آگهیهای تلویزیونی هم میپردازند. هنرپیشگان امروزی گاه در بازیهای رایانهای هم نقشی را به اجرا میگذارند. این کار توسط ثبت حرکات و صدای آنها و بازسازی دادههای رایانهای بدست آمده صورت میگیرد. حرفه هنرپیشگی از پیشههای بسیار کهن بشری است.مازیارمیراولین بازی گردان تخصصی در صنعت سینمای ایران است که بازیگردانی را هنر زبان بدن و بازی گرفتن از بازیگران می داند که به هیچ وجه ربطی به کارگردانان و یا بازیگران آماتور و حرفه ای نداشته و ندارد.بازیگردانی کاملا جدا از فن بازیگری و اصول کلاسیک و حرفه ای بازی و بازی گر است.
بازیگردان با تکیه بر علم ارتباطات غیر کلامی و یا زبان بدن و با اشراف بر محیط و جو فیلمنامه و داستان و همچنین کشف تکنیکهای لمسی و حسی و مخصوصا فنی تکتک افراد و حتی فیلمنامه و واقعیتهای داستان مانند یک پژوهشگر به تحلیل تخصصی عملکرد کلیه بازیگران بصورت فردی و اثر بازی های آنها بر روی هم و بر روی بیننده میپردازد تا تمامی پلنها را در بالاترین سطح لمسی و حسی و حرکتی و..
و در مسیرفیلمنامه کارگردان و عوامل جلوی دوربین ببرد.
مساله دیگر، تخصص مورد نیاز برای بازیگردانی است که در این خصوص نیز گفتهاند بازیگردان باید ضمن آشنایی کامل با تکنیکهای بازیگری، بیان و فرم، در قالب فعالیت خود روانشناس، جامعهشناس و مدیر قابلی باشد تا بتواند با تسلط و دانش کامل، تکتک شخصیتها، احساسات و درونیات آنها را تحلیل و قابل و لایق دیدن نموده و بازیگران را در مسیر صحیح نقشآفرینی راهنمایی و هدایت کند.
مسئول انتخاب بازیگران
مسئولیت انتخاب بازیگران را، یا تهیهکننده و کارگردان با مشارکت همدیگر انجام میدهند یا از فردی میخواهند که زیر نظر آنها، بازیگران مناسب را انتخاب کند.
بازیگردان
او کسی است که مسئولیت بازیگران را بر عهده دارد، نقششان را به آنها تفهیم میکند و نقششان را با آنها تمرین میکند و سر انجام، آنها را برای بازی نهایی جلوی دوربین آماده میکند. برخی از کارگردانها این کار را خودشان انجام میدهند، اما امروزه در فیلمسازی حرفهای، معمولاً از شخصی که خود اشراف کامل به عرصه بازیگری دارد (حتی گاهی از بازیگران مطرح)، استفاده میشود، تا این مسئولیت را به عهده گیرند و به نوعی بازیگران را کارگردانی کنند.
بازیگران اصلی
بازیگرانی که نقشهای مهم فیلم را بر عهده دارند، به ویژه نقشهای اول و دوم.
بازیگران نقش جزئی
نقش کوچکی در فیلم که معمولاً با ذکر یک یا دو جمله همراه است و همین آن را از نقش سیاهی لشکر که کلمهای به زبان نمیآورد و معمولاً جزئی از جمعیت است، متمایز میکند.
سیاهیلشکر
بازیگری که برای حضور در جمع، یا حضور تصادفی در صحنهای، بیآنکه حرفی به زبان آورد، استخدام میشود. این بازیگران به صورت روزمزدی دستمزد میگیرند و بر خلاف بازیگران نقش جزئی، نامشان در عنوان بندی ذکر نمیشود.
منابع
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به بازیگر در ویکیگفتاورد موجود است. |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ بازیگر موجود است. |
- ↑ «هنرپیشه، بازیگر» [هنرهای نمایشی] همارزِ «actor, actress»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سوم. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۵۰-۸ (ذیل سرواژهٔ هنرپیشه)
- ↑ «بازیگر» [هنرهای نمایشی] همارزِ «player, actor, actress»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سوم. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۵۰-۸ (ذیل سرواژهٔ بازیگر1)
- Egon Aderhold, Sprecherziehung des Schauspielers. Grundlagen und Methoden, Henschel 5. Auflage 1998