علینقی عالیخانی: تفاوت میان نسخه‌ها
Amin marin (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز فوت کرده. فعل را گذشته کردم. |
||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
«دربارهٔ توزیع درآمد من همیشه به شدن به طرف توزیع درآمد نگاه می‌کردم و خیلی هم به آن اعتقاد داشتم. هنوز هم اعتقاد دارمُ هیچ فرقی هم نمی‌کند. یعنی خواه‌ناخواه در مورد توزیع درآمد، چپ بودم همیشه. هنوز هم که هنوز است، در این کشور هم که داریم زندگی می‌کنیم، من سیستم بی‌رحمانه اینها را قبول ندارم. خواه‌ناخواه به صورت مبهم یک گونه‌ای از [[سوسیالیسم]] اروپایی در من مانده و خواهد بود. کاری‌اش هم نمی‌توانم بکنم، یعنی قبولش دارم و معتقدم درست است.»<ref>{{یادکرد| نویسنده= [[حسین دهباشی]]| عنوان= اقتصاد و امنیت (خاطرات دکتر علینقی عالیخانی)| ناشر= سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران| شهر= تهران| سال= ۱۳۹۳ ص ۳۳}}</ref> |
«دربارهٔ توزیع درآمد من همیشه به شدن به طرف توزیع درآمد نگاه می‌کردم و خیلی هم به آن اعتقاد داشتم. هنوز هم اعتقاد دارمُ هیچ فرقی هم نمی‌کند. یعنی خواه‌ناخواه در مورد توزیع درآمد، چپ بودم همیشه. هنوز هم که هنوز است، در این کشور هم که داریم زندگی می‌کنیم، من سیستم بی‌رحمانه اینها را قبول ندارم. خواه‌ناخواه به صورت مبهم یک گونه‌ای از [[سوسیالیسم]] اروپایی در من مانده و خواهد بود. کاری‌اش هم نمی‌توانم بکنم، یعنی قبولش دارم و معتقدم درست است.»<ref>{{یادکرد| نویسنده= [[حسین دهباشی]]| عنوان= اقتصاد و امنیت (خاطرات دکتر علینقی عالیخانی)| ناشر= سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران| شهر= تهران| سال= ۱۳۹۳ ص ۳۳}}</ref> |
||
عالیخانی از ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰ رئیس [[دانشگاه تهران]] بود. ازآن پس از کارهای دولتی کناره گرفت و در بخش خصوصی به فعالیّت پرداخت. پس از [[انقلاب ایران]]، به عنوان مشاور اقتصادی برای سازمان‌های مختلف بین‌المللی و شرکت‌های خصوصی کار |
عالیخانی از ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰ رئیس [[دانشگاه تهران]] بود. ازآن پس از کارهای دولتی کناره گرفت و در بخش خصوصی به فعالیّت پرداخت. پس از [[انقلاب ایران]]، به عنوان مشاور اقتصادی برای سازمان‌های مختلف بین‌المللی و شرکت‌های خصوصی کار کرد. عالیخانی و همسرش دارای سه پسر، یک دختر و نه نوه هستند.<ref>[http://www.fis-iran.org/fa/resources/development-series/financialpolicy/appendix بیوگرافی کوتاه علینقی عالیخانی | Foundation for Iranian Studies<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> |
||
{{کابینه هویدا}} |
{{کابینه هویدا}} |
||
نسخهٔ ۲۵ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۱۰
علینقی عالیخانی | |
|---|---|
 | |
| دوره مسئولیت ۱۳۴۸ – ۱۳۵۰ | |
| پادشاه | محمدرضا شاه پهلوی |
| پس از | فضل‌الله رضا |
| پیش از | هوشنگ نهاوندی |
| وزیر اقتصاد | |
| دوره مسئولیت بهمن ۱۳۴۱ – مرداد ۱۳۴۸ | |
| نخست‌وزیر | اسدالله علمحسنعلی منصورامیرعباس هویدا |
| پس از | جهانگیر آموزگار |
| پیش از | هوشنگ انصاری |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱ بهمن ۱۳۰۷ |
| درگذشته | ۴ تیر ۱۳۹۸ (۹۰ سال) |
| ملیت |  ایران |
| فرزندان | سه پسر، یک دختر |
| محل تحصیل | دانشگاه تهراندانشگاه پاریس |
| پیشه | وزیر، اقتصاددان و مشاور اقتصادی |
| تخصص | اقتصاددان، سیاستمدار |
| عابدین (پدر) | |
دکتر علینقی عالیخانی فرزند عابدین (زاده ۱ بهمن ۱۳۰۷، در نزدیکی ابهر – درگذشته ۴ تیر ۱۳۹۸، آمریکا)[۱][۲]وزیر، اقتصاددان و مشاور اقتصادی ایرانی بود.
زندگی‌نامه
وی دورهٔ دبیرستان را در رشتهٔ ادبی، در دبیرستان البرز گذراند و در سال ۱۳۲۵ از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد. سپس وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد و در رشتهٔ علوم سیاسی موفق به دریافت لیسانس شد[۳] . در فوریه ۱۹۵۰ برای ادامهٔ تحصیل رهسپار فرانسه شد و در دانشگاه پاریس، نخست در رشتهٔ حقوق بین‌الملل عمومی به اخذ دیپلم مطالعات عالی (Diplome d’Etudes Superieures) و سپس در رشتهٔ اقتصاد به اخذ دکترای دولتی اقتصاد نائل شد.[۴] در ۱۳۳۶(۱۹۵۷) دعوت استخدام کنندگان ساواک را پذیرفت، به ایران بازگشت و به عنوان تحلیل‌گر اقتصادی در سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) مشغول شد[۵] . به دلیل اینکه گمان می‌کرد حوزهٔ فعالیت او در بخش اطلاعات اقتصادی ساواک محدود است همزمان با برکناری تیمور بختیار ساواک را ترک کرد و به توصیهٔ امیرعباس هویدا و انتظام به شرکت نفت رفت.[۶] در شرکت نفت وی در ادارهٔ امور غیر صنعتی مشغول به کار شد. وظیفهٔ این اداره رسیدگی به امور مسکن و بهداشت و آموزش کارگران و کارمندان صنعت نفت بود.[۷] فعالیت مهم وی در ادارهٔ امور غیر صنعتی یافتن فرصت‌های استفاده از تولیدات و خدمات داخلی به ویژه در خوزستان در جهت استفاده در شرکت نفت بود به طوری که تا جایی که مقدور بود نیازهای شرکت نفت از منابع داخلی تأمین شود و از این جهت به رشد اقتصاد کشور و خوزستان کمک شود.[۸] در همین مدت به‌طور پاره‌وقت به عنوان مشاور در اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران تهران مشغول به کار شد.[۹]
در بهمن ماه سال ۱۳۴۱ کشور دچار رکود اقتصادی شدیدی بود و دو وزارت بازرگانی و صنایع ضمن عدم توانایی در برنامه‌ریزی برای رفع مشکلات بین خود دارای اختلاف جدی در زمینهٔ حمایت از صنایع یا بازرگانی بودند به همین دلیل با تصمیم مشترک شاه و نخست‌وزیر این دو وزارتخانه ادغام شدند و وزارت اقتصاد ایجاد شد. به دلیل حساسیت‌های ایجاد شده در اثر اصلاحات ارضی شاه به دنبال شخصی برای این وزارت خانه بود که تحصیلات اقتصاد داشته باشد اما در آمریکا تحصیل نکرده باشد. عالیخانی که جوانی تحصیل کرده در فرانسه بود و سابقهٔ فعالیت سیاسی و کمونیستی نداشت به او پیشنهاد شد.[۱۰]
عالیخانی در هنگام شروع به کار از تجربه‌ای که در ارتباط به اتاق بازرگانی و شناختی که از اقتصاد بخش خصوصی پیدا کرده بود استفاده کرد ضمن اینکه دیدارهای فشرده و زیادی را در دو ماه نخست مسوولیتش با صاحبان صنایع در جهت شناخت وضعیت موجود داشت. وی چهار هدف را در اولویت اصلی سیاستگذاری اقتصادی قرار داد:.[۱۱]
- تقویت بخش صنعت (در مقابل سیاست تقویت تجارت)
- تمرکز زدایی از فعالیت‌های صنعتی و توزیع آن‌ها در کل مناطق مناسب کشور
- کاهش بیکاری با تقویت صنایع کوچک در حال فعالیت
- ایجاد تنوع در فعالیت‌های صنعتی و تولیدی
.[۱۱] وی تا مرداد ۱۳۴۸ (۱۹۶۹) در این سمت خدمت کرد.
دیدگاه عالیخانی در مورد توزیع درآمد
«دربارهٔ توزیع درآمد من همیشه به شدن به طرف توزیع درآمد نگاه می‌کردم و خیلی هم به آن اعتقاد داشتم. هنوز هم اعتقاد دارمُ هیچ فرقی هم نمی‌کند. یعنی خواه‌ناخواه در مورد توزیع درآمد، چپ بودم همیشه. هنوز هم که هنوز است، در این کشور هم که داریم زندگی می‌کنیم، من سیستم بی‌رحمانه اینها را قبول ندارم. خواه‌ناخواه به صورت مبهم یک گونه‌ای از سوسیالیسم اروپایی در من مانده و خواهد بود. کاری‌اش هم نمی‌توانم بکنم، یعنی قبولش دارم و معتقدم درست است.»[۱۲]
عالیخانی از ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰ رئیس دانشگاه تهران بود. ازآن پس از کارهای دولتی کناره گرفت و در بخش خصوصی به فعالیّت پرداخت. پس از انقلاب ایران، به عنوان مشاور اقتصادی برای سازمان‌های مختلف بین‌المللی و شرکت‌های خصوصی کار کرد. عالیخانی و همسرش دارای سه پسر، یک دختر و نه نوه هستند.[۱۳]
منابع
- ↑ https://www.eghtesadnews.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D8%B1-%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%87%D8%A7-61/290961-%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%AE%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AA%DA%A9%D9%86%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%A8%D8%B1%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D9%87-%D8%AF%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%BE%D9%87%D9%84%D9%88%DB%8C-%D8%AF%D9%88%D9%85-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA
- ↑ http://jamejamonline.ir/ayam/1820666270432816041/اقتصاد-و-امنیت-دوره-پهلوی-به-روایت-عالیخانی
- ↑ 978-964-446-395-2 اقتصاد و امنیت: گفتگو با علینقی عالیخانی به کوشش حسین دهباشی صفحه 4
- ↑ 978-964-446-395-2 اقتصاد و امنیت: گفتگو با علینقی عالیخانی به کوشش حسین دهباشی صفحه 25
- ↑ 978-964-446-395-2 اقتصاد و امنیت: گفتگو با علینقی عالیخانی به کوشش حسین دهباشی صفحه43
- ↑ 978-964-446-395-2 اقتصاد و امنیت: گفتگو با علینقی عالیخانی به کوشش حسین دهباشی صفحه83
- ↑ 978-964-446-395-2 اقتصاد و امنیت: گفتگو با علینقی عالیخانی به کوشش حسین دهباشی صفحه 85
- ↑ 978-964-446-395-2 اقتصاد و امنیت: گفتگو با علینقی عالیخانی به کوشش حسین دهباشی صفحه 86
- ↑ 978-964-446-395-2 اقتصاد و امنیت: گفتگو با علینقی عالیخانی به کوشش حسین دهباشی صفحه ۹۶–۹۸
- ↑ 978-964-446-395-2 اقتصاد و امنیت: گفتگو با علینقی عالیخانی به کوشش حسین دهباشی صفحه ۱۴۲-۱۴۳-۱۵۲
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ 978-964-446-395-2 اقتصاد و امنیت: گفتگو با علینقی عالیخانی به کوشش حسین دهباشی صفحه ۱۶۰–۱۶۱
- ↑ حسین دهباشی (۱۳۹۳ ص ۳۳)، اقتصاد و امنیت (خاطرات دکتر علینقی عالیخانی)، تهران: سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ بیوگرافی کوتاه علینقی عالیخانی | Foundation for Iranian Studies
|  | |
 رده
* سرپرست | ||