پرش به محتوا

جیوه (II) اکسید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جیوه (II) اکسید
Mercury(II) oxide
Mercury(II) oxide
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس 21908-53-2 ✔Y
کم‌اسپایدر 28626 ✔Y
شمارهٔ یواِن 1641
KEGG C18670 ✔Y
شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس OW8750000
  • InChI=Hg.O N
    Key: UKWHYYKOEPRTIC-UHFFFAOYSA-N ✔Y

خصوصیات
فرمول مولکولی HgO
جرم مولی ۲۱۶٫۵۹ g mol−1
شکل ظاهری Yellow or red solid
بوی odorless
چگالی 11.14 g/cm3
دمای ذوب 500 °C (decomposes)
انحلال‌پذیری در آب 0.0053 g/100 mL (25 °C)
0.0395 g/100 mL (100 °C)
انحلال‌پذیری insoluble in الکل اتر استون آمونیاک
نوار ممنوعه 2.2 eV[۱]
ضریب شکست (nD) 2.5 (550 nm)[۱]
ساختار
orthorhombic
ترموشیمی
70 J·mol-1·K-1[۲]
-90 kJ·mol-1[۲]
خطرات
MSDS ICSC 0981
شاخص ئی‌یو 080-002-00-6
طبقه‌بندی ئی‌یو Very toxic (T+)
Dangerous for the environment (N)
کدهای ایمنی R26/27/28, R33, R50/53
شماره‌های نگهداری (S1/2), S۱۳, S۲۸, S45, S60, S61
لوزی آتش
NFPA 704 four-colored diamondFlammability code 1: Must be pre-heated before ignition can occur. Flash point over 93 °C (200 °F). E.g., canola oilHealth code 3: Short exposure could cause serious temporary or residual injury. E.g., chlorine gasReactivity code 0: Normally stable, even under fire exposure conditions, and is not reactive with water. E.g., liquid nitrogenSpecial hazards (white): no code
1
3
0
نقطه اشتعال
ترکیبات مرتبط
دیگر آنیون‌ها سولفید جیوه
سلنید جیوه
تلورید جیوه
دیگر کاتیون‌ها روی اکسید
کادمیم اکسید
ترکیبات مرتبط اکسید جیوه(I)
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 N (بررسی) (چیست: ✔Y/N؟)
Infobox references

اکسید جیوه

جیوه (II) اکسید یا اکسید جیوه یا اکسید مرکوریک یک اکسید با فرمول HgO است. این ماده قرمز یا نارنجی رنگ و در دمای اتاق جامد است.

اکسید جیوه در ۴۰۰ تا ۵۰۰ درجه سانتیگراد تجزیه می‌شود. از این پدیده در استحصال جیوه از منابع اکسیدی خود به کار می‌رود.[۳] اکسید جیوه به عنوان گندزدا و به نام رسوب سرخ به کار می‌رود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Mercury oxide (HgO) crystal structure, physical properties". Landolt-Börnstein – Group III Condensed Matter. Vol. 41B. Springer-Verlag. 1999. pp. 1–7. doi:10.1007/b71137. ISBN 978-3-540-64964-9. {{cite book}}: Missing or empty |title= (help)
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Zumdahl, Steven S. (2009). Chemical Principles 6th Ed. Houghton Mifflin Company. p. A22. ISBN 061894690X.
  3. مشخصات شیمیایی جیوه بایگانی‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine (پایگاه ملی داده‌های علوم زمین کشور)