امپریالیسم شوروی

حداکثر اراضی کشورهای جهان تحت تأثیر شوروی، پس از انقلاب کوبا در ۱۹۵۹ و پیش از شکاف چینی-شوروی ۱۹۶۱

واژه غیررسمی امپراتوری شوروی را منتقدین اتحاد جماهیر شوروی به کار می‌بردند تا به سیاست خارجی امپریالیستی پنداشته شدهٔ این کشور در جریان جنگ سرد اشاره کنند. این کشورها کشورهایی مستقل با دولتهایی مجزا بودند که سیاستهای خود را تعیین می‌کردند، ولی آن سیاستها باید درون حدودی می‌ماندند که اتحاد شوروی تعین می‌کرد. عدم پایبندی به این چارچوب‌ها ممکن بود موجب مداخله نظامی پیمان ورشو شود. کشورهای دچار این وضعیت اکثراً حکومتهای اقماری خوانده می‌شوند. این ترتیبات غیررسمی بودند و دولت شوروی همواره داشتن هرگونه قدرتی بر دیگر کشورها را نفی می‌کرد.

گرچه اتحاد شوروی را یک امپراتور رهبری نمی‌کرد و خود را ضد امپریالیستی می‌خواند، منتقدین، استدلال می‌کنند که گرایشهای مشترکی به امپراتوریهای تاریخی داشته‌است. برخی دانشوران معتقدند که شوروی نهادی دوگانه بود که عناصری مشترک با هم امپراتوریهای چندملیتی و هم با حکومت‌های ملی داشته‌است. همچنین گفته شده شوروی نظیر دیگر قدرتهای امپریالیستی، استعمار می‌کرد.

اتحاد شوروی و حکومتهای اقماری اش

.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Soviet imperialism». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ مهر ۱۳۹۲.