رادیولاریت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

رادیولاریت شامل ردیف چرت‌های قرمز، خاکستری، زرد تا سبز زیتونی و شیل‌های قرمز و سبز رنگ، آهک‌های سیلیسی و توده‌های سنگ‌های بازی و فوق بازی شامل سرپانتین است. این طبقات مربوط به کرتاسه فوقانی اند. رادیولاریت‌ها به صورت یک زون خطی در جوار زون تراست‌ها در کرمانشاه، لرستان، دزفول و فارس دیده می‌شوند.[۱]

پرونده:Radiolarite at Zagros.jpg
رادیولاریت‌های زاگرس رادیولاریت، گردنه حسین‌آباد

رادیولاریتها به دو دسته‌اند: چرت با نوار اکسید آهن، چرت با مواد آلی. از مشخصات چرت با نوار اکسید آهن همراهی با توالی افیولیت (مانند نوار افیولیت رادیولاریتی زاگرس)، همراهی با گل پلاژیک، دارا بودن نوار قرمز تا سبز تیره دارای اکسیدهای Fe 3 و تشکیل شدگی از پوسته رادیولر است.

انسانهای دوران پارینه سنگی از این سنگهای سیلیسی برای ساخت ابزار سنگی استفاده می کردند که شواهد آن در نقاط مختلف زاگرس از جمله در غار دو اشکفت در شمال کرمانشاه یافت شده است. [۲]

منابع[ویرایش]

  1. عبدی, اسد, محمودی قرائی, محسن کریمی نیا, علیرضا کریمی باوند پور, & محمد محجل. (۱۳۹۴). تحلیل اثر رخساره ای رادیولاریت های کرمانشاه به منظور بررسی محیط رسوبی. علوم زمین, ۲۴.
  2. بیگلری، فریدون ۱۳۹۱، غار دواشکفت و الگوهای تامین و استفاده از منابع سنگی طی دوره پارینه سنگی میانی در دشت میان کوهی کرمانشاه، گزارش هاى باستان شناسى (۸)؛ ويژه مجموعه مقالات همايش بين المللى باستان شناسى ايران: حوزة غرب، كرمانشاه، صص. ۳۰-۱۱، پژوهشکده باستان شناسی، پژوهشگاه میراث فرهنگی، تهران