پرش به محتوا

کابینه افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
جز Arfarshchi صفحهٔ کابینه افغانستان را به هیئت دولت افغانستان منتقل کرد: هم‌ارز فارسی رایج
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{سیاست‌های افغانستان}}
{{سیاست‌های افغانستان}}
'''کابینه افغانستان''' از سران وزارتخانه‌ها تشکیل شده‌است. اعضای کابینه توسط [[رئیس جمهور]] به پارلمان معرفی و پس از تأیید توسط اعضای پارلمان انتخاب می‌شوند.
'''هیئت دولت افغانستان''' از سران وزارتخانه‌ها تشکیل شده‌است. اعضای هیئت دولت توسط [[رئیس جمهور]] به پارلمان معرفی و پس از تأیید توسط اعضای پارلمان انتخاب می‌شوند.


== کابینه کنونی دولت افغانستان ==
== هیئت دولت کنونی دولت افغانستان ==
=== دولت وحدت ملی ===
=== دولت وحدت ملی ===
پس از توافق‌نامه‌ای که میان [[اشرف غنی]] و [[عبدالله عبدالله]] برای تشکیل [[دولت وحدت ملی]] به امضا رسید، توافق شد که از ۲۵ وزارتخانه افغانستان ۱۳ وزارت خانه از طرف اشرف غنی و ۱۲ وزارتخانه دیگر از طرف عبدالله عبدالله تعیین شود.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=۲ جدی ۱۳۹۳|وب‌گاه=صدای آمریکا|نشانی=http://www.darivoa.com/a/new-afghan-cabinet-gives-thirteen-ministries-to-the-president-tweleve-to-ceo/2570742.html|عنوان=کابینه نو افغانستان – ۱۳ وزیر از غنی، ۱۲ از عبدالله}}</ref>
پس از توافق‌نامه‌ای که میان [[اشرف غنی]] و [[عبدالله عبدالله]] برای تشکیل [[دولت وحدت ملی]] به امضا رسید، توافق شد که از ۲۵ وزارتخانه افغانستان ۱۳ وزارت خانه از طرف اشرف غنی و ۱۲ وزارتخانه دیگر از طرف عبدالله عبدالله تعیین شود.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=۲ جدی ۱۳۹۳|وب‌گاه=صدای آمریکا|نشانی=http://www.darivoa.com/a/new-afghan-cabinet-gives-thirteen-ministries-to-the-president-tweleve-to-ceo/2570742.html|عنوان=کابینه نو افغانستان – ۱۳ وزیر از غنی، ۱۲ از عبدالله}}</ref>
خط ۲۶۹: خط ۲۶۹:
== دولت‌های قبلی ==
== دولت‌های قبلی ==
=== دولت کرزی ۱۳۸۸–۱۳۹۳ ===
=== دولت کرزی ۱۳۸۸–۱۳۹۳ ===
پس از پیروزی [[حامد کرزی]] در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری در بین ۲۳ نامزد در قوس/آذر ۱۳۸۸، ابتدا فقط ۷ نفر از اعضای کابینه توانستند از [[ولسی جرگه|پارلمان]] رای اعتماد بگیرند.<nowiki/><ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2010/01/05/world/asia/05karzai.html|title=Standoff Builds Over Afghan Cabinet|last=Rubin|first=Alissa J.|date=4 January 2010|work=The New York Times|accessdate=23 November 2011|location=Afghanistan}}</ref> حامد کرزی در دومین لیست ۱۸ نفر را در ۱۹ جدی/دی ۱۳۸۸ به پارلمان معرفی کرد که در این میان فقط ۷ نفر از اعضای پارلمان رای اعتماد گرفتند.<ref>{{Cite web|url=http://news.xinhuanet.com/english/2010-01/16/content_12821148.htm|title=Afghan parliament approves 7 new ministers|date=16 January 2010|accessdate=23 November 2011|publisher=News.xinhuanet.com}}</ref>
پس از پیروزی [[حامد کرزی]] در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری در بین ۲۳ نامزد در قوس/آذر ۱۳۸۸، ابتدا فقط ۷ نفر از اعضای هیئت دولت توانستند از [[ولسی جرگه|پارلمان]] رای اعتماد بگیرند.<ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2010/01/05/world/asia/05karzai.html|title=Standoff Builds Over Afghan Cabinet|last=Rubin|first=Alissa J.|date=4 January 2010|work=The New York Times|accessdate=23 November 2011|location=Afghanistan}}</ref> حامد کرزی در دومین لیست ۱۸ نفر را در ۱۹ جدی/دی ۱۳۸۸ به پارلمان معرفی کرد که در این میان فقط ۷ نفر از اعضای پارلمان رای اعتماد گرفتند.<ref>{{Cite web|url=http://news.xinhuanet.com/english/2010-01/16/content_12821148.htm|title=Afghan parliament approves 7 new ministers|date=16 January 2010|accessdate=23 November 2011|publisher=News.xinhuanet.com}}</ref>



⚫
در جدی/دی ۱۳۸۸ پس از استعفای وزیر کشور حنیف اتمر. رئیس جمهور کرزی برای بار سوم ۷ نفر دیگر را به پارلمان معرفی کرد که از آن میان ۵ تن از آنان توسط مجلس رای اعتماد دریافت کردند. در بین ۲۵ وزارتخانه افغانستان ۶ وزارت خانه توسط سرپرست اداره می‌شد.<ref>{{Cite web|url=http://www.afghan-web.com/politics/cabinet_members.html|title=Afghanistan Online: Cabinet of ministers|accessdate=23 November 2011|publisher=Afghan-web.com}}</ref> لیست زیر اعضای کابینه دولت افغانستان از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۳ را نشان می‌دهد.<ref>{{Cite web|url=http://www.afghan-web.com/politics/cabinet_members.html|title=Members of President Hamid Karzai's Cabinet|accessdate=23 November 2011|publisher=Afghan-web.com}}</ref>

⚫
در جدی/دی ۱۳۸۸ پس از استعفای وزیر کشور حنیف اتمر. رئیس جمهور کرزی برای بار سوم ۷ نفر دیگر را به پارلمان معرفی کرد که از آن میان ۵ تن از آنان توسط مجلس رای اعتماد دریافت کردند. در بین ۲۵ وزارتخانه افغانستان ۶ وزارت خانه توسط سرپرست اداره می‌شد.<ref>{{Cite web|url=http://www.afghan-web.com/politics/cabinet_members.html|title=Afghanistan Online: Cabinet of ministers|accessdate=23 November 2011|publisher=Afghan-web.com}}</ref> لیست زیر اعضای هیئت دولت دولت افغانستان از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۳ را نشان می‌دهد.<ref>{{Cite web|url=http://www.afghan-web.com/politics/cabinet_members.html|title=Members of President Hamid Karzai's Cabinet|accessdate=23 November 2011|publisher=Afghan-web.com}}</ref>
{| class="wikitable" style="margin-bottom: 10px;"
{| class="wikitable" style="margin-bottom: 10px;"
!سمت
!سمت
خط ۵۳۲: خط ۵۳۴:


== دولت کرزی ۱۳۸۳–۱۳۸۸ ==
== دولت کرزی ۱۳۸۳–۱۳۸۸ ==
لیست زیر اعضای کابینه حامد کرزی در سال‌های ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۸ می‌باشد.<ref>{{Cite web|url=http://www.afghan-web.com/politics/cabinet_members.html|title=Afghanistan Online: Members of President Hamid Karzai's Cabinet|accessdate=23 November 2011|publisher=Afghan-web.com}}</ref><ref>[https://www.cia.gov/library/publications/world-leaders-1/world-leaders-a/afghanistan.html Chiefs of State and Cabinet Members of Foreign Governments] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20091026201651/https://www.cia.gov/library/publications/world-leaders-1/world-leaders-a/afghanistan.html|date=26 October 2009}}</ref>
لیست زیر اعضای هیئت دولت حامد کرزی در سال‌های ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۸ می‌باشد.<ref>{{Cite web|url=http://www.afghan-web.com/politics/cabinet_members.html|title=Afghanistan Online: Members of President Hamid Karzai's Cabinet|accessdate=23 November 2011|publisher=Afghan-web.com}}</ref><ref>[https://www.cia.gov/library/publications/world-leaders-1/world-leaders-a/afghanistan.html Chiefs of State and Cabinet Members of Foreign Governments] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20091026201651/https://www.cia.gov/library/publications/world-leaders-1/world-leaders-a/afghanistan.html|date=26 October 2009}}</ref>
{| class="wikitable" style="margin-bottom: 10px;"
{| class="wikitable" style="margin-bottom: 10px;"
!سمت
!سمت
خط ۷۹۵: خط ۷۹۷:
در [[کنفرانس بن]] در دسامبر ۲۰۰۱ تشکیل یک دولت موقت تصویب شد. در سال ۲۰۰۲ لویه جرگه و پس از آن یک دولت انتقالی تعیین می‌شود. این دولت انتقالی از سال ۲۰۰۲ تا انتخابات ۲۰۰۴ اداره افغانستان را بر عهده داشت.
در [[کنفرانس بن]] در دسامبر ۲۰۰۱ تشکیل یک دولت موقت تصویب شد. در سال ۲۰۰۲ لویه جرگه و پس از آن یک دولت انتقالی تعیین می‌شود. این دولت انتقالی از سال ۲۰۰۲ تا انتخابات ۲۰۰۴ اداره افغانستان را بر عهده داشت.
{| class="wikitable sortable" style="margin-bottom: 10px;"
{| class="wikitable sortable" style="margin-bottom: 10px;"
|+ '''وزیران کابینه دولت انتقالی'''<ref name="StrategicInsights2006Feb">{{Cite news|url=http://www.nps.edu/Academics/centers/ccc/publications/OnlineJournal/2006/Feb/johnsonFeb06.pdf|title=The Prospects for Post-Conflict Afghanistan: A Call of the Sirens to the Country’s Troubled Past|last=Thomas H. Johnson|date=February 2006|publisher=[[Strategic Insights]]|accessdate=2009-06-29|issue=2|volume=V|archiveurl=http://www.webcitation.org/query?url=http://www.nps.edu/Academics/centers/ccc/publications/OnlineJournal/2006/Feb/johnsonFeb06.pdf&date=2012-04-15|archivedate=2012-04-15}}</ref>
|+ '''وزیران هیئت دولت دولت انتقالی'''<ref name="StrategicInsights2006Feb">{{Cite news|url=http://www.nps.edu/Academics/centers/ccc/publications/OnlineJournal/2006/Feb/johnsonFeb06.pdf|title=The Prospects for Post-Conflict Afghanistan: A Call of the Sirens to the Country’s Troubled Past|last=Thomas H. Johnson|date=February 2006|publisher=[[Strategic Insights]]|accessdate=2009-06-29|issue=2|volume=V|archiveurl=http://www.webcitation.org/query?url=http://www.nps.edu/Academics/centers/ccc/publications/OnlineJournal/2006/Feb/johnsonFeb06.pdf&date=2012-04-15|archivedate=2012-04-15}}</ref>
! '''سمت'''
! '''سمت'''
! '''نام'''
! '''نام'''
خط ۹۶۳: خط ۹۶۵:
پس از بیمارستانها در حال تمام از [[امارت اسلامی افغانستان|رژیم طالبان]] در حدود دو دوجین پیشرو افغان ملاقات در آلمان در [[کنفرانس بن]] برای انتخاب رهبری و در محل تعیین یک جدول زمانی برای تصویب یک [[قانون اساسی جمهوری اسلامی افغانستان|قانون اساسی]] جدید افغانستان و جدول زمانی برای انتخاب یک مدیر اجرایی و قانونگذاری توسط انتخابات دموکراتیک است. در جدول زیر لیستی از اعضای موقت و انتقالی افغانستان قدرت (۲۰ دسامبر ۲۰۰۱ – اکتبر ۲۰۰۴). افغان دولت موقت (AIA) اولین دولت افغانستان پس از سقوط رژیم طالبان بود و بالاترین مقام کشور از ۲۲ دسامبر ۲۰۰۱ تا ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۲.
پس از بیمارستانها در حال تمام از [[امارت اسلامی افغانستان|رژیم طالبان]] در حدود دو دوجین پیشرو افغان ملاقات در آلمان در [[کنفرانس بن]] برای انتخاب رهبری و در محل تعیین یک جدول زمانی برای تصویب یک [[قانون اساسی جمهوری اسلامی افغانستان|قانون اساسی]] جدید افغانستان و جدول زمانی برای انتخاب یک مدیر اجرایی و قانونگذاری توسط انتخابات دموکراتیک است. در جدول زیر لیستی از اعضای موقت و انتقالی افغانستان قدرت (۲۰ دسامبر ۲۰۰۱ – اکتبر ۲۰۰۴). افغان دولت موقت (AIA) اولین دولت افغانستان پس از سقوط رژیم طالبان بود و بالاترین مقام کشور از ۲۲ دسامبر ۲۰۰۱ تا ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۲.
{| class="wikitable sortable" style="margin-bottom: 10px;"
{| class="wikitable sortable" style="margin-bottom: 10px;"
|+ '''وزیران کابینه دولت موقت'''
|+ '''وزیران هیئت دولت دولت موقت'''
! سمت
! سمت
! '''نام'''
! '''نام'''

نسخهٔ ‏۲۹ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۱۷

افغانستان
این مقاله بخشی از این مجموعه است:
سیاست و دولت
افغانستان
قانون اساسی

جمهوری اسلامی افغانستان

قوه مقننه

قوه قضائیه

تقسیمات اداری افغانستان
انتخابات در افغانستان
  • انتخابات‌های اخیر
  • فهرست حزب‌ها در افغانستان
روابط خارجی افغانستان
----
نشان درگاه درگاه افغانستان

هیئت دولت افغانستان از سران وزارتخانه‌ها تشکیل شده‌است. اعضای هیئت دولت توسط رئیس جمهور به پارلمان معرفی و پس از تأیید توسط اعضای پارلمان انتخاب می‌شوند.

هیئت دولت کنونی دولت افغانستان

دولت وحدت ملی

پس از توافق‌نامه‌ای که میان اشرف غنی و عبدالله عبدالله برای تشکیل دولت وحدت ملی به امضا رسید، توافق شد که از ۲۵ وزارتخانه افغانستان ۱۳ وزارت خانه از طرف اشرف غنی و ۱۲ وزارتخانه دیگر از طرف عبدالله عبدالله تعیین شود.[۱]

سمت نام سال وضعیت
رئیس جمهور اشرف غنی ۲۰۱۴-حاضر انتخاب شده توسط رای‌دهندگان
معاون اول رئیس جهور عبدالرشید دوستم ۲۰۱۴-حاضر انتخاب شده توسط رای‌دهندگان
معاون دوم رئیس جمهور سرور دانش ۲۰۱۴-حاضر انتخاب شده توسط رای‌دهندگان
رئیس اجرائیه عبدالله عبدالله ۲۰۱۴ - حاضر تعیین شده طبق توافق‌نامه
معاون اول رئیس اجرائیه محمد خان ۲۰۱۴ - حاضر تعیین شده طبق توافق‌نامه
معاون دوم رئیس اجرائیه محمد محقق ۲۰۱۴ - حاضر تعیین شده طبق توافق‌نامه
وزیر امور خارجه صلاح‌الدین ربانی ۲۰۱۵-حاضر در ۲۲ عقرب ۱۳۹۵ با استیضاح پارلمان برکنار شد اما در سمت سرپرست فعالیت خود را ادامه داد.
وزیر دفاع محمد معصوم استانکزی ۲۰۱۴ مدتی در سمت سرپرست فعالیت کرد اما

نتوانست رای اعتماد پارلمان را بگیرد.

عبدالله حبیبی ۲۰۱۴–۲۰۱۷ در ۵ ثور ۱۳۹۶ استعفا داد.
طارق شاه بهرامی ۲۰۱۷- در ۵ ثور ۱۳۹۶ به عنوان سر‍رست وزارت دفاع تعیین شد. توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲]
وزیر امور داخله نورالحق علومی ۲۰۱۵–۲۰۱۶ در ماه حوت ۱۳۹۴ از سمتش کناره‌گیری کرد
تاج محمد جاهد ۲۰۱۶–۲۰۱۷ در ۲۲ اسد ۱۳۹۶ از سمت وزیر داخله برکنار و به عنوان مشاور رئیس جمهور در امور امیتی معرفی گردید.[۳]
ویس احمد برمک ۲۰۱۷ - ۲۲ اسد ۱۳۹۶ به عنوان سرپرست وزارت داخله تعیین شد.[۴] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲]
وزیر مالیه اکلیل احمد حکیمی ۲۰۱۵-حاضر رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر اقتصاد عبدالستار مراد ۲۰۱۵–۲۰۱۷ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
محمد مصطفی مستور ۲۰۱۷ - در ۱۵ اسد ۱۳۹۶ تعیین شد.[۵] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲]
وزیر عدلیه عبدالبصیر انور ۲۰۱۵-حاضر رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر اطلاعات و فرهنگ عبدالباری جهانی ۲۰۱۵–۲۰۱۶ در ۱۷ عقرب/آبان ۱۳۹۶ به دلیل بیماری کناره‌گیری کرد.[۶]
کمال سادات ۲۰۱۶–۲۰۱۷ از عقرب/آبان تا حوت/اسفند به مدت ۴ ماه به عنوان سرپرست فعالیت داشت.[۷]
محمد رسول باوری ۲۰۱۷ - حاضر در ۱۸ حوت ۱۳۹۶ به عنوان سرپرست وزارت تعیین شد.[۷]
وزیر معارف اسدالله حنیف بلخی ۲۰۱۵–۲۰۱۷ در ۲۳ عقرب/آبان ۱۳۹۶ برکنار شد.
محمد ابراهیم شینواری ۲۰۱۷- ۲۰۱۸ در ۲۳ عقرب ۱۳۹۶به عنوان سرپرست تعیین شد و تا ۵ حمل/فروردین ۱۳۹۷ در این سمت بود.
میرویس بلخی ۲۰۱۸- حاضر در ۵ حمل/فروردین ۱۳۹۷ به عنوان سرپرست معرفی شد.
وزیر تحصیلات عالیه فریده مومند ۲۰۱۵–۲۰۱۷ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد..
عبدالطیف روشان ۲۰۱۷ در ۱ سرطان ۱۳۹۶ به عنوان سرپرست تعیین شد.

در ۱ قوس ۱۳۹۶ استعفا داد.[۸]

نجیب الله خواجه عمری ۲۰۱۷ - حاضر در ۱ قوس ۱۳۹۶ به عنوان سرپرست تعیین شد.[۹] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲]
وزیر تجارت و صنایع همایون رسا ۲۰۱۵-حاضر رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر انرژی و آب علی‌احمد عثمانی ۲۰۱۵-حاضر رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر حمل و نقل و هوانوردی محمدالله بتاش ۲۰۱۵–۲۰۱۷ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد..
محمد حمید طهماسی ۲۰۱۷- در ۳ اسد ۱۳۹۶ تعیین شد.[۱۰] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲]
وزیر فواید عامه محمود بلیغ ۲۰۱۵–۲۰۱۷ در ۲۲ عقرب ۱۳۹۵ با استیضاح پارلمان برکنار شد.
یما یاری ۲۰۱۷ - در ۱۵ اسد ۱۳۹۶ تعیین شد.[۱۱] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲]
وزیر امور زنان دلبر نظری ۲۰۱۵-حاضر رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر ارشاد، حج و اوقاف فیض محمد عثمانی ۲۰۱۵-حاضر رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر صحت عامه فیروزالدین فیروز ۲۰۱۵-حاضر رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر زراعت، آبیاری و مالداری اسدالله ضمیر ۲۰۱۵–۲۰۱۷ در ۳۱ شهریور/سنبله ۱۳۹۶ از سمتش برکنار شد.[۱۲]
نصیر احمد درانی ۲۰۱۷ در ۳۱ شهریور/سنبله ۱۳۹۶ به عنوان سرپرست تعیین شد.[۱۲] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲]
وزیر معادن داوود شاه صبا ۲۰۱۵–۲۰۱۶ در ۲۹ حمل ۱۳۹۵ استعفا داد.[۱۳]
غزال حبیب یار ۲۰۱۶–۲۰۱۷ در ۲۹ حمل ۱۳۹۵ تعیین شد.[۱۳]
نرگس نهان ۲۰۱۷- در ۷ حمل ۱۳۹۶ تعیین شد.[۱۴] نتوانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲]
وزیر مخابرات و تکنولوژی معلوماتی عبدالرزاق وحیدی ۲۰۱۵–۲۰۱۷ به اتهام فساد و به دستور رئیس جمهور برکنار شد.
احمد شاه سادات ۲۰۱۷ سرپرست وزارت مخابرات، پس از برکناری آقای وحیدی
شهزادگل آریوبی ۲۰۱۷- در ۱۵ اسد ۱۳۹۶ تعیین شد.[۱۵] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲]
وزیر احیا و انکشاف دهات نصیر احمد درانی ۲۰۱۵–۲۰۱۷ در ۲۳ شهریور/سنبله ۱۳۹۶ برکنار شد.[۱۶]
مجیب الرحمان کریمی ۲۰۱۷ - حاضر در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۷ به عنوان نامزد وزارت احیاء و انکشاف دهات تعیین شد. توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲]
وزیر کار، امور اجتماعی، شهدا و معلولین نسرین اوریاخیل ۲۰۱۵–۲۰۱۷ در ۲۲ عقرب ۱۳۹۵ با استیضاح پارلمان برکنار شد.
فیض الله ذکی ۲۰۱۷ - در ۳۱ حمل ۱۳۹۶ به عنوان سرپرست این وزارت تعیین شد. توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲]
وزیر امور سرحدات و قبایل محمد گلاب منگل ۲۰۱۵–۲۰۱۷ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
گل آغا شیرزی ۲۰۱۷- حاضر در ۳ اسد ۱۳۹۶ تعیین شد.[۱۰] توانست رای اعتماد پارلمان را در ۱۳ قوس/آذر ۱۳۹۶ کسب کند.[۲]
وزیر شهرسازی و مسکن سعادت منصور نادری ۲۰۱۵-۲۰۱۸ در ۲۳ جوزا/خرداد ۱۳۹۷ استعفا داد.[۱۷]
روشان ولس‌مل ۲۰۱۸- حاضر پس از استعفای سعادت منصور نادری به عنوان سرپرست تعیین شد.[۱۸]
وزیر مبارزه علیه مواد مخدر سلامت عظیمی ۲۰۱۵-حاضر رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر امور مهاجرین و عودت‌کنندگان حسین عالمی بلخی ۲۰۱۵-حاضر رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
رئیس اداره امنیت ملی محمد معصوم استانکزی ۲۰۱۵-حاضر در حال فعالیت
مشاور امنیت ملی محمد حنیف اتمر ۲۰۱۵-۲۰۱۸ در ۳ شهریور/سنبله ۱۳۹۷ از سمت مشاور امنیت ملی استعفا داد.[۱۹]

دولت‌های قبلی

دولت کرزی ۱۳۸۸–۱۳۹۳

پس از پیروزی حامد کرزی در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری در بین ۲۳ نامزد در قوس/آذر ۱۳۸۸، ابتدا فقط ۷ نفر از اعضای هیئت دولت توانستند از پارلمان رای اعتماد بگیرند.[۲۰] حامد کرزی در دومین لیست ۱۸ نفر را در ۱۹ جدی/دی ۱۳۸۸ به پارلمان معرفی کرد که در این میان فقط ۷ نفر از اعضای پارلمان رای اعتماد گرفتند.[۲۱]


در جدی/دی ۱۳۸۸ پس از استعفای وزیر کشور حنیف اتمر. رئیس جمهور کرزی برای بار سوم ۷ نفر دیگر را به پارلمان معرفی کرد که از آن میان ۵ تن از آنان توسط مجلس رای اعتماد دریافت کردند. در بین ۲۵ وزارتخانه افغانستان ۶ وزارت خانه توسط سرپرست اداره می‌شد.[۲۲] لیست زیر اعضای هیئت دولت دولت افغانستان از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۳ را نشان می‌دهد.[۲۳]

سمت نام سال وضعیت
رئیس جمهور حامد کرزی ۱۳۸۸–۱۳۹۳ انتخاب شده توسط رای‌دهندگان
معاون اول قسیم فهیم ۲۰۰۹–۲۰۱۴ انتخاب شده توسط رای‌دهندگان. (در مارس ۲۰۱۴ فوت کرد)
یونس قانونی ۲۰۱۴–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
معاون دوم کریم خلیلی ۲۰۰۹–۲۰۱۴ انتخاب شده توسط رای‌دهندگان
وزیر امور خارجه زلمی رسول ۲۰۱۰–۲۰۱۳ در سال ۲۰۱۳ استعفا داد.
ضرار احمد مقبل ۲۰۱۳–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر دفاع عبدالرحیم وردک ۲۰۱۰–۲۰۱۲ در سال ۲۰۱۲ توسط پارلمان رد صلاحیت شد.
بسم‌الله خان محمدی ۲۰۱۲–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر امور داخله محمد حنیف اتمر ۲۰۱۰–۲۰۱۰ در ژوئن ۲۰۱۰ استعفا داد.
بسم‌الله خان محمدی ۲۰۱۰–۲۰۱۲ در سال ۲۰۱۲ توسط پارلمان رد صلاحیت شد.
غلام مجتبی پتنگ ۲۰۱۲–۲۰۱۳ در سال ۲۰۱۳ توسط پارلمان رد صلاحیت شد.
محمد عمر داوودزی ۲۰۱۳ - ۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
محمد ایوب سالنگی ۱۳۹۲–۱۳۹۳ در سنبله/شهریور ۱۳۹۲ به عنوان مشاور ارشد امور امنیتی وزارت داخله منصوب شد و پس از انتخابات تا دلو/بهمن ۱۳۹۳ عنوان سرپرست وزارت امور داخله فعالیت کرد.
وزیر مالیه عمر زاخیلوال ۲۰۱۰–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر اقتصاد عبدالهادی ارغندیوال ۲۰۱۰–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر عدلیه حبیب‌الله غالب ۲۰۱۰–۲۰۱۴ در مارس ۲۰۱۴ از دنیا رفت.
سید یوسف حلیم ۲۰۱۴–۲۰۱۵ در سمت سرپرست وزارت عدلیه فعالیت داشت.
وزیر اطلاعات و فرهنگ سید مخدوم رهین ۲۰۱۰–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر معارف غلام فاروق وردک ۲۰۱۰–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر تحصیلات عالیه سرور دانش ۲۰۱۰–۲۰۱۲ در سال ۲۰۱۲ توسط پارلمان رد صلاحیت شد.
عبیدالله عبید ۲۰۱۲–۲۰۱۴ ابتدا در سال ۲۰۱۰ رد صلاحیت شد، اما در سال ۲۰۱۲ توانست از پارلمان رای اعتماد بگیرد.
وزیر تجارت و صنایع غلام محمد ایلاقی ۲۰۱۰–۲۰۱۰ توسط پارلمان رد صلاحیت شد.
انور الحق احدی ۲۰۱۰–۲۰۱۳ در سال ۲۰۱۳ استعفا داد.
محمد شاکر کارگر ۲۰۱۳–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر انرژی و آب اسماعیل خان ۲۰۱۰–۲۰۱۳ اسماعیل خان تا اواخر سال ۱۳۹۲ در این سمت کار کرد و بعد برای قبول پست معاونت دوم عبدرب الرسول سیاف از این پست استعفا داد.
محمدعارف نور زی ۲۰۱۳–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر حمل و نقل و هوانوردی ملکی محمد الله بتاش ۲۰۱۰–۲۰۱۰ توسط پارلمان رد صلاحیت شد. نیمی از سال در سمت سرپرست فعالیت کرد
داوود علی نجفی ۲۰۱۰–۲۰۱۴ در سال ۲۰۱۰ توسط پارلمان رد صلاحیت شد دو سال در سمت سرپرست فعالیت کرد و توانست سال ۲۰۱۲ توانست رای اعتماد پارلمان را بگیرد.[۲۴]
وزیر فوائد عامه سهراب علی صفری ۲۰۱۰–۲۰۱۰ مدتی در سمت سرپرست فعالیت داشت اما به پارلمان معرفی نشد.
عبدالقدوس حمیدی ۲۰۱۰–۲۰۱۲ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد. در سال ۲۰۱۰
نجیب‌الله اوژن ۲۰۱۲–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر امور زنان حسن بانو غضنفر ۲۰۱۰–۲۰۱۴ نتوانست از پارلمان رای اعتماد بگیرد اما در سمت سرپرست به فعالیت ادامه داد.
وزیر ارشاد، حج و اوقاف محمد یوسف نیازی ۲۰۱۰–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر صحت عامه ثریا دلیل ۲۰۱۰–۲۰۱۴ در سال ۲۰۱۰ توسط پارلمان رد صلاحیت شد دو سال در سمت سرپرست فعالیت کرد و توانست سال ۲۰۱۲ توانست رای اعتماد پارلمان را بگیرد.
وزیر زراعت، آبیاری و مالداری محمدآصف رحیمی ۲۰۱۰–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر معادن و پطرولیم وحیدالله شهرانی ۲۰۱۰–۲۰۱۳ در سال ۲۰۱۳ استعفا داد.
محمد اکبر بارکزی ۲۰۱۳–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر مخابرات و تکنولوژی معلوماتی امیرزی سنگین ۲۰۱۰–۲۰۱۴ در سال ۲۰۱۰ توسط پارلمان رد صلاحیت شد دو سال در سمت سرپرست فعالیت کرد و توانست سال ۲۰۱۲ توانست رای اعتماد پارلمان را بگیرد.
وزیر احیا و انکشاف دهات جارالله منصوری ۲۰۱۰–۲۰۱۲ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
ویس‌احمد برمک ۲۰۱۲–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر کار و امور اجتماعی، شهدا و معلولین آمنه صفی افضلی ۲۰۱۰–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر امور سرحدات و قبایل ارسلا جمال ۲۰۱۰–۲۰۱۰ توسط پارلمان رد صلاحیت شد. (در سال ۱۳۹۲ ترور شد)
اسدالله خالد ۲۰۱۰–۲۰۱۲ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
عزیزالله دین محمد ۲۰۱۲–۲۰۱۳ توسط پارلمان رد صلاحیت شد.
محمد اکرام خپلواک ۲۰۱۳–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر شهرسازی و مسکن سلطان حسین حصاری ۲۰۱۰–۲۰۱۲ توسط پارلمان رد صلاحیت شد.
حسن عبداللهی ۲۰۱۲–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر مبارزه علیه مواد مخدر ضرار احمد مقبل ۲۰۱۰–۲۰۱۳ در سال ۲۰۱۳ بخاطر سمت وزیر خارجه استعفا داد.
مبارز راشدی ۲۰۱۴–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
وزیر امور پناهندگان و عودت کنندگان عبدالرحیم معین ۲۰۱۰–۲۰۱۰ توسط پارلمان رد صلاحیت شد.
جماهیر انوری ۲۰۱۰–۲۰۱۴ رای اعتماد مجلس نمایندگان را کسب کرد.
رئیس اداره امنیت ملی امرالله صالح در سال ۲۰۱۰ استعفا داد.
ابراهیم سپین زاده از سال ۲۰۱۰ در سمت سرپرست.
اسدالله خالد
رحمت‌الله نبیل
مشاور امنیت ملی رنگین دادفر سپنتا

دولت کرزی ۱۳۸۳–۱۳۸۸

لیست زیر اعضای هیئت دولت حامد کرزی در سال‌های ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۸ می‌باشد.[۲۵][۲۶]

سمت نام سال یادداشت
رئیس جمهور حامد کرزی ۲۰۰۴–۲۰۰۹
معاون اول احمدضیاء مسعود ۲۰۰۴–۲۰۰۹
معاون دوم کریم خلیلی ۲۰۰۴–۲۰۰۹
مشاور ارشد هدایت امین ارسلا ۲۰۰۶–۲۰۰۹ این سمت قبل از ۲۰۰۶ وجود نداشت.
وزیر امور خارجه عبدالله عبدالله ۲۰۰۴–۲۰۰۶
رنگین دادفر سپنتا ۲۰۰۶–۲۰۰۹[۲۷]
وزیر دفاع عبدالرحیم وردک ۲۰۰۴–۲۰۰۹
وزیر امور داخله علی احمد جلالی ۲۰۰۴–۲۰۰۵[۲۸]
ضرار احمد مقبل ۲۰۰۵–۲۰۰۸
محمد حنیف اتمر ۲۰۰۸–۲۰۰۹
وزیر مالیه انور الحق احدی ۲۰۰۵–۲۰۰۹[۲۹]
عمر زاخیلوال ۲۰۰۹–۲۰۰۹
وزیر اقتصاد محمدامین فرهنگ ۲۰۰۴–۲۰۰۶ [۳۰]
محمدجلیل شمس ۲۰۰۶–۲۰۰۹
وزیر عدلیه سرور دانش ۲۰۰۴–۲۰۰۹
وزیر اطلاعات و فرهنگ آمنه صفی افضلی ۲۰۰۴–۲۰۰۶ وزارت اطلاعات، فرهنگ و جوانان در سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ با هم ادغام شدند و وزارتخانه اطلاعات وفرهنگ تشکیل شد.
سید مخدوم ۲۰۰۶–۲۰۰۶
کریم خرم ۲۰۰۶–۲۰۰۹
وزیر معارف نورمحمد قرقین ۲۰۰۴–۲۰۰۶
محمد حنیف اتمر ۲۰۰۶–۲۰۰۸
غلام فاروق وردک ۲۰۰۸–۲۰۰۹
وزیر تحصیلات عالیه امیر شاه حسن یار ۲۰۰۴–۲۰۰۶
محمد اعظم دادفر ۲۰۰۶–۲۰۰۹
وزیر صنایع و تجارت هدایت امین ارسلا ۲۰۰۴–۲۰۰۶ وزارت صنایع در سال ۲۰۰۶ از وزارت معادن جدا و با تجارت ادغام شد.
محمدامین فرهنگ ۲۰۰۶-?

?-۲۰۰۸

محمد حیدر رضا
وحیدالله شهرانی ۲۰۰۸–۲۰۰۹
وزیر انرژی و آب اسماعیل خان ۲۰۰۴–۲۰۰۹
وزیر حمل و نقل و هوانوردی ملکی عنایت الله قاسمی ۲۰۰۴–۲۰۰۶
نعمت‌الله احسان جاوید ۲۰۰۶–۲۰۰۸
حمیدالله قادری ۲۰۰۸–۲۰۰۸
عمر زاخیلوال ۲۰۰۸–۲۰۰۹
حمیدالله فاروقی ۲۰۰۹–۲۰۰۹
وزیر امور زنان مسعوده جلال
حسن‌بانو غضنفر 		۲۰۰۴–۲۰۰۶

۲۰۰۶–۲۰۰۹

وزیر ارشاد، حج و اوقاف نعمت‌الله شهرانی ۲۰۰۴–۲۰۰۹
وزیر فوائد عامه سهراب علی صفری ۲۰۰۴–۲۰۰۹
وزیر صحت عامه محمدامین فاطمی ۲۰۰۴–۲۰۰۹
وزیر زراعت، آبیاری و مالداری عبیدالله رامین ۲۰۰۴–۲۰۰۸
محمدآصف رحیمی ۲۰۰۸–۲۰۰۹
وزیر معادن میر محمد صدیق

ابراهیم عادل

۲۰۰۴–۲۰۰۶

۲۰۰۶–۲۰۰۹

وزیر مخابرات، تکنولوژی معلوماتی امیرزی سنگین ۲۰۰۴–۲۰۰۹
وزیر احیا و انکشاف دهات محمد حنیف اتمر ۲۰۰۴–۲۰۰۶
احسان ضیا ۲۰۰۶–۲۰۰۹
وزیر کار، امور اجتماعی، شهدا و معلولین اکرام الدین معصومی ۲۰۰۴–۲۰۰۶ وزارت معلولین شهدا با وزارت کار و امور اجتماعی در سال ۲۰۰۶ ادغام شدند.
صدیقه بلخی ۲۰۰۴–۲۰۰۶
نورمحمد قرقین ۲۰۰۶–۲۰۰۹
وزیر امور سرحدات و قبایل محمد اعظم دادفر ۲۰۰۴–۲۰۰۸
عبدالکریم براهوی ۲۰۰۸–۲۰۰۹
وزارت شهرسازی و مسکن افغانستان یوسف پشتون ۲۰۰۴–۲۰۰۹
وزیر مبارزه علیه مواد مخدر حبیب‌الله قادری ۲۰۰۴–۲۰۰۸
ژنرال خداداد ۲۰۰۸–۲۰۰۹
وزیر امور پناهندگان و عودت کنندگان محمد اعظم دادفر ۲۰۰۴-?
شیرمحمد اعتباری ?-۲۰۰۹
عبدالکریم براهوی ۲۰۰۹–۲۰۰۹
دادستان کل محمد اسحاق الکو
مشاور امنیت ملی زلمی رسول

دولت انتقالی افغانستان

در کنفرانس بن در دسامبر ۲۰۰۱ تشکیل یک دولت موقت تصویب شد. در سال ۲۰۰۲ لویه جرگه و پس از آن یک دولت انتقالی تعیین می‌شود. این دولت انتقالی از سال ۲۰۰۲ تا انتخابات ۲۰۰۴ اداره افغانستان را بر عهده داشت.

وزیران هیئت دولت دولت انتقالی[۳۱]
سمت نام وقت/جدید
رئیس جمهور حامد کرزی متصدی (قبلاً در سمت رئیس)
معاون رئیس جمهور و وزیر دفاع قسیم فهیم متصدی
معاون رئیس جمهور کریم خلیلی جدید
معاون رئیس جمهور هدایت امین ارسلا جدید، قبلاً وزیر مالیه
معاون رئیس جمهور و وزیر فوائد عامه عبدالقدیر جدید (وزیر امور شهرسازی بود) (در ۶ ژوئیه ۲۰۰۲ کشته شد)
عبدالعلی جدید (پس از ۶ ژوئیه ۲۰۰۲ فقط در سمت‌های عمومی فعالیت داشت)
معاون رئیس جمهور و رئیس کمیسیون قانون اساسی نعمت‌الله شهرانی جدید
مشاور ویژه امنیت و وزیر معارف یونس قانونی متصدی (پست جدید مشاور ویژه امنیت)
وزیر امور خارجه عبدالله عبدالله متصدی
وزیر مالیه اشرف غنی جدید
وزیر امور داخله تاج محمد وردک جدید
علی احمد جلالی جدید (در ژانویه ۲۰۰۳ جایگزین وردک شد)
وزیر برنامه‌ریزی محمد محقق متصدی (اما سمت معاون رئیس جمهور را از دست داد)
وزیر مخابرات، تکنولوژی معلوماتی محمد معصوم استانکزی جدید
وزیر امور سرحدات و قبایل امان‌الله زدران
وزیر صنایع کوچک عارف نور زی
وزیر امور پناهندگان و عودت کنندگان عنایت الله نظری متصدی
وزیر معادن و پطرولیم جمعه محمد محمدی جدید
وزیر صنایع محمدعالم رزم متصدی
وزیر صحت عامه سهیلا صدیقی متصدی
وزیر بازرگانی مصطفی کاظمی متصدی
وزیر زراعت، آبیاری و مالداری سید حسین انوری متصدی
وزیر عدلیه عباس کریمی متصدی
وزیر اطلاعات و فرهنگ سید مخدوم رهین متصدی
وزیر بازسازی محمد امین فرهنگ متصدی
وزیر ارشاد، حج و اوقاف محمد امین ناصریار جدید
وزیر شهرسازی و مسکن یوسف پشتون جدید
گل‌آغا شیرزی جدید
وزیر انرژی و آب محمد شاکر کارگر متصدی (سمت معاون رئیس جمهور را از دست داد)
وزیر زراعت، آبیاری و مالداری احمد یوسف نورستانی جدید
وزیر کار و امور اجتماعی، شهدا و معلولین عبدالله وردک متصدی
وزیر تحصیلات عالیه شریف فایض متصدی
وزارت ترانسپورت و هوانوردی ملکی میرویس صادق جدید (وزیر کار و امور اجتماعی بود)
سید محمد علی جاوید
وزیر احیا و انکشاف دهات محمد حنیف اتمر جدید
وزیر کار و امور اجتماعی، شهدا و معلولین نورمحمد قرقین
وزیر امور زنان حبیبه سرابی جدید
رئیس دادگاه عالی هادی شینواری
مشاور امنیت ملی زلمی رسول
مشاور در امور زنان محبوبه حقوقمل
رئیس بانک مرکزی انور الحق احدی

افغان دولت موقت

پس از بیمارستانها در حال تمام از رژیم طالبان در حدود دو دوجین پیشرو افغان ملاقات در آلمان در کنفرانس بن برای انتخاب رهبری و در محل تعیین یک جدول زمانی برای تصویب یک قانون اساسی جدید افغانستان و جدول زمانی برای انتخاب یک مدیر اجرایی و قانونگذاری توسط انتخابات دموکراتیک است. در جدول زیر لیستی از اعضای موقت و انتقالی افغانستان قدرت (۲۰ دسامبر ۲۰۰۱ – اکتبر ۲۰۰۴). افغان دولت موقت (AIA) اولین دولت افغانستان پس از سقوط رژیم طالبان بود و بالاترین مقام کشور از ۲۲ دسامبر ۲۰۰۱ تا ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۲.

وزیران هیئت دولت دولت موقت
سمت نام یادداشت
رئیس جمهور حامد کرزی رهبر مستقل پشتون‌های قبیله‌ای در تبعید در پاکستان.
معاون رئیس جمهور و وزیر دفاع قسیم فهیم وزیر دفاع از جبهه اسلامی شمال
معاون رئیس جمهور و وزیر زنان سیما سمر بنیانگذار سازمان شهدا و کلینیک شهدا در کویته، گروه رم.
معاون رئیس جمهور و وزیر برنامه‌ریزی محمد محقق مبارز جنگ سالار علیه طالبان برای حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان در جبهه متحد اسلامی شمال
معاون رئیس جمهور و وزیر انرژی و آب احمد شاکر کارگر جبهه متحد اسلامی شمال
معاون رئیس جمهور و وزیر مالیه هدایت امین ارسلا وزیر امور خارجه دولت اسلامی افغانستان در دهه ۹۰. گروه رم.
وزیر امور خارجه عبدالله عبدالله وزیر امور خارجه از جبهه متحد اسلامی شمال
وزیر امور داخله یونس قانونی وزیر امور داخله از جبهه متحد اسلامی شمال
وزیر مخابرات، تکنولوژی معلوماتی مهندس عبدالرحیم جبهه متحد اسلامی شمال
وزیر امور سرحدات و قبایل امان‌الله زدران از رهبران طالبان، که پس از حمله آمریکا پناهنده شد. گروه رم.
وزیر امور پناهندگان و عودت کنندگان عنایت الله نظری جبهه متحد اسلامی شمال
وزیر صنایع کوچک عارف نور زی جبهه متحد اسلامی شمال
وزیر صنعت و معدن محمدعالم رزم جبهه متحد اسلامی شمال
وزیر صحت عامه سهیلا صدیقی در دولت شاه محمد ظاهر شاه و رژیم کمونیستی از ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ بود. مستقل
وزیر تجارت مصطفی کاظمی رهبر جبهه متحد ملی و سخنگو
وزیر زراعت، آبیاری و مالداری سید حسین انوری فرمانده نظامی ارشد حرکت اسلامی در جبهه متحد ملی
وزیر عدلیه عباس کریمی جبهه متحد اسلامی
وزیر اطلاعات و فرهنگ سید مخدوم رهین نویسنده، شاعر، گروه رم
وزیر بازسازی محمد امین فرهنگ گروه رم
وزیر ارشاد حج و اوقاف محمد حنیف بلخی مستقل
وزیر شهرسازی و مسکن عبدالقدیر رهبر در جبهه متحد ملی برای جناح حزب اسلامی خالص
وزیر فوائد عامه عبدالخالق فضل گروه رم
وزیر زراعت، آبیاری و مالداری منگل حسین گروه پیشاور جنگ سالار از حزب اسلامی گلبدین حکمتیار
وزیر تحصیلات عالیه شریف فایض جبهه متحد اسلامی
وزارت ترانسپورت و هوانوردی ملکی عبدالرحمان عضو جبهه متحد اسلامی است، اما او حمایت خود را به پادشاه سابق ظاهر شاه گرفت و عضو گروه روم شد.
سلطان حمید حامد
وزیر کار و امور اجتماعی، شهدا و معلولین میرویس صادق پسر اسماعیل خان، جبهه متحد اسلامی (در سال ۱۳۸۳ ترور شد)
عبدالله وردک رهبر در جبهه متحد ملی برای اتحاد اسلامی برای آزادی افغانستان.
وزیر معارف عبدالرسول امین عضو جبهه اسلامی ملی و گروه رم.
وزیر احیا و انکشاف دهات عبدالمالک انور جبهه متحد اسلامی

منابع

  1. ↑ «کابینه نو افغانستان – ۱۳ وزیر از غنی، ۱۲ از عبدالله». ۲ جدی ۱۳۹۳. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  2. ↑ ۲٫۰۰ ۲٫۰۱ ۲٫۰۲ ۲٫۰۳ ۲٫۰۴ ۲٫۰۵ ۲٫۰۶ ۲٫۰۷ ۲٫۰۸ ۲٫۰۹ ۲٫۱۰ ۲٫۱۱ «مجلس نمایندگان افغانستان از میان ۱۲ نامزدوزیر، تنها به یک وزیر رای اعتماد نداد». ۱۳ قوس ۱۳۹۶. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  3. ↑ «تعیین وزیر داخله». ۲۲ اسد ۱۳۹۶. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  4. ↑ «حکم رئیس جمهوری اسلامی افغانستان در مورد توظیف سرپرست وزارت امور داخله جمهوری ا. ا». ۲۲ اسد ۱۳۹۶. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  5. ↑ «تعیین وزیر اقتصاد». ۱۵ اسد ۱۳۹۶. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  6. ↑ «وزیر اطلاعات و فرهنگ افغانستان کناره‌گیری کرد». ۱۷ آبان/عقرب ۱۳۹۵. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک); تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ «معین وزارت اطلاعات و فرهنگ سرپرست این وزارت شد». ۱۸ حوت ۱۳۹۵. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  8. ↑ «سرپرست وزارت تحصیلات عالی از سمت خود استعفا داد». ۱ قوس ۱۳۹۶. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  9. ↑ «نجیب الله خواجه عمری به عنوان سرپرست وزارت تحصیلات عالی تعیین شد». ۱ قوس ۱۳۹۶. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ «معرفی چندین نامزد وزیر تازه از سوی رئیس‌جمهور غنی». از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  11. ↑ «تعیین وزیر فواید عامه». ۱۵ اسد ۱۳۹۶. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ «غنی وزیر زراعت را برکنار کرد». ۳۱ شهریور ۱۳۹۶. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ «حبیب‌یار سرپرست وزارت معادن و پترولیوم شد». ۲۹ حمل ۱۳۹۵. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  14. ↑ «معرفی نرگس نهان به حیث نامزد وزیر معادن و پترولیوم». از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  15. ↑ «تعیین شهزاد گل آریوبی به عنوان وزیر مخابرات افغانستان». ۱۵ اسد ۱۳۹۶. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  16. ↑ «وزیر انکشاف دهات برکنار شد». ۲۳ شهریور ۱۳۹. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک); تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  17. ↑ «وزیر شهرسازی افغانستان استعفا کرد - FarsNews Agency». دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۸-۱۹. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  18. ↑ «استعفای دسته‌جمعی وزیر و معینان وزارت شهرسازی». دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۸-۱۹. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  19. ↑ «محمد حنیف اتمر، مشاور امنیت ملی افغانستان استعفا کرد» (به انگلیسی). BBC News فارسی. ۲۰۱۸-۰۸-۲۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۸-۲۸.
  20. ↑ Rubin, Alissa J. (4 January 2010). "Standoff Builds Over Afghan Cabinet". The New York Times. Afghanistan. Retrieved 23 November 2011.
  21. ↑ "Afghan parliament approves 7 new ministers". News.xinhuanet.com. 16 January 2010. Retrieved 23 November 2011.
  22. ↑ "Afghanistan Online: Cabinet of ministers". Afghan-web.com. Retrieved 23 November 2011.
  23. ↑ "Members of President Hamid Karzai's Cabinet". Afghan-web.com. Retrieved 23 November 2011.
  24. ↑ Press release by the Government Media & Information Center of the Islamic Republic of Afghanistan, 6 March 2012, 11:10 h
  25. ↑ "Afghanistan Online: Members of President Hamid Karzai's Cabinet". Afghan-web.com. Retrieved 23 November 2011.
  26. ↑ Chiefs of State and Cabinet Members of Foreign Governments بایگانی‌شده در ۲۶ اکتبر ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine
  27. ↑ "Cabinet Biographies". Afghanembassyjp.com. Retrieved 23 November 2011.
  28. ↑ "Short Biographies of Afghanistan new Cabinet members". Mashreqi.net. Retrieved 23 November 2011.
  29. ↑ Short biography of the Minister Professor Anwar-ul-Haq Ahadi بایگانی‌شده در ۳ نوامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine
  30. ↑ "President Hamid Karzai's new cabinet". Institute-for-afghan-studies.org. Retrieved 23 November 2011.
  31. ↑ Thomas H. Johnson (February 2006). "The Prospects for Post-Conflict Afghanistan: A Call of the Sirens to the Country's Troubled Past". Vol. V, no. 2. Strategic Insights. Archived from the original (PDF) on 2012-04-15. Retrieved 2009-06-29.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=کابینه_افغانستان&oldid=24431137»