معنا (روانشناسی)
ظاهر
معنا (انگلیسی: Meaning)، معنا یک مفهوم معرفتشناسی است که در رشتههای متعددی مانند روانشناسی، فلسفه، زبانشناسی، نشانهشناسی و جامعهشناسی مورد استفاده قرار میگیرد.
کاربردهای چند رشتهای این اصطلاح مستقل نیستند و میتوانند کم و بیش همپوشانی داشته باشند. هر ساخت از اصطلاح معنی می تواند با ساخت های مرتبط در زمینه های دیگر مطابقت داشته باشد. برای مثال، پوزیتیویست های منطقی ، معنا را با تأیید علمی مرتبط می کنند. [۱]
معنی مثبت زندگی در روانشناسی
[ویرایش]الف - جنبهٔ انسانگرایی، که بر خصوصیات مثبت یک شخص، ظرفیت انسان برای کمال و حق تعیین سرنوشت تأکید دارد.
ب - جنبهٔ مثبت نگر که بر سه موضوع کلی تأکید دارد:
- تجاربی که مردم برای آنها ارزش قائلند مثل امید، شادی و خوشبینی.
- صفات فردی مثبتی مثل ظرفیت، عشق، کار، فعالیت، قریحه و مهارتهای میانفردی.
- ارزشهای مثبت گروهی و شهروندی مثل مسؤلیتپذیری، دلگرمی دادن و شکیبایی.[۲]