فارسی‌زبانان افغانستان
فارسی‌زبانان افغانستان، مردمانی هستند در کشور افغانستان که به گونه‌هایی از زبان فارسی سخن می‌گویند. آنان عبارتند از تاجیک، هزاره و ایماق، که بیشتر در بخش‌های غربی، شمالی و میانی این کشور زیست می‌کنند. نام رسمی گونهٔ افغانستانی زبان فارسی، «زبان دری» می‌باشد؛ ولی بیشتر مردم افغانستان، در زبان گفتاری، آن‌را «فارسی» می‌نامند.
گویش‌ها
در افغانستان، چندین گونه از زبان فارسی رایج می‌باشند؛ از جمله هزارگی، هراتی، و کابلی. هراتی، که رایج است در بخش‌های هرات، بادغیس و فراه، همسانی بسیاری دارد با گویش فارسی‌زبانان شمال شرق ایران. این گویش، کم‌وبیش یکسان است با گویش مرزنشینان آن گستره از ایران، و با گویش‌های رایج در استان‌های خراسان ایران، در یک رده جای می‌گیرد.[۱] گویش‌های فارسی در شرق افغانستان، از جمله بدخشی، همسانی دارند با گویش‌های فارسی تاجیکی در تاجیکستان.