آبگیرشناسی
آبگیرشناسی یا لیمنولوژی دانش مطالعه آب‌های داخلی است. آب‌های داخلی شامل انواع آبگیرها است ازجمله دریاچه، برکه، رودخانه، چشمه و تالاب و به‌طور کل همه‌گونه پهنه آبی به‌جز دریاها و اقیانوس‌ها.
آبگیرشناسی به عنوان شاخه‌ای از علوم محیط زیست و بوم‌شناسی محسوب شده و جنبه‌های زیستی، شیمیایی، فیزیکی و زمین‌شناختی سامانه‌های آبی اعم از شیرین یا شور، ساکن یا روان، طبیعی یا ساخته انسان را مطالعه می‌کند.[۱]
دریاچه‌ها از نظر آبگیرشناسی[ویرایش]
آبگیرشناسی دریاچه‌ها را بر مبنای شاخص غذایی طبقه‌بندی می‌کند. از این نظر یک دریاچه کم‌پرور (الیگوترافیک) محیطی است که شاخصه اصلی آن میزان پایین مغذی‌ها در آن است.
