آبگیر مصنوعی
آبگیر یا بِرکه (به عربی: بركة) به جایی گفته می‌شود که مقداری آب در آن جمع شده باشد[۱][نیازمند منبع].
در جنوب و مرکز ایران به‌ویژه در استان هرمزگان و جنوب استان فارس به آب‌انبارهای زیرزمینی نیز برکه گفته می‌شود.[۲][۳]
پانویس
- ↑ الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd, an Islamic District on the bank of Mehran River) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.
- ↑ محمدیان، کوخردی، محمد، “ (به یاد کوخرد) “، ج۱. ج۲. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
- ↑ محمدیان، کوخردی، محمد، (شهرستان بستک و بخش کوخرد) ، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
نگارخانه
-
برکه قالغانلو
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آبگیر مصنوعی موجود است.
فهرست منابع و مآخذ
- محمدیان، کوخردی، محمد، “ «به یاد کوخرد» “، ج۲. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
- الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.
جستارهای وابسته
- برکه کل گراش
- آب‌انبارها در غرب هرمزگان
- آب
- آبیاری
- موجودیت آب در کره زمین
- چرخه آب
- منابع آب
- آب‌انبار
- برکه دریا دولت
