بوفالو وینگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بوفالو وینگ
بوفالو وینگ با سس پنیرآبی
نام‌های جایگزینبوفالو چیکن وینگز
چیکن وینگز
وینگز[۱]
هات وینگز[۲]
بخشپیش‌غذا، غذای اصلی
خاستگاه ایالات متحده آمریکا
منطقهبوفالو، نیویورک
سازندهرستوران انکر بار، بوفالو، نیویورک
دمای سروگرم
مواد اصلیگوشت مرغ
سس تند فلفل هندی
کره
انرژی مواد خوراکی
(به‌ازای سرو)
۹۰ –۱۱۰ کیلوکالری

بوفالو وینگ (انگلیسی: Buffalo wing) در آشپزی آمریکایی، یک قسمت از بال مرغ غیرسوخاری (کتف یا وسط بال) است که به‌طور کلی سرخ می‌شود و سپس قبل از سرو، سسی شامل سس تند فلفل هندی بر پایه سرکه و کره آب شده به آن می‌زنند یا در آن غوطه‌ور می‌کنند.[۳][۴][۵] بوفالو وینگ به‌طور سنتی داغ، همراه با ساقه کرفس و مغز هویج با سس پنیرآبی (یا عمدتاً در خارج از نیویورک با سس رنچ) به عنوان سس غوطه‌ور، سرو می‌شود. بوفالو وینگ اغلب به‌طور ساده «بال»، «بال داغ» یا «بال مرغ» نامیده می‌شود.

بوفالو وینگ در ایالات متحده و خارج از آن محبوبیت زیادی پیدا کرده‌است و برخی از رستوران‌های زنجیره‌ای در آمریکای شمالی آن را به‌عنوان یک بخش منوی اصلی به نمایش می‌گذارند. نام «بوفالو» اکنون به سایر غذاهای سرخ شده ادویه‌دار که با سس‌های غوطه‌ور سرو می‌شوند از جمله بال مرغ بدون استخوان (تهیه شده از گوشت سینه مرغ)، سیب زمینی سرخ شده، ناگت مرغ، مرغ پفکی، میگو و گل کلم نیز گفته می‌شود.[۶] همچنین غذاهای دیگری مانند پیتزا را که با سس به سبک بوفالو یا چاشنی طعم بوفالو مزه‌دار می‌شود، می‌توان «بوفالو» توصیف کرد.[۷]

تاریخچه[ویرایش]

خاستگاه[ویرایش]

ادعاهای مختلفی در مورد اختراع بوفالو وینگ وجود دارد.[۸][۹] یکی از ادعاها این است که بوفالو وینگ برای اولین بار در انکر بار در بوفالو، نیویورک، توسط ترزا بلیسیمو (Teresa Bellissimo)، که مالک بار همراه شوهرش فرانک در سال ۱۹۶۴ بود، تهیه شد.[۹][۱۰] در آن زمان بال مرغ ارزان و نامطلوب بود و در درجه اول برای تهیه آبگوشت یا سوپ استفاده می‌شد.

چندین نسخه دیگر از داستان اختراع بوفالو وینگ توسط خانواده بلیسیمو و دیگران منتشر شده‌است از جمله:

  • پس از ورود ناگهانی پسرشان (دومینیک)، در اواخر شب، همراه با چند تن از دوستانش از دانشگاه، ترزا به یک میان‌وعده سریع و آسان برای ارائه به مهمانانش نیاز داشت. پس از آن بود که او به فکر سرخ کردن بال‌های مرغ (که معمولاً تا آن زمان دور ریخته می‌شد یا برای آبگوشت نگهداری می‌شد) افتاد و سپس آنها را در سس تند فلفل هندی انداخت.[۸][۹][۱۱]
  • دومینیک بلیسیمو (پسر فرانک و ترزا) در سال ۱۹۸۰ به خبرنگار نیویورکر (کالوین ترلین) گفت: «یک شب جمعه در بار بود و از آنجایی که مردم نوشیدنی زیادی می‌خریدند، او می‌خواسته در نیمه‌شب، زمانی که مشتریان عمدتاً کاتولیک بودند برایشان کاری خوب انجام دهد تا دوباره بتوانند گوشت بخورند» (اشاره به روزهٔ جمعه توسط بعضی از پیروان فرقه کاتولیک). او اظهار داشت که مادرش ایده بوفالو وینگ را مطرح کرده‌است.[۸][۹]
  • برای تهیه سس اسپاگتی بار، به جای پشت و گردن خوک، بال‌های مرغ به اشتباه تحویل داده شده‌است. فرانک بلیسیمو می‌گوید در مواجهه با این رویداد غیرمنتظره، از ترزا خواسته‌است تا ابتکاری با آنها انجام دهد.[۸][۹]

اگرچه در مقاله‌ای که در سال ۱۹۶۹ در یک روزنامه محلی در مورد انکر بار منتشر شد، اشاره‌ای به بوفالو وینگ نشده‌است، اما یک رقیب محلی انکر بار، یعنی رستوران داف، شروع به فروش بوفالو وینگ در آن سال کرده‌است.[۱۲][۱۳]

  • ادعای دیگر این است که جان یانگ، که در سال ۱۹۴۸ از آلاباما به بوفالو[۱۴] نقل مکان کرده بود، شروع به سرو بال‌های مرغ برش نخورده به صورت آغشته به پودر سوخاری، سرخ شده و با سس گوجه‌فرنگی مخصوص خودش (سس مامبو) در رستوران بوفالوی خودش در سال ۱۹۶۱ کرده‌است.[۱۵] قبل از افتتاح رستورانش با بوکسوری که به آن شهر سفر کرده بود گفت‌وگو کرد و یانگ در مصاحبه‌ای بعداً اظهار کرد: «او به من گفت که رستورانی در واشینگتن دی سی وجود دارد که تجارت خوبی با بال‌ها انجام می‌دهد و من تصمیم گرفتم این کار را تخصصی کنم.»[۱۵] یانگ در همان مصاحبه اظهار داشت که انکر بار تا سال ۱۹۷۴ بالهای بوفالو را به عنوان یک آیتم منوی معمولی ارائه نمی‌کرد.[۱۵] او قبل از ترک منطقه بوفالو در سال ۱۹۷۰، نام رستوران خود را به عنوان «جان یانگ وینگز اند تینگز» در دادگاه شهرستان ثبت کرد.[۸][۹][۱۶] در سال ۲۰۱۳، در جشنواره ملی بوفالو وینگ، که در بوفالوی نیویورک برگزار شد، زمانی که جان یانگ به تالار ملی شعله بوفالو وینگ جشنواره راه یافت، از کمک‌های او قدردانی شد.[۱۷]

طرز تهیه[ویرایش]

مرغ[ویرایش]

بال‌های مرغی که برای بوفالو وینگ استفاده می‌شوند معمولاً به سه قسمت تقسیم می‌شوند: کتف، وسط‌بال، و ته‌بال، که آخرین آن معمولاً دور انداخته می‌شود، اگرچه برخی رستوران‌ها بوفالو وینگ را با قسمت آخری که هنوز به وسط‌بال متصل است سرو می‌کنند. به‌طور سنتی، بال‌ها را بدون پودر سوخاری در روغن سرخ می‌کنند، تا زمانی که خوب قهوه ای شوند.

سس[ویرایش]

سس تند بر پایه فلفل کاین (فلفل هندی)، کره ذوب شده و سرکه، پایه استاندارد سس بوفالو وینگ هستند که ممکن است ملایم، متوسط یا تند تهیه شود.[۱۸] سایر مواد نیز اگرچه کمتر غالب هستند، اما می‌توانند رایج باشند، مانند سس ووسترشر و پودر سیر. سس‌های بال آماده مصرف تجاری با سطوح مختلف تندی درست می‌شوند.[۱۹] بال‌های مرغ پخته شده را در ظرف یا قابلمه‌ای گذاشته و تکان داده تا بال‌ها کاملاً در سس پوشیده شوند.

نحوه سرو[ویرایش]

بال‌های بوفالو با دیپ سیر و کرفس به همراه یک لیوان کوکا کولا .

به‌طور سنتی، بوفالو وینگ با تکه‌های کوچک ساقهٔ کرفس (که گاهی با هویج اطلس یا مغز هویج همراه می‌شود) و سس غوطه‌ور پنیر رگه‌آبی سرو می‌شود.[۲۰] با این حال، سس رنچ، محبوب‌ترین سس بال در ایالات متحده است.[۲۱] این موارد نه تنها به عنوان یک سس غوطه‌ور شناخته می‌شوند، بلکه به عنوان یک عنصر خنک‌کننده مخصوصاً برای کسانی که بال‌های تند می‌خورند، عمل می‌کنند، زیرا محتوای چربی سس‌های غوطه ور به عنوان یک حلال عمل می‌کند و کپسایسین آب‌گریز را هنگام بلع از بین می‌برد، که در غیر این صورت به زبان می‌چسبد و احساس سوزش را حفظ می‌کند.[نیازمند منبع]

منابع[ویرایش]

  1. Nicks, Denver (September 28, 2016). "Who Actually Created Buffalo Wings?". The Daily Beast. Retrieved 30 April 2017.
  2. O'Shaughnessy, Caitlin M. "What is the Difference Between Hot Wings and Buffalo Wings?". Chowhound. Retrieved 30 April 2017.
  3. Horwitz, Jeremy (January 1, 2008). "Chicken Wings, or, Why people Know About Buffalo". Buffalo Chow.com. Archived from the original on December 31, 2009. Retrieved November 18, 2009.
  4. "Chicken Wings – A Hot Topic! New 2012 Wing Report!". National Chicken Council. Retrieved 30 April 2017.
  5. Birdsall, John. "America, You're Getting Two-Thirds of the Hot Wing". Chowhound. Retrieved 30 April 2017.
  6. Horovitz, Bruce (8 October 2009). "Spicy buffalo flavors stampede into gobs of new food products". USA Today. Retrieved 30 April 2017.
  7. Banfield, Kelsey. "17 Hot & Spicy Buffalo Sauce-Flavored Foods". babble.com. Retrieved 30 April 2017.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ ۸٫۴ Harmon, John E. "On the Wings of a Buffalo or "Mother Teresa's Wings"". Atlas of Popular Culture in the Northeastern United States. Archived from the original on 28 July 2012. Retrieved January 20, 2008.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ ۹٫۳ ۹٫۴ ۹٫۵ Trillin, Calvin (August 25, 1980). "An Attempt To Compile A Short History of the Buffalo Chicken Wing". The New Yorker Magazine. Retrieved 2008-01-22.
  10. Primal Grill with Steven Raichlen, PBS, August 8, 2008
  11. "AnchorBar - Origins of the original Buffalo Chicken Wing". AnchorBar.com. Archived from the original on January 29, 2008. Retrieved January 6, 2008.
  12. Galarneau, Andrew Z. (1 March 2014). "At 50, the Buffalo-style chicken wing has conquered the world". The Buffalo News. Retrieved 1 May 2017.
  13. Clemens, Chris (May 18, 2015). "Duff's Famous Wings – Buffalo, NY". ExploringUpstate.com. Retrieved 23 May 2017.
  14. Rachel Wharton (February 3, 2021). "The Story of John Young". The New York Times. p. D8.
  15. ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ ۱۵٫۲ Okun, Janice (6 February 1996). "John Young Stakes His Claim To The Chicken Wing". The Buffalo News. Retrieved 4 May 2017.
  16. "James Beard Foundation". THE 2003 JAMES BEARD FOUNDATION COCA-COLA AMERICA'S CLASSICS AWARDS. Archived from the original on January 3, 2008. Retrieved January 20, 2008.
  17. "Buffalo Wing Hall Of Flame John Young "Wings and Things"" (PDF). National Buffalo Wing Festival. Archived from the original (PDF) on 24 August 2017. Retrieved 4 May 2017.
  18. Pittman, Christine (February 24, 2017). "What's the Difference Between Hot Sauce and Wing Sauce". The Cookful. Retrieved 30 April 2017.
  19. Zimmer, Erin. "Taste Test: Buffalo Wing Sauce". Serious Eats. Retrieved 30 April 2017.
  20. Saladino, Emily (February 2, 2017). "Why Do We Eat Celery with Buffalo Wings?". Tasting Table. Retrieved 17 September 2017.
  21. "Ranch Is The Most Popular Wing Dip (POLL)". Huffpost. January 30, 2013. Retrieved 17 September 2017.

پیوند به بیرون[ویرایش]