پلی‌بوی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از پلیبوی)
پلی‌بوی
مدیر عامل اجراییبن کوهن
دسته‌بندیمجلات مردان
بسامدماهانه (۱۹۵۳–۲۰۱۶)
دو ماه یکبار (۲۰۱۷–۲۰۱۸)
سه ماه یکبار (۲۰۱۹–۲۰۲۰)
آنلاین از ۲۰۲۰
ناشرپلی‌بوی اینترپرایسز
مجموع شمارگان
(۲۰۱۸)
۴۰۰٬۰۰۰ (دسامبر ۲۰۱۷)[۱]
بنیان‌گذارهیو هفنر
سال بنیان‌گذاری۱ اکتبر ۱۹۵۳؛ ۷۰ سال پیش (۱۹۵۳-01}})[۲]
نخستین شماره۱ دسامبر ۱۹۵۳
آخرین شماره۱۷ مارس ۲۰۲۰
کشورایالات متحده آمریکا
مستقر دربورلی هیلز، کالیفرنیا
زبانانگلیسی
وبگاه
شاپا۰۰۳۲-۱۴۷۸

پلی‌بوی (به انگلیسی: Playboy)، نام یک مجله آمریکایی است. مجله پلی‌بوی که به صورت ماهیانه در ده‌ها کشور جهان و به زبان‌های گوناگون منتشر می‌شود، شامل مقالات سیاسی، اجتماعی و ورزشی، مصاحبه با شخصیت‌های مهم جامعه، مقالات مرتبط با مُد، عکس‌های مانکن‌های زن و برخی افراد مشهور به صورت عریان و هم‌چنین مقالاتی در مورد مسائل جنسی با موضوعیت آمیزش جنسی است که از سال ۱۹۵۳ میلادی (۱۳۳۲ خورشیدی) توسط هیو هفنر و همکاران در آمریکا برای نخستین‌بار انتشار یافت و تاکنون نیز ادامه دارد. شرکت پلی‌بوی نقش مهمی در انقلاب جنسی داشت[۳] و بعدها زیر چتر شرکت پلی‌بوی انترپرایز با گسترش حیطه خود از مجله به تمامی فرم‌های رسانه‌ای، از جمله شبکه رادیویی، تلویزیونی و اینترنت نفوذ گسترده‌ای یافت و به یک امپراتوری رسانه‌ای در زمینه مربوط به مسایل جنسی تبدیل شد.

مجله پلی‌بوی همچنین در هر شماره خود داستان‌های کوتاهی از نویسندگان برجسته جهان از جمله آرتور سی. کلارک، ایان فلمینگ، ولادیمیر ناباکوف و مارگارت اتوود را منتشر می‌کند. همچنین عکس‌های زنان برهنه که به همراه مقالات گوناگون در مجله پلی‌بوی به چاپ می‌رسد را می‌توان در رده عکس‌های سافت جای داد که برخلاف عکس‌های هارد شامل عکس‌هایی که دارای تماس و آمیزش جنسی باشند نیست و تنها شامل عکس اندام برهنه زنان مدل خود می‌شود.

شرکت پلی‌بوی انترپرایز که ناشر مجله پلی‌بوی است، در مجله از استفاده از تصاویری که حاوی آمیزش جنسی باشد، خودداری می‌کند و تنها به نشان دادن تصاویر برهنه زنان بالای سن قانونی اکتفا می‌کند. با این وجود در دیگر رسانه‌های خود از جمله در تلویزیون پلی‌بوی، به تولید فیلم‌هایی ویژه بزرگسالان می‌پردازد که آمیزش جنسی را نیز نشان می‌دهند.

در مارس ۲۰۲۰، بن کوهن، مدیرعامل پلی‌بوی انترپرایز، اعلام کرد که نسخه بهار ۲۰۲۰ آخرین شماره چاپ منظم برنامه‌ریزی شده خواهد بود و این مجله اکنون محتوای خود را به صورت آنلاین منتشر می‌کند.[۴]

تاریخچه[ویرایش]

در سال ۱۹۵۳، هیو هفنر که از رشته روان‌شناسی فارغ‌التحصیل شده بود و برای یک مجله کار می‌کرد تصمیم گرفت یک مجله برای خودش چاپ کند و نام آن را شب مردانه (Stag Party) گذاشت.

ویژگی‌ها[ویرایش]

نوشتار ادبی[ویرایش]

تصویر تمام‌صفحه مریلین مونرو بر روی پلی‌بوی دسامبر ۱۹۵۳

مجله پلی‌بوی در هر شماره خود، داستان‌های کوتاهی از نویسندگان برجسته جهان از جمله آرتور سی. کلارک، ایان فلمینگ، ولادیمیر ناباکوف و مارگارت اتوود را منتشر می‌کند.

شل سیلورستاین برای مجله پلی‌بوی طراحی می‌کرد و شعر و قصه می‌نوشت.[۵]

فروش[ویرایش]

مجله پلی‌بوی در سراسر دنیا شهرت جهانی و علاقه‌مندان فراوانی دارد. پر فروش‌ترین نسخه این مجله، مربوط به شماره نوامبر ۱۹۷۲ است که تعداد شمارگانش به ۷٬۱۶۱٬۵۶۱ نسخه رسید. مدل روی جلد این شماره، پَم راولینگز نام داشت.

بر پایه آمار اعلام شده یک چهارم همه دانشجویان آمریکایی در همه مراحل تحصیلی، هر ماهه پلی‌بوی را خریداری می‌کنند. این مجله، پرفروش‌ترین مجله مربوط به مردان و مسائل جنسی در سراسر دنیا است که از نظر تعداد شمارگان بالاترین تیراژ در سطح جهان را در اختیار دارد. امروزه تیراژ مجله پلی‌بوی به بیش از سه میلیون کپی، تنها در نسخه انگلیسی آن می‌رسد.

لوگوی خرگوش[ویرایش]

لوگوی خرگوش پلی‌بوی بر روی یک فندک

خرگوش با پاپیون، یکی از شناخته‌ترین نشان‌واره‌ها در جهان است و اکنون بیشتر درآمد پلی‌بوی از واگذاری امتیاز این نشان‌واره برای فروش لوازم آرایشی، جواهرات و نوشیدنی وبهداشتی است.[۶]

موضع‌گیری سیاسی[ویرایش]

این مجله که در جامعه آمریکا به «مجله مردان» معروف است به گرفتن مواضع لیبرال در مسائل مهم سیاسی مشهوریت دارد.

عکاسان[ویرایش]

بسیاری از عکاسان برجسته بین‌المللی عکس‌هایی از مدل‌های عریان مجله پلی‌بوی گرفته‌اند که از آن‌جمله می‌توان به ریچارد فیجلی، آرنی فریتگ، ران هریس، دیوید مسی، راس مایر، سوز رندال، هرب ریتز، استفان وایدا و بانی یگر اشاره کرد.

جلوگیری از فروش مجلات پلی‌بوی[ویرایش]

مجله پلی‌بوی در بسیاری از کشورهای جهان هرگز چاپ یا پخش نشده‌است و چاپ آن در بسیاری از کشورها همواره با هیاهو و اعتراضاتی همراه بوده‌است. برای نمونه در بسیاری از بخش‌های آسیا شامل ایران، هند، چین، میانمار، مالزی، تایلند، سنگاپور و برونئی مجله پلی‌بوی حق انتشار و پخش ندارد و داشتن یا خرید و فروش آن بزه محسوب می‌شود.

تقریباً در همه کشورهای اسلامی نیز خرید، فروش، انتشار و پخش این مجلات بزه محسوب می‌شود. اما سال‌ها در کشور ترکیه چاپ و منتشر می‌شد. تلاش‌هایی هم در سال ۲۰۰۶ برای چاپ مجله پلی‌بوی در کشور اندونزی انجام شد که هیاهو و تظاهرات گسترده و تهدیدهای پیاپی، شرکت پلی‌بوی از ادامه چاپ به زبان اندونزیایی منصرف شد. گفتنی است که تنها شماره چاپ شده این مجله به زبان اندونزیایی در روز نخست چاپ، تماماً به فروش رفت.

در آمریکا نیز چاپ مجله پلی‌بوی همواره با اعتراضاتی از جانب گروه‌های متفاوت، مانند مذهبیون مسیحی همراه بوده‌است. در سال ۱۹۸۶ مغازه‌های زنجیره‌ای ۷-ایلون از فروش این مجله خودداری کردند. ولی نهایتاً در اواخر سال ۲۰۰۳ به این سیاست خود پایان دادند. در کتاب‌فروشی‌های آمریکا و در بسیاری از کشورهای دیگر، مجله پلی‌بوی در طبقات فوقانی قسمت مجلات فروشی قرار می‌گیرد که همراه با یک پوشش پلاستیکی است و هدف از این‌کار جلوگیری از قرار گرفتن آسان مجله در اختیار کودکان و نوجوانان است. در ایالات متحده و بسیاری از کشورهای جهان، حداقل سن برای خرید مجله پلی‌بوی، سن قانونی است که از هیجده سال تا بیست و یک سال را شامل می‌شود.

توقف و از سرگیری انتشار تصاویر برهنه زنان[ویرایش]

در اکتبر ۲۰۱۵ پلی‌بوی اعلام کرد که به دلیل رواج و دسترسی آسان به تصاویر و مطالب پورنوگرافی در اینترنت، نشر عکس‌های برهنه زنان «قدیمی» شده و این نشریه انتشار چنین تصاویری را متوقف خواهد کرد. همچنین از این پس، مخاطبان مورد نظر پلی‌بوی «مردان جوان شاغل» هستند و وبگاه پلی‌بوی هم به گونه‌ای دگرگون خواهد شد که بتوان بدون اشکال، از آن در محل کار نیز استفاده کرد. در این سال شمارگان پلی‌بوی به حدود هشتصد هزار نسخه کاهش یافت و انتشار آن دیگر سودآور نبود.[۷]

اما این اقدام نیز مؤثر نبود و در فوریه ۲۰۱۷ مدیر مجله اعلام کرد که انتشار تصاویر برهنه زنان از سر گرفته می‌شود.[۶]

نشر تصویر زن مسلمان[ویرایش]

در اکتبر ۲۰۱۶ پلی‌بوی تصویر از یک زن خبرنگار آمریکایی مسلمان به نام نور تاجوری را منتشر کرد. او ۲۲ ساله با تبار لیبیایی است.[۸]

پیشنهاد خرید[ویرایش]

در پی بحران مالی ۲۰۱۲–۲۰۰۷ شرکت پلی‌بوی انترپرایز اعلام کرد که در سه ماه پایانی سال ۲۰۰۸ میلادی به میزان ۱۴۵٫۷ میلیون دلار ضرر کرده و برای فروش یک‌جای خود اعلام آمادگی کرد.[۹]

عرضه سهام[ویرایش]

با گسترش روزافزون اینترنت و آسان‌تر شدن دسترسی به وبگاه‌های پورن، رقابت برای پلی‌بوی، دشوارتر از گذشته شد. در اکتبر ۲۰۲۰ شرکت پلی‌بوی انترپرایز اعلام کرد که پس از تلفیق با شرکت مانتین کرست (Mountain Crest) تا آغاز سال ۲۰۲۱ (میلادی) سهام خود را در بورس نیویورک (نزدک) عرضه می‌کند.[۱۰]

فهرست مدل‌های سرشناس[ویرایش]

شمار زیادی از افراد مشهور از جمله بسیاری از هنرپیشگان مطرح سینما، خوانندگان پرآوازه، ورزشکاران نامدار، از دارندگان مدال طلای بازی‌های المپیک تا بازیگران محبوب تلویزیون، مدل‌های مشهور مد و لباس و حتی درجه داران و افسران نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا از آغاز انتشار مجله پلی‌بوی تاکنون مدل‌های برهنه و روی جلد مجله پلی‌بوی بوده‌اند. فهرست زیر تنها دربرگیرنده برخی از مشهورترین آنان در چاپ آمریکایی مجله پلی‌بوی است.

فیلم

موسیقی

ورزشکاران

تلویزیون

دیگر شخصیت‌های مشهور

پرداخت مالی به مدل‌ها[ویرایش]

از میان هزاران دختری که هر ماهه برای عریان شدن در مجله پلی‌بوی گزینش می‌شوند، تنها یک دختر به عنوان «هم‌بازی» یا پلی میت (Playmate) آن ماه مجله انتخاب می‌شود. هم‌بازی ماه (در صورت معروف نبودن) با قرار گرفتن در مجله پلی‌بوی یکباره به معروفیت می‌رسد و یک شبه راه صدساله را طی می‌کند. در کنار این مجله پلی‌بوی به پلی میت برگزیده ماه و پلی میت برگزیده سال که تنها یک دختر از میان دوازده دختر ماه است، جوایز ارزنده‌ای را اعطا می‌کند.

پلی میت ماه
سال مبلغ پرداختی
۱۹۶۰ – ۱۹۵۹ ۵۰۰ دلار
۱۹۶۵ – ۱۹۶۱ ۱۰۰۰ دلار
۱۹۶۷ – ۱۹۶۶ ۲۵۰۰ دلار
۱۹۶۹ – ۱۹۶۸ ۳۰۰۰ دلار
۱۹۷۷ – ۱۹۷۰ ۵۰۰۰ دلار
۱۹۸۳ – ۱۹۷۸ ۱۰٬۰۰۰ دلار
۱۹۸۹ – ۱۹۸۴ ۱۵٬۰۰۰ دلار
۱۹۹۹ – ۱۹۹۰ ۲۰٬۰۰۰ دلار
تاکنون - ۲۰۰۰ ۶۵٬۰۰۰ دلار
پلی میت سال
سال مبلغ پرداختی
۱۹۶۳ – ۱۹۶۰ ۵۰۰ دلار به‌علاوه ۲۵۰ دلار هدایا و پاداش
تاکنون – ۱۹۸۲ ۱۴۰٬۰۰۰ دلار به‌علاوه یک موتورسیکلت و یک خودرو

گفتنی است که در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ همه پلی میت‌های سال یک خودروی صورتی دریافت می‌کردند. این مدل‌ها بعدها به «دختران صورتی» معروف شدند.

دیگر فرمت‌ها[ویرایش]

چاپ بین‌المللی[ویرایش]

کشورهایی که به رنگ سرخابی کشیده شده‌اند، مجله پلی‌بوی را به زبان محلی به همراه عکس‌هایی از مدل‌های مربوط به آن کشور خاص را هم‌اکنون منتشر می‌کنند و کشورهایی که به رنگ صورتی کشیده شده‌اند، کشورهایی هستند که به دلایلی مجله پلی‌بوی در آن کشورها دیگر منتشر نمی‌شود.

پلی‌بوی در بسیاری از کشورهای جهان به زبان و با مقالاتی مربوط به آن کشور خاص منتشر می‌شود. در چاپ‌های بین‌المللی مجله پلی‌بوی همواره سعی می‌شود تا از زنان بومی هر کشور استفاده شود. علاوه بر این، میان نسخه‌های چاپ شده در کشورهای گوناگون تفاوت‌های دیگری نیز دیده می‌شود؛ برای نمونه، در ژاپن عکس بالاتنه کاملاً برهنه زنان را نمی‌توان بر جلد این مجله چاپ کرد ولی در کشور فرانسه این امر هیچ مانعی ندارد.

کتاب‌ها[ویرایش]

مجله پلی‌بوی طی ساله‌ای فعالیت خود اقدام به چاپ کتابهایی کرده‌است که آنان را می‌توان به سه دسته تحقیقاتی، مناسبتی و مصاحبه‌ای اشاره کرد.

کتاب‌های پژوهشی
  • Nick Stone, editor. The Bedside Playboy. Chicago: Playboy Press, 1963.
کتاب‌های مناسبتی
  • Jacob Dodd, editor. The Playboy Book: Forty Years. Santa Monica, California: General Publishing Group, 1994، ISBN 1-881649-03-2
  • Playboy: 50 Years, The Photographs. San Francisco: Chronicle Books, 2003, ISBN 0-8118-3978-8
  • Nick Stone, editor; Michelle Urry, cartoon editor. Playboy: 50 Years, The Cartoons. San Francisco: Chronicle Books, 2004. ISBN 0-8118-3976-1
  • Gretchen Edgren, editor. The Playboy Book: Fifty Years. Taschen, 1995. ISBN 3-8228-3976-0
کتاب‌های مصاحبه‌ای

جستارهای وابسته[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. Kelly, Keith J. (April 16, 2019). "Playboy magazine circulation has dipped over the past year". New York Post. Retrieved April 16, 2019.
  2. "Playboy Enterprises, Inc". Playboyenterprises.com. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 2016-02-14.
  3. "Why America loved Playboy". BBC News. 2015-10-14. Retrieved 2016-02-14.
  4. Gibson, Kate (March 19, 2020). "Coronavirus kills 66-year-old Playboy". CBS News. Retrieved 2020-03-19.
  5. علیرضا میراسدالله (۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۳). «شل سیلورستاین، قصه‌گوی کودکان و طراح پلی‌بوی». بی‌بی‌سی فارسی.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ «پلی‌بوی انتشار تصاویر برهنه را از سر می‌گیرد». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۶ بهمن ۱۳۹۵.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ «پلی‌بوی دیگر عکس برهنه زنان را منتشر نمی‌کند». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۱ مهر ۱۳۹۴.
  8. «انتشار عکس یک خبرنگار مسلمان در مجله پلی بوی». بی‌بی‌سی فارسی. ۸ مهر ۱۳۹۵.
  9. «پلی‌بوی پیشنهاد خرید 'قبول می‌کند'». بی‌بی‌سی فارسی. ۲ اسفند ۱۳۸۷.
  10. «سهام پلی‌بوی 'در بورس نیویورک عرضه می‌شود'». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۲ مهر ۱۳۹۹.
  11. "First look inside bombshell Lindsay Lohan's nude Playboy shoot". Daily Mail Online (به انگلیسی). 13 December 2011.
  12. «مارج سیمپسون بر روی جلد پلی بوی ظاهر می‌شود». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۹ مهر ۱۳۸۸.
  13. "Shermine Shahrivar - Playboy October 2010 (10-2010) Germany". Scanof.net: Adult Magazine Scan Collections (به انگلیسی). October 2010.
  14. Karen (4th, February 2011). "Shermine Shahrivar Is First Persian Celebrity To Appear In Playboy Magazine – Pictures (NSFW)". stylebrity.co.uk (به انگلیسی). {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ= (help)

منابع[ویرایش]