دیواندره
دیواندره دێواندەرە | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | کردستان |
شهرستان | دیواندره |
بخش | دیواندره |
سال شهرشدن | ۱۳۳۷[۱] |
مردم | |
جمعیت | ۵۵,۰۰۰ نفر (برآورد سال ۱۴۰۰)[۲] |
جغرافیای طبیعی | |
مساحت | ۳۶۳۷ |
ارتفاع | ۱۸۵۰ متر |
میانگین دمای سالانه | ۱۱ |
میانگین بارش سالانه | ۳۶۵ |
روزهای یخبندان سالانه | ۱۲۰ |
اطلاعات شهری | |
رهآورد | گندم سیفیجات زردآلو لبنیات گوشت قرمز |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۸۷[۳] |
شناسهٔ ملی خودرو | ایران ۶۱ ط |
دیواندَره مرکز شهرستان دیواندره در استان کردستان در غرب ایران است.
این شهر را از طرفی رشته کوههای چهلچشمه، هوازو، دشت سارال و از طرفی دیگر منطقههای بیجار گروس و تیلکو آن را احاطه کردهاند. غارکرفتو با فاصله ۷۰ کیلومتر در شمال غربی شهرستان دیواندره قرار دارد که نمونهای بارز از دوران زندگی پیشینیان مردمان کورد در این منطقه میباشد. از مناطق دیدنی دیواندره منطقه چهل چشمه و سارال میباشد که هر سال در خرداد ماه جمعیت زیادی از مردم کردستان و ایران و حتی گردشگران خارجی را به سوی خود میکشد. سد سیاه زاغ از سدهای استان کردستان ایران است که در نزدیکی شهر دیواندره واقع شدهاست. دیواندره یکی از مراکز مهم تولید گندم در کردستان و ایران است. همچنین یکی از مراکز سنتی دامداری و تولید گوشت قرمز در غرب ایران به شمار میرود. [۴]
زبان اهالی این شهر کردی(تلفیقی از اردلانی و گویش لیلاخی) است و زبان فارسی به عنوان زبان آموزش و نوشتار رسمی مورد استفاده قرار میگیرد.
وجه تسمیه[ویرایش]
- دیواندره از دو کلمه دیوان + دره تشکیل شدهاست، دیوان یعنی جایگاه و محل قانون، عدالت و جای حل اختلافات و چون این دیوان خانه معروف گشتهاست.[نیازمند منبع]
- دیواندره میتواند همچون کلمه دێولان که شهری نزدیک به آن است از کلمه باستانی دێو به معنای خدا ساخته شده باشد؛ یعنی دره خدایان. [نیازمند منبع]
مردم[ویرایش]
زبان[ویرایش]
مردم دیواندره به زبان کردی و با تلفیقی از لهجهی اردلانی و گویش لیلاخی صحبت میکنند. البته گویش روستاهای دیواندره در چهارجهت جغرافیایی آن متفاوت است. مثلاً گویش مناطق غربی این شهرستان به سورانی مکری نزدیکتر است. گویش مناطق شمالی به گویش هاوشاری و گویش مناطق جنوبی و شرقی به گویش اردلانی و لیلاخی نزدیکتر است. گویش ساکنان شهر دیواندره به اردلانی نزدیکتر است. [نیازمند منبع]
آب و هوا[ویرایش]
بنا بر طبقه بندیهای جغرافیایی شهرستان دیواندره در مناطق کوهستانی طبقهبندی میشود. وجود کوههایی مانند «هوازو»، «تاله سوار» و «شیخ شرف» در نزدیکی شهر و قلل مرتفع رشته کوه چهل چشمه در سطح شهرستان؛ باعث شدهاست تا زمستانهایی سرد، تابستانهای معتدل و بهاری بارانی و دلپذیر داشته باشد. [نیازمند منبع]
اماکن گردشگری[ویرایش]
- منطقه سارال
- چهل چشمه
- غارکرفتو
- هه وازو (واقع در روستای تبریزخاتون)
- سد سیاه زاغ -رودخانههای دیواندره
رودخانه قزل اوزن رودخانه سیروان کوچک رود دیواندره که نهایتاً به قزل اوزن متصل و به دریای خزر میریزد و سرچشمه رود زرینه رود و سیمینه رود که به دریاچه ارومیه مختوم میگردد از این شهرستان نشات میگیرد کوههای متمایز و منحصر بفرد چهل چشمه خط تقسیم آب سه مخزن بزرگ کشور شامل دریای خزر خلیج فارس و دریاچه ارومیه میباشد و از این نظر در کل کشور منحصر به فرد است کوههای دیواندره کوههای بکر و دست نخوردهو با پوشش گیاهی منحصر به فرد در کل کشور که تفرج گاههای دلپذیر و خنک خصوصاً در اردیبهشت و خرداد ماه هستند شامل کوه زلیخا کوه مسجد میرزا کوه شاه نشین کوه شیخ شرف کوه حاج سید کوه تاله سوار کوه هوازو کوههای منطقه سارال ک زیستگاه بسیاری از جانداران و پرنده گان این منطقه است صنعت و معدن
صنعت تولید و معادن دیواندره یک صنعت نوپا و نوین و باسابقه کم ولی پرقدرت با نیروی جوان بومی مسیر خود را درحال حرکت است
که با ایجاد اولین شهرک صنعتی در دیواندره به تازگی و نیز وجود کارگاههای صنعتی مختلف انشا الله شاهد توسعه صنایع مختلف و تولیدات باکیفیت و نامدار در بازارهای کشور در این شهرستان خواهیم بود[۵]
منابع[ویرایش]
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۴ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۴ مارس ۲۰۱۴.
- ↑ «http://www.divandareh.gov.ir/». بایگانیشده از اصلی در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۷. دریافتشده در ۳۰ اوت ۲۰۱۲. پیوند خارجی در
|title=
وجود دارد (کمک) - ↑ «http://www.divandareh.gov.ir/». بایگانیشده از اصلی در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۷. دریافتشده در ۳۰ اوت ۲۰۱۲. پیوند خارجی در
|title=
وجود دارد (کمک)