حکومت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
محمد ملایی (بحث | مشارکت‌ها) ←دیدگاه جمهوری اسلامی ایران: اصلاح اشتباه تایپی برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
از طرفی [[اسلام ناب محمدی]] بمعنی اجرا واقعی اسلامی و پرهیز از [[مصالح تحمیلی]] است.{{مدرک}} |
از طرفی [[اسلام ناب محمدی]] بمعنی اجرا واقعی اسلامی و پرهیز از [[مصالح تحمیلی]] است.{{مدرک}} |
||
[[سید محمد جواد غروی]] حکومت را یک امر دنیایی نه الهی می‌داند که مردم بر اساس همفکری و مشورت و ایجاد هم‌رأیی به تشکیل آن مبادرت می‌کنند و استدلال او این است که کلمة «امر» که جمع آن «امور» است در قرآن به معنای کارهای دنیایی مردم از جمله تشکیل [[دولت]] و [[حکومت]] است.<ref>{{یادکرد وب | عنوان = حکومت | نشانی = http://arbabehekmat.org/fa/excerpt/browse/term/2#!/fa/excerpt/browse/term/2/post/598 | بازبینی = ۶ آبان ۱۳۹۲}}</ref> |
|||
== پانویس == |
== پانویس == |
||
نسخهٔ ۳۱ اوت ۲۰۱۵، ساعت ۱۴:۴۱
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
| بخشی از سلسله مقالات در مورد |
| اشکال اساسی حکومت |
|---|
| فهرست اشکال حکومت |
 درگاه سیاست |
حکومت اسلامی نوعی از حکومت دینی است. که حداقل در آن قوانین جامعه بر پایه احکام و معارف اسلامی باشد.[۱] [۲]
حاکمان اسلامی معتقدند اسلام برنامه کاملی است که از جانب خدا راه چگونه زندگی کردن را آموخته است. حکومت نیز جزئی از زندگی ماست پس برای حکومت نیز باید از راهنمایی خدا استفاده کرد. این افراد نظریه جدایی دین از سیاست را قبول ندارند.
دیدگاه جمهوری اسلامی ایران
 | در بیطرفی این مقاله اختلافنظر وجود دارد. |
در دیدگاههای جمهوری اسلامی ایران حکومت دینی نه تنها در آن قوانین دینی اجرا می شود بلکه مجریان آن یا مستقیماً از طرف خدا منصوبند یا به اذن خاص یا عام معصوم منصوب شده اند.[۳]
در این دیدگاه حکومت دینی شکلی از حکومت است که در آن همه امور سیاسی اجتماعی قضایی اقتصادی و ... منشاء الهی پیدا می کند و طبق آزمونهای دینی تعیین تکلیف در این امور به دین واگذار می شود. در حکومت دینی جایی برای مردمسالاری به عنوان تعیین سرنوشت اساسی جامعه وجود داردکه با مشارکت مردم و مشورت آنها از اهمیت برخوردار است.
در حکومت دینی تعیین زمامدار و زمامداران و همه قوانین از طریق متن دین تعین می شود. امروزه طبق نظر اندیشمندان دینی[نیازمند منبع] دین اسلام بیشترین ظرفیت تحقق حکومت دینی را داراست[نیازمند منبع] از این رو حکومت دینی همواره بیشتر به معنی حکومت اسلامی می باشد[۴].
مرتبه عملی و اجرایی حکومت دینی نسبی است یعنی همیشه امکان پیاده شدن کامل آن وجود دارد.
نمونه بارز اجرای این شیوه حکومتی تا حد زیاد حکومت پیامبر اسلام و حکومت علی و حسن در صدر اسلام می باشد که به مفهوم واقعی حکومت دینی بسیار نزدیک بود و به اعتقاد شیعه نمونه بسیار اعلای آن در زمان ظهور مهدی موعود متحقق می شود هر چند که از جهات نظری اجرای صد در صد حکومت دینی از آرمانهاست ولی حکومت معصومین تا اندازه بسیار زیاد به حکومت دینی نزدیک است.[نیازمند منبع]
بنابراین حکومت دینی به شیوه مصلحتی اجرا می شود. نمونه مصلحتی حکومت دینی نظام سیاسی ایران در سه دهه گذشته است که به وسیله روح الله خمینی شکل گرفت این نوع حکومت مرسوم به جمهوری اسلامی ظرفیتهای ممکن حکومت دینی را به اجرا در آورد.[نیازمند منبع] و یکی از معیارهای حکومت دینی توجه به مصالح می باشد در این صورت حکومت دینی می تواند بوجود آید یا ابقا پیدا کند مصالح گاه مصالح اجتماعی است و گاه بخاطر تزجیح مهم و اهم است.[نیازمند منبع]
از طرفی اسلام ناب محمدی بمعنی اجرا واقعی اسلامی و پرهیز از مصالح تحمیلی است.[نیازمند منبع] سید محمد جواد غروی حکومت را یک امر دنیایی نه الهی می‌داند که مردم بر اساس همفکری و مشورت و ایجاد هم‌رأیی به تشکیل آن مبادرت می‌کنند و استدلال او این است که کلمة «امر» که جمع آن «امور» است در قرآن به معنای کارهای دنیایی مردم از جمله تشکیل دولت و حکومت است.[۵]
پانویس
- ↑ موسسه پژوهشی فرهنگی فهیم - مقاله : مفهوم حکومت دینی / آیت‌الله سید محمدموسوی خوئینی‌ها
- ↑ دین گستر » اندیشه دینی » حکومت دینی رسول اعظم ص
- ↑ :: جنبش مصاف :: - مقصود از حکومت دینی چیست؟
- ↑ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
- ↑ «حکومت». دریافت‌شده در ۶ آبان ۱۳۹۲.