بنگسانگ
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
| بنگسانگ | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| فرمانروا ۱۴ گوگوریو | |||||||||
| سلطنت | ۲۹۲ - ۳۰۰ میلادی(۸ سال) | ||||||||
| تاج‌گذاری | ۲۹۲ میلادی | ||||||||
| پیشین | سئوچئون | ||||||||
| جانشین | میچئون | ||||||||
| ولیعهد گوگوریو | |||||||||
| ولیعهدی | نامشخص - مارس ۲۹۲ میلادی | ||||||||
| تاج‌گذاری | نامشخص | ||||||||
| پیشین | یاگرو | ||||||||
| جانشین | سایو | ||||||||
| زاده | سانگبو نامشخص | ||||||||
| درگذشته | سپتامبر ۳۰۰ میلادی | ||||||||
| آرامگاه | بنگسانگ وون | ||||||||
| |||||||||
| دودمان | گوگوریو | ||||||||
| پدر | سئوچئون | ||||||||
| مادر | ملکه وو | ||||||||
| پیشه | پادشاه | ||||||||
| فهرست پادشاهان گوگوریو |
|---|
بنگسانگ(هانگول:봉상 با زادنام، سانگبو هانگول:상부) (سلطنت ۲۹۲ - ۳۰۰ میلادی)، چهاردهمین امپراتور گوگوریو، شمالی‌ترین در میان سه امپراتوری کره، بود.
گفته شده‌است، که او از دوران جوانی آدم بسیار متکبر و فاسدی بوده، به دیگران اطمینان نداشته و بسیار حسود بوده‌است. به محض رسیدن به سلطنت، بنگسانگ عموی معروفش، «گو دال‌گو» (شاهزاده آن‌گوک)، را متهم به خیانت کرد و او را کشت. بر طبق کتاب سامگوک ساگی، خشونت او مردم را آشفته و ناراحت کرد.
اقدامات[ویرایش]
در هشتمین ماه از سال ۲۹۳ میلادی، قبیله شیان‌بی، به رهبری هوی مورونگ به گوگوریو حمله کرد و بنگسانگ به کوههای سین سونگ فرار کرد. از شمال سوهیونگ، شخصی به نام "گو نو جا" با هدایت ۵۰۰ سواره نظام به ملاقات پادشاه رفت، و سپس برای مقابله با نیروهای "شیان‌بی" رهسپار شد. پادشاه به "گو نو جا" لقب "دائي يونگ" را اعطا کرد، پنجمین رتبه در دربار، و "گونگنیم" را به عنوان پاداش به او بخشید.
در پیروی همان ماه، پادشاه از ترس اینکه برادر کوچکترش،"گو دال گو"، نقشه خیانتی علیه او طرح ریزی کرده باشد، او را مجبور به خود کشی کرد. پسر گو دول گو، فرمانروای بعدی، پادشاه میچئون، فرار کرد و زندگی خود را نجات داد. در هشتمین ماه از سال ۲۹۶ میلادی، هوی مورونگ یک بار دیگر به گوگوریو حمله کرد، اما حمله او دفع گردید.
پیروی همان ماه، یخبندان شدید و فر ریختن تگرگ سبب شد تا محصولات کشاورزی نابود گردد، اما پادشاه به بازسازی و تجدید بنای قصر ادامه داد، بطوریکه مردم به صورت بزرگ و عمده اعتراض کردند. پادشاه بنگسانگ، به توصیه وزیرانش گوش نداد، و به مردم توجه نکرد.
مرگ و جانشین[ویرایش]
در پایان، در طی کودتایی که وزیرانش در هشتمین ماه از سال ۳۰۰ انجام دادند، بنگسانگ و دو پسرش مجبور به خودکشی شدند. او در در "بنگسانگ-وون" دفن گردید.
وزیرانش، پرنس فراری را پیدا کردند، و او را به عنوان پادشاه میچئون به سلطنت رساندند.
پانویس[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «King Bongsang of Goguryeo». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ فروردین ۱۳۸۸.