خاندان نوذر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خاندان نوذر
اطلاعات کلی
نام قومنوذریان
نخستین پیشوانوذر
پیشوایان دیگرتوس، گستهم
مؤسسنوذر
پرچمپیل پیکر
نوع زندگییکجانشینی، چادرنشینی
زبانپارسی باستان
پایتختدهستان و آمل
ملیتایرانی
سایر اطلاعات
شناخته شدهزرّینه‌کفش
شهرهاپارس، سپاهان
کوه‌هازاوه‌کوه، البرزکوه
آیینکیش‌مهر
پیامبراز تبار کاتوزیان
نژادآریانا

خاندان نوذر یا نوذریان از خاندان‌های مهم ایرانی در شاهنامه فردوسی است. توس و گستهم از اعضای مهم این خاندان هستند. پس از مرگ نوذر، شاه ایران، بزرگان ایران هیچیک از دو پسر نوذر را زیبندهٔ شاهی ندانسته و سلطنت را به خاندان کیانیان انتقال دادند.

نوذریان در شاهنامه[ویرایش]

در دورهٔ کی‌کاوس این خاندان نفوذ و قدرت فراوانی یافت و خاندان گودرز را کنار زد امّا در دوره کیخسرو، گودرزیان دوباره توانستند قدرت از کف رفتهٔ خود را باز یابند. در شاهنامه میان این دو خاندان کشمکشی برای دستیابی به قدرت سیاسی وجود دارد. در یک سوی این کشمکش، توس، کی‌کاوس و فریبرز هستند و در سوی دیگر گودرز، رستم و سیاوش قرار گرفته‌اند.[۱]

زمانیکه سهراب در کشور توران پا به سن بلوغ گذاشت خواست تا پدر را بیابد، به همین بهانه آهنگ جنگ با ایرانیان نمود. او در حمله به دژ سپید توانست هژیر را به اسارت در آورد سپس از هژیر خواست تا از بالای تپه‌ای مشرف به اردوگاه ایرانیان یکایکا سران خیمه‌ها و پرچم‌ها را به او بشناساند، تا سهراب پدرش رستم را دریابد. دومین درفشی که به نظر سهراب مهم می‌آمد از هژیر پرسید و او اینگونه جواب داد:

وزان پس بدو گفت بر میمنهسواران بسیار و پیل و بنه
سراپردهٔ بر کشیده سیاهرده گِردش اندر ز هر سو سپاه
به گِرد اندرش خیمه ز اندازه بیشپس پشت پیلان و بالاش پیش
زده پیش او پیل‌پیکر درفشبه در بر سواران زرّینه کفش
چنین گفت کان توس نوذر بوددرفشش کجا پیل‌پیکر بود [۲]

پانویس[ویرایش]

  1. «خانواده‌های گودرز و پیران در شاهنامه به قلم پژوهشگر افغان». ایبنا. ۱۵ فروردین ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۱۰ مارس ۲۰۱۶.
  2. شاهنامه. جلد دوم. سرگذشت سهراب، ص ۱۰۷

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]