سیمینه‌رود
| سیمینه‌رود | |
|---|---|
 | |
| ویژگی‌های ظاهری | |
| طول | ۲۰۰ کیلومتر |
| ویژگی‌های حوضه | |
| شبکهٔ رود | دریاچه ارومیه |
سیمینه‌رود رودی است که در بخش گسترده‌ای از حوزه نگهداری شهرستان‌های سقز، بوکان و میاندوآب قرار دارد.[۱][۲]
نام پیشین این رود طاطائوچای بوده است، و در فرهنگستان اول زبان فارسی نام آن به سیمین‌رود تغییر می‌کند.[۳]
سیمینه‌رود از کوهستان‌های منطقهٔ سقز و بانه و کردستان عراق سرچشمه گرفته و پس از عبور از سقز، بوکان و میاندوآب به دریاچه ارومیه می‌ریزد.
همچنین رود سیمینه‌رود از جنوب شهرستان میاندوآب گذشته، زمین‌های فراوانی را در محدودهٔ میاندوآب آبیاری می‌کند.[۲]
حوزه[ویرایش]
سیمینه‌رود در مسیر خود شاخه‌های زیادی از ترجان و اسکی‌بغداد و کهریز ایوبی دریافت کرده و از غرب بوکان گذشته، در سر راه خود شاخه‌های چندی از رودهای کوچک به آن می‌پیوندد و در موازات زرینه رود حرکت کرده وارد جلگهٔ میاندوآب می‌شود. آب سیمینه‌رود کمتر از آب زرینه رود است.[۲]
طول سیمینه‌رود ۲۰۰ کیلومتر و مساحت حوضه آبگیر آن در محل داشبند ۲۰۹۰ کیلومتر مربع و میانگین آب سالانه آن معادل ۶۴۰ متر مکعب است. آبدهی آن ۹٫۶۷ مترمکعب در ثانیه می‌باشد.
منابع[ویرایش]
- ↑ «جوان میاندوآبی در سیمینه رود غرق شد». www.irna.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۲۳.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ YJC، خبرگزاری باشگاه خبرنگاران | آخرین اخبار ایران و جهان | (۱۳۹۸-۱۰-۱۹). «بارش‌های زمستانی و پرآب شدن رودخانه سیمینه رود بوکان+تصاویر». fa. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۲۳.
- ↑ دبیرخانه فرهنگستان, ویراستار (۱۳۱۹). واژه‌های نو، فرهنگستان ایران. ص. ۶۰.
ریزشگاه دریاچه ارومیه ریزشگاه خلیج فارس ریزشگاه دریای عمان ریزشگاه دریای خزر ریزشگاه گاوخونی ریزشگاه دریاچه نمک ریزشگاه دریاچه بختگان ریزشگاه هامون جازموریان ریزشگاه بیابان قره‌قوم ریزشگاه کویر نمک بردسکن ریزشگاه دشت خارتوران از به هم پیوستن رودهای درون پرانتز، رود بزرگ‌تر تشکلیل می‌شود.
این یک مقالهٔ خرد ایران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
.svg){kind=small}