شهرستان چابهار: تفاوت میان نسخهها
خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
== زبان == |
== زبان == |
||
زبان بلوچی و زبان جدگالی در منطقه رایج است. |
|||
=== |
=== زبان جدگالی === |
||
بیشتر شبیه [[زبان سندی]] است. زبان جدگالی دارای ۵۲ حرف بودهاست. جدگال از ترکیب دو کلمهی «جت» یا «جد» (به فتح یا کسرهی ج) به مفهوم جداگانه و دیگری، «گال» به معنای گویش و زبان میباشد. پس جدگال یعنی زبانی که از زبانهای دیگر جدا است. بیشتر در منطقه دشتیاری، خود شهر چابهار و کنارک صحبت میشود. |
بیشتر شبیه [[زبان سندی]] است. زبان جدگالی دارای ۵۲ حرف بودهاست. جدگال از ترکیب دو کلمهی «جت» یا «جد» (به فتح یا کسرهی ج) به مفهوم جداگانه و دیگری، «گال» به معنای گویش و زبان میباشد. پس جدگال یعنی زبانی که از زبانهای دیگر جدا است. بیشتر در منطقه دشتیاری، خود شهر چابهار و کنارک صحبت میشود. |
||
همچنین آن را زبان قوم یوتی یا اوتیوئی(outioi) میدانند که در جنوب ایران ساکن بودهاند؛ و یوتی گال خوانده شده که بعدها به جوتی گال و جدگال تبدیل شدهاست. |
همچنین آن را زبان قوم یوتی یا اوتیوئی(outioi) میدانند که در جنوب ایران ساکن بودهاند؛ و یوتی گال خوانده شده که بعدها به جوتی گال و جدگال تبدیل شدهاست. |
نسخهٔ ۲ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۲۳
شهرستان چابهار | |
---|---|
اطلاعات کلی | |
کشور | ایران |
استان | سیستان و بلوچستان |
مرکز شهرستان | چابهار |
سایر شهرها | چابهار، نگور |
بخشها | مرکزی، بخش دشتیاری، پلان |
سال تأسیس | ۱۳۲۶ |
نامهای پیشین | چههبار |
مردم | |
جمعیت | ۲۸۳,۲۰۴ نفر (۱۳۹۵) |
مذهب | سنی |
جغرافیای طبیعی | |
مساحت | ۲۴۷۲۹ کیلومتر مربع کیلومتر مربع |
آبوهوا | |
بارش سالانه | ۲/۱۱۴ میلیمتر |
شهرستان چابهار (به بلوچی: چَهبار، چاوار) (نیز چاهبهار) یکی از شهرستانهای استان سیستان و بلوچستان است. مرکز این شهرستان، شهر چابهار است. جمعیت این شهرستان بر طبق سرشماری سال ۱۳۸۵، برابر با ۲۱۶٫۶۸۱ نفر بودهاست.[۱]
تقسیمات کشوری
شهرستان چابهار با مساحت ۲۴۷۲۹ کیلومتر مربع، در جنوب شرقی بلوچستان قرار گرفته و فاصله مرکز شهرستان تا مرکز استان ۶۹۱ کیلومتر است. این شهرستان دارای ۳ مرکز شهری و ۳ بخش، ۶ دهستان و ۴۴۶ آبادی دارای سکنه است.
شهرستان چابهار
بخش | مرکز بخش | شهر | نام دهستان | مرکز دهستان | جمعیت دهستان ۱۳۹۵ |
---|---|---|---|---|---|
مرکزی | چابهار | چابهار | پیرسهراب | پیرسهراب | ۲۵,۲۶۵ نفر |
کمبل سلیمان | کمبل سلیمان | ۳۸,۲۶۸ نفر | |||
دشتیاری | نگور | نگور | نگور | نوبندیان پایین | ۲۱,۰۹۲ نفر |
باهوکلات | باهوکلات | ۳۴,۷۴۸ نفر | |||
سند میرثوبان | سند میرثوبان | ۱۸,۴۰۱ نفر | |||
پلان | پلان | پلان | پلان | پلان | ۳۳,۰۰۴ نفر |
عوارض طبیعی
سرچشمه رودخانههای منتهی به شهرستان چابهار تماماً بخشی از حوزه آبریز بزرگ دریای عمان را تشکیل میدهند. آن بخش از این حوزه آبریز که در این شهرستان واقع شدهاست را حوزه آبریز رودخانههای سرباز، کاجو، کهیر و راپیچ تشکیل میدهد که از ارتفاعات مکران سرچشمه میگیرند و از شمال به جنوب جریان دارند و در انتها به دریا میریزند. از نظر هیدروژنولوژیکی محدوده شهرستان چابهار را هفت محدوده مطالعاتی تشکیل میدهد. در این شهرستان، در حال حاضر تقریباً تمام بهرهبرداری از منابع زیرزمینی صورت میگیرد ولی این منابع شدیداً وابسته به جریانهای سطحی اند و به همین دلیل منابع حساس و آسیب پذیری هستند.
حوزه آبریز و شبکه رودخانهها
آب این شهرستان از طریق ۱۰۴۲ حلقه چاه ۱۳ رشته قنات ---رشته چشمه با میزان آبدهی ۵/۹۵ میلیون متر مکعب و رودخانههای سرباز و با میزان آبدهی متوسط سالانه ۵۰۰ هزار میلیون متر مکعب تأمین میشود.
اقلیم
شهرستان چابهار دارای اقلیم بیابانی گرم و مرطوب میباشد. میانگین بارش سالانه در این شهرستان ۲/۱۱۴ میلیمتر و متوسط دمای آن در سال ۸۲ از ۸/۴۰ + الی ۸/۹+ درجه سانتی گراد در تغییر است.
زبان
زبان بلوچی و زبان جدگالی در منطقه رایج است.
زبان جدگالی
بیشتر شبیه زبان سندی است. زبان جدگالی دارای ۵۲ حرف بودهاست. جدگال از ترکیب دو کلمهی «جت» یا «جد» (به فتح یا کسرهی ج) به مفهوم جداگانه و دیگری، «گال» به معنای گویش و زبان میباشد. پس جدگال یعنی زبانی که از زبانهای دیگر جدا است. بیشتر در منطقه دشتیاری، خود شهر چابهار و کنارک صحبت میشود. همچنین آن را زبان قوم یوتی یا اوتیوئی(outioi) میدانند که در جنوب ایران ساکن بودهاند؛ و یوتی گال خوانده شده که بعدها به جوتی گال و جدگال تبدیل شدهاست.
دین
۹۹ درصد جمعیت شهرستان چابهار را مسلمانان تشکیل میدهند که اکثریت آنان اهل تشیع و تسنن هستند.
وضعیت اقتصادی
کشاورزی و منابع طبیعی
در سال زراعی ۸۳-۱۳۸۲ سطح زیر کشت محصولات زراعی و باغی شهرستان چابهار بالغ بر۹۹۸۷ هکتار است که۲/۶ درصد از سطح کشت زیر کشت استان را تشکیل میدهد. از این مقدار ۴۶ درصد به کشت باغات و۵۴ درصد به زراعتهای سالانه اختصاص دارد. محصولات عمده زراعی شهرستان سبزیجات، محصولات جالیزی و نباتات علوفهای میباشد. طی همان سال، ۲ واحد صنعتی پرورش و نگهداری دام و طیور در سطح شهرستان فعال بودهاست. همچنین میزان تولید شیر، گوشت قرمز، گوشت مرغ و عسل به ترتیب ۶، ۷/۵، ۳/۰ و هزار تن بودهاست.
صنعت و معدن
تعداد صنایع موجود شهرستان چابهار ۷۶ واحد میباشد که تعداد – واحد آن در نقاط روستایی و تعداد – واحد بقیه در نقاط شهری مستقر میباشند. در سال ۱۳۸۲ تعداد ۲ کارگاه فعال مسئولیت استخراج معادن را به عهده داشته که عمدهترین معادن موجود در سطح این شهرستان عبارتاند از: سنگ لاشه ساختمانی. سهم شهرستان از کارگاههای معدنی فعال استان ۳/۱۳ درصد میباشد.
پانویس
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.