بازنوگرایی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بازنوگرایی (به انگلیسی: Remodernism) یک جنبش هنری در قرن بیست و یکم است که به جنبه‌های هنر نوگرا، به‌ویژه در شکل اولیهٔ آن، جانی تازه می‌بخشد. هدف اصلی این جنبش احیای معنویت در هنر، فرهنگ و جامعه به عنوان جایگزینی برای پسانوگرایی می‌باشد. بازنوگرایی نخستین بار در سال ۲۰۰۰ توسط بنیان‌گذاران جنبش استاکیسم، چارلز تامسون و بیلی چایلدیش، در بیانیهای با همین نام مطرح شد.^[۱]

منابع

↑ تعریف بازنوگرایی بایگانی‌شده در ۲۰ آوریل ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine (انگلیسی)، وب‌گاه about.com، بازدید در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۱.

جستارهای وابسته

پیوند به بیرون

ن ب و جنبش‌های هنری
سده‌های ۱۴ تا ۱۸	گوتیک بین‌المللی • رنسانس (چهارده‌ام تا پانزدهم) • تکلف‌گرایی (منریسم) (شانزدهم) • باروک - کلاسیسیسم (هفدهم) • روکوکو - نوکلاسیسیسم - رمانتیسیسم - کاراواجیستی (هژدهم)
سدهٔ ۱۹	واقع‌گرایی (رئالیسم) • مکتب باربیزون • پیشارافائلی‌ها • هنر آکادمیک • دریافتگری (امپرسیونیسم) • پسادریافتگری (پست‌امپرسیونیسم) • نودریافتگری (نئوامپرسیونیسم) • تفکیک‌گری (دیویزیونیسم) • نقطه‌چینی (پوانتیلیسم) • نبی‌ها • ترکیب‌گری (سنتتیسم) • نمادگرایی (سمبلیسم) • مکتب هادسون ریور • مجزاگری (کلویزونیسم)
سدهٔ ۲۰	آینده‌گری (فوتوریسم) • تابشگری (ریونیسم) • حجم‌گرایی (کوبیسم) • اُرفیسم • ناب‌گرایی (پوریسم) • هیجان‌نمایی (اکسپرسیونیسم) • هیجان‌نمایی انتزاعی • نوهیجان‌نمایی • دادائیسم • انجمن هنرمندان جدید مونیخ • سوارکار آبی • دَوَران‌گری (ورتیسیسم) • بروکه • فوویسم • مکتب اَشکَن • نوفوویسم • هنر نو (آرت نوو) • باوهاوس • د استایل • آرت دکو • هنر دیدگانی (آپ آرت) • مکتب واقع‌گرایی خیالی وین • هنر عامه (پاپ آرت) • واقع‌گرایی عکس‌وار (فوتورئالیسم) • راست‌خط‌کاری (پرسیژنیسم) • والاگرایی (سوپره‌ماتیسم) • فراواقع‌گرایی (سورئالیسم) • نوواقع‌گرایی (نُوُ رئالیسم) • واقع‌گرایی اجتماعی • انتزاع پسانقاشانه • ساده‌گرایی • هنر چیدمان • انتزاع تغزلی • رنگ‌افشانی (تاشیسم) • نقاشی کنشی • کبرا • فلوکسوس • نامه‌گرایی (لتِریسم) • بین‌الملل موقعیت‌گرا • هنر مفهومی • هنر زمینی • هنر اجرایی • هنر ویدئویی • نودادا • هنر بیرونی • لوبرو • هنر رسانه جدید • هنرمندان جوان بریتانیایی • هنر دستگاهی • هنر فمینیستی • هنر ارتباطی • هنر بازی‌های ویدئویی
سدهٔ ۲۱	فزون‌واقع‌نمایی (هایپررئالیسم) • استاکیسم بین‌الملل • بازنوگرایی • تصویروشعر • هنر مداخله • واقع‌گرایی کاذب • هنر صدا • ضربه عالی (سوپراستروک) • سوپرفلت • سوفلو سوپرفلت • نئو-فوتوریسم
مقالات مرتبط	هنر پیشرو • هنر نوگرا • هنر پسانوگرا
درگاه هنرهای تجسمی

این یک مقالهٔ خرد پیرامون هنر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

ن ب و نوگرایی
نقاط عطف	ناهار در چمنزار (۱۸۶۲–۶۳) المپیا (۱۸۶۳) بعدازظهر یکشنبه در جزیره گراند ژات (۱۸۸۶) کوه سنت-ویکتور (۱۸۸۷) شب پرستاره (۱۸۸۹) شاه اوبو (۱۸۹۶) شب دگرگون (۱۸۹۹) لذت زندگی (۱۹۰۵–۱۹۰۶) دوشیزگان آوینیون (۱۹۰۷) پرنده آتشین (۱۹۱۰) بعدازظهر یک فان (۱۹۱۲) برهنه از پله پایین می‌آید، شماره ۲ (۱۹۱۲) در جستجوی زمان ازدست‌رفته (۱۹۱۳–۱۹۲۷) مسخ (۱۹۱۵) چشمه (۱۹۱۷) مطب دکتر کالیگاری (۱۹۲۰) شش شخصیت در جستجوی یک نویسنده (۱۹۲۱) اولیس (۱۹۲۲) سرزمین هرز (۱۹۲۲) کوه جادو (۱۹۲۴) رزم‌ناو پوتمکین (۱۹۲۵) خورشید همچنان می‌دمد (۱۹۲۶) اپرای سه‌پولی (۱۹۲۸) سگ اندلسی (۱۹۲۹) ویلا ساوا (۱۹۳۱) گل آبی (۱۹۳۶) خانه آبشار (۱۹۳۶) در انتظار گودو (۱۹۵۳)
ادبیات نوگرا	گیوم آپولینر جونا بارنز تادئوش بوروفسکی آندره بروتون میخائیل بولگاکف آنتون چخوف جوزف کنراد ادوارد مورگان فورستر ویلیام فاکنر گوستاو فلوبر فورد مادوکس فورد آندره ژید کنوت هامسون یاروسلاو هاشک ارنست همینگوی هرمان هسه جیمز جویس فرانتس کافکا آرتور کستلر دی. اچ. لارنس ویندهام لوئیس توماس مان کاترین منسفیلد فیلیپو تومازو مارینتی گی دو موپاسان روبرت موزیل کاترین آن پورتر مارسل پروست گرترود استاین ایتالو اسووو ویرجینیا وولف
شعر نوگرا	آنا آخماتووا ریچارد آلدینگتون ویستن هیو آودن شارل بودلر لوکا کاراجیاله کنستانتین کاوافی بلز ساندرار هارت کرین هیلدا دولیتل روبر دسنوس تی. اس. الیوت پل الوار اودیسیاس الیتیس فرانک فلینت اشتفان گئورگه ماکس ژاکوب فدریکو گارسیا لورکا ایمی لوول رابرت لاول مینا لوی استفان مالارمه ماریان مور ویلفرد اوون اکتاویو پاز فرناندو پسوآ ازرا پاوند راینر ماریا ریلکه آرتور رمبو گیورگوس سفریس والاس استیونز دیلن تامس تریستان تزارا پل والری ویلیام کارلوس ویلیامز ویلیام باتلر ییتس
هنر نوگرا	یوزف آلبرس ژان آرپ بالتوس جرج بلوز اومبرتو بوچونی پی‌یر بونار ژرژ براک کنستانتین برانکوشی الکساندر کالدر مری کست پل سزان مارک شاگال جورجو د کیریکو کامیل کلودل جوزف کورنل یوژف چاکی سالوادور دالی ادگار دگا ویلم دکونینگ روبر دولونه چارلز دموث اتو دیکس تئو وان دوسبرگ مارسل دوشان جیمز انسور ماکس ارنست جیکوب اپستین پل گوگن آلبرتو جاکومتی ونسان ون گوگ خولیو گونزالس خوان گری گئورگه گروس رائول هاوسمان هانا هوش ادوارد هاپر فریدا کالو واسیلی کاندینسکی ارنست لودویگ کیرشنر پاول کله اسکار کوکوشکا فرنان لژه فرانتس مارک رنه ماگریت کازیمیر ماله‌ویچ ادوار مانه آنری ماتیس کالین مک‌کاهون ژان متزینگر خوان میرو آمادئو مودیلیانی پیت موندریان کلود مونه هنری مور ادوارد مونک امیل نولده جورجیا اوکیف مریت اپنهایم فرانسیس پیکابیا پابلو پیکاسو کامی پیسارو من ری اودیلون ردون پیر آگوست رنوآر اگوست رودن آنری روسو امین‌الله رضایی اگون شیله ژرژ سورا آلفرد سیسلی ادوارد جین استایکن آلفرد اشتایگلیتس آنری دو تولوز-لوترک ادوار وویار گرنت وود
موسیقی نوگرا	جرج انتایل میلتون بابیت ژان باراک آلبان برگ لوچیانو بریو نادیا بولانژه پی‌یر بولز جان کیج الیوت کارتر آرون کوپلند هنری کاول آنری دوتیو مورتون فلدمن یوزف ماتیاس هوور پل هیندمیت آرتور هونگر چارلز آیوز لئوش یاناچک گئورگ لیگتی ویتولد لوتسواوسکی الیویه مسیان لوئیجی نونو هری پرچ کریستف پندرسکی سرگئی پروکفیف لوئیجی روسولو اریک ساتی پی‌یر شفر آرنولد شونبرگ دمیتری شوستاکوویچ ریشارد اشتراوس ایگور استراوینسکی ادگار وارز آنتون وبرن کورت وایل یانیس زناکیس
تئاتر نوگرا	ادوارد آلبی مکسول اندرسون ژان آنوئی آنتونن آرتو ساموئل بکت برتولت برشت آنتون چخوف فریدریش دورنمات ژان ژنه ماکسیم گورکی والتر هاسنکلور هنریک ایبسن ویلیام اینگ اوژن یونسکو آلفرد ژاری گئورگ کایزر موریس مترلینک ولادیمیر مایاکوفسکی آرتور میلر شان اوکیسی یوجین اونیل جان آزبرن لوئیجی پیراندلو اروین پیسکاتور جرج برنارد شاو اگوست استریندبرگ جان میلینگنون سینگ ارنست تولر فرانک ودکیند تورنتون وایلدر استانیسلاو ایگناسی ویتکویچ
فیلم	اینگمار برگمان آنتون جولیو براگالیا لوئیس بونوئل مارسل کارنه چارلی چاپلین رنه کلر ژان کوکتو مایا درن الکساندر داوژنکو کارل تئودور درایر ویکینگ اگلینگ سرگئی آیزنشتاین ژان اپستاین رابرت فلاهرتی آبل گانس ایسیدوره ایسو باستر کیتون لو کولشف فریتس لانگ مارسل لربیه ژرژ ملی‌یس فریدریش ویلهلم مورنائو گئورگ ویلهلم پابست وسیوالاد پودوفکین ژان رنوآر والتر راتمن ویکتور شوستروم جوزف فون اشترنبرگ ژیگا ورتوف ژان ویگو روبرت وینه
رقص نوگرا	جرج بالانچین مرس کانینگهام کلوتیلد فان‌درپ سرگئی دیاگیلف ایزادورا دانکن مایکل فوکین لویی فولر مارتا گراهام هانیا هولم دوریس هامفری لئونید ماسین واسلاف نیژینسکی الوین نیکلاس الکساندر ساخاروف تد شاون آنا سوکولف راس سنت دنیس هلن تامیریس چارلز ویدمن ماری ویگمن
معماری نوگرا	آلوار آلتو مارسل برور گوردون بانشفت آنتونی گادی والتر گروپیوس هکتور گیمار ریموند هود ویکتور آورتا فریدنریخ هاندرتواسر فیلیپ جانسون لوئی کان لوکوربوزیه آدلف لوس کنستانتین ملنیکوف اریک مندلسون پیر لوئیجی نروی ریچارد نویترا اسکار نیمایر هانس پلتسیگ آنتونین ریموند گریت ریتفلد ایرو سارینن رودولف اشتاینر ادوراد دورل استون لوئیس سالیوان ولادیمیر تاتلین پاول تروست یورن اوتزان لودویگ میس فن در روهه فرانک لوید رایت
مقاله‌های مرتبط	نوگرایی در آمریکا Armory Show آرت دکو هنر نو مکتب اشکن پیشرو (هنر) باله روس باوهاوس ساخت‌گرایی (هنر) حجم‌گرایی دادائیسم هنر فاسد د استایل سوارکار آبی بروکه هیجان‌نمایی موسیقی اکسپرسیونیستی فوویسم بُعد چهارم در هنر بُعد چهارم در ادبیات آینده‌گری تصویرگرایی دریافتگری سبک بین‌المللی (معماری) Late modernism Late modernity حروف گرایی فهرست جنبش‌های هنری فهرست هنرمندان آوانگارد فهرست شاعران نوگرا انتزاع تغزلی ساده‌گرایی هنر نوگرا دوران مدرن نودادا بدوی‌گرایی عینیت نو ارفیسم پسادریافتگری پساساده‌گرایی پسانوگرایی Reactionary modernism Metamodernism بازنوگرایی رمانتیسم دومین مکتب موسیقی وین Structural film فراواقع‌گرایی نمادگرایی Synchromism تونالیسم