نیکل(II) اکسید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از اکسید نیکل (II))
نیکل(II) اکسید
Nickel(II) oxide
Nickel(II) oxide
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس 1313-99-1 ✔Y
پاب‌کم 14805
شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس QR8400000
خصوصیات
فرمول مولکولی NiO
جرم مولی 74.6928 g/mol
شکل ظاهری green crystalline solid
چگالی 6.67 g/cm3
دمای ذوب ۱٬۹۵۵ درجه سلسیوس (۳٬۵۵۱ درجه فارنهایت؛ ۲٬۲۲۸ کلوین)
انحلال‌پذیری در آب negligible
انحلال‌پذیری soluble in هیدروکسید آمونیوم پتاسیوم سیانید
ضریب شکست (nD) 2.1818
خطرات
MSDS JT Baker
طبقه‌بندی ئی‌یو کارسینوژن
Toxic (T)
لوزی آتش
NFPA 704 four-colored diamondFlammability code 0: Will not burn. E.g., waterHealth code 2: Intense or continued but not chronic exposure could cause temporary incapacitation or possible residual injury. E.g., chloroformReactivity code 0: Normally stable, even under fire exposure conditions, and is not reactive with water. E.g., liquid nitrogenSpecial hazards (white): no code
0
2
0
نقطه اشتعال
ترکیبات مرتبط
دیگر آنیون‌ها Nickel(II) selenide
Nickel(II) telluride
دیگر کاتیون‌ها اکسید پالادیم(II)
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 ✔Y (بررسی) (چیست: ✔Y/N؟)
Infobox references

نیکل(II) اکسید (به انگلیسی: Nickel(II) oxide) با فرمول شیمیایی NiO یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم ۱۴۸۰۵ است. که جرم مولی آن ۷۴٫۶۹۲۸ g/mol می‌باشد.این ترکیب تنها اکسید پایدار نیکل است. فرم کانی اکسید نیکل Bunsenite بسیار نادر و کمیاب است و به عنوان اکسید پایه فلزی پایه طبقه بندی می شود. شکل ظاهری این ترکیب، بلورهای جامد سبز رنگ است. معمولترین حالت اکسیداسیون نیکل ، 2+ است و این در حالی است که نیکل 3+ و 1+ نیز به ندرت مشاهده می‌شوند.

روش تولید[ویرایش]

پودر نیکل در حرارت 400 درجه سلسیوس با اکسیژن هوا واکنش داده و اکسید نیکل (NiO) تولید می شود اما ساده ترین و موفقترین روش برای تولید اکسید نیکل، تجزیه ترکیبات نیکل تک ظرفیتی (II) مانند نیترات، هیدروکسید و یا کربنات توسط حرارت است که منجر به تولید پودر سبز روشن می شود.

کاربردها[ویرایش]

اکسید نیکل در صنایع شیمیایی زیادی مصرف دارد به مانند برنامه های کاربردی تخصصی که برای کاربردهای نسیتا خالص استفاده می شود، و بصورت عمده در تولید آلیاژ های خالص از نیکل که درصنعت سرامیک به مقدار زیاد مورد مصرف قرار می گیرد. گرمایش اکسید نیکل با هیدروژن یا کربن و یا منواکسید کربن باعث احیاء نیکل فلزی می شود؛ به منظور تولید نیکلیت "Nickelate" اکسید نیکل را با اکسید سدیم و پتاسیم در دمای بالای 700 درجه سلیوس حرارت می هند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • «IUPAC GOLD BOOK». دریافت‌شده در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.