بازنوگرایی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بازنوگرایی (به انگلیسی: Remodernism) یک جنبش هنری در قرن بیست و یکم است که به جنبه‌های هنر نوگرا، به‌ویژه در شکل اولیهٔ آن، جانی تازه می‌بخشد. هدف اصلی این جنبش احیای معنویت در هنر، فرهنگ و جامعه به عنوان جایگزینی برای پسانوگرایی می‌باشد. بازنوگرایی نخستین بار در سال ۲۰۰۰ توسط بنیان‌گذاران جنبش استاکیسم، چارلز تامسون و بیلی چایلدیش، در بیانیهای با همین نام مطرح شد.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ تعریف بازنوگرایی بایگانی‌شده در ۲۰ آوریل ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine (انگلیسی)، وب‌گاه about.com، بازدید در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۱.
جستارهای وابسته
[ویرایش]پیوند به بیرون
[ویرایش] | این یک مقالهٔ خرد پیرامون هنر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |