سیمینهرود
سیمینهرود | |
---|---|
ویژگیهای ظاهری | |
طول | ۲۰۰ کیلومتر |
ویژگیهای حوضه | |
شبکهٔ رود | دریاچه ارومیه |
سیمینهرود رودی است که در بخش گستردهای از حوزه نگهداری شهرستانهای سقز، بوکان و میاندوآب قرار دارد.[۱][۲]
نام پیشین این رود طاطائوچای بوده است، و در فرهنگستان اول زبان فارسی نام آن به سیمینرود تغییر میکند.[۳]
سیمینهرود از کوهستانهای منطقهٔ سقز و بانه و کردستان عراق سرچشمه گرفته و پس از عبور از سقز، بوکان و میاندوآب به دریاچه ارومیه میریزد.
همچنین رود سیمینهرود از جنوب شهرستان میاندوآب گذشته، زمینهای فراوانی را در محدودهٔ میاندوآب آبیاری میکند.[۲]
حوزه[ویرایش]
سیمینهرود در مسیر خود شاخههای زیادی از ترجان و اسکیبغداد و کهریز ایوبی دریافت کرده و از غرب بوکان گذشته، در سر راه خود شاخههای چندی از رودهای کوچک به آن میپیوندد و در موازات زرینه رود حرکت کرده وارد جلگهٔ میاندوآب میشود. آب سیمینهرود کمتر از آب زرینه رود است.[۲]
طول سیمینهرود ۲۰۰ کیلومتر و مساحت حوضه آبگیر آن در محل داشبند ۲۰۹۰ کیلومتر مربع و میانگین آب سالانه آن معادل ۶۴۰ متر مکعب است. آبدهی آن ۹٫۶۷ مترمکعب در ثانیه میباشد.
منابع[ویرایش]
- ↑ «جوان میاندوآبی در سیمینه رود غرق شد». www.irna.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۸-۲۳.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ YJC، خبرگزاری باشگاه خبرنگاران | آخرین اخبار ایران و جهان | (۱۳۹۸-۱۰-۱۹). «بارشهای زمستانی و پرآب شدن رودخانه سیمینه رود بوکان+تصاویر». fa. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۸-۲۳.
- ↑ دبیرخانه فرهنگستان, ویراستار (۱۳۱۹). واژههای نو، فرهنگستان ایران. ص. ۶۰.