پرش به محتوا

شیلای متحد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شیلای متحد

신라 (新羅)
통일신라 (統一新羅)
후신라 (後新羅)
شیلای متحد
۶۶۸–۹۳۵
پرچم نظامی
مهر سلطنتی شیلای متحد
مهر سلطنتی
شیلای یکپارچه به رنگ سبز تیره و قلمرو‌های تحت امر شیلا: پادشاهی تامنا و گوگوریوی کوچک به رنگ سبز روشن
شیلای یکپارچه به رنگ سبز تیره و قلمرو‌های تحت امر شیلا: پادشاهی تامنا و گوگوریوی کوچک به رنگ سبز روشن
پایتختسئورابئول (نام امروزی گیونگجو)
زبان(های) رایجکره‌ای باستان
چینی کلاسیک (ادبی)[۱]
دین(ها)
آیین بودایی، کنفسیوس گرایی، تائوئیسم، شمن‌باوری
حکومتسلطنتی
امپراتور 
• ۶۶۱–۶۸۱
شاه مونمو کبیر
• ۶۸۱–۶۹۲
پادشاه سین مون
• 
پادشاه گیونگ دئوک
دوره تاریخیتاریخ باستان
• تأسیس
۶۶۸
۶۷۰–۶۷۶
• شروع دوره آخرین سه امپراتوری
۸۹۲–۹۳۶
• تسلیم به گوریو
۹۳۵
جمعیت
• قرن ۸[۲]
۲٬۰۰۰٬۰۰۰
پیشین
پسین
دودمان شیلا
امپراتوری گوگوریو
باکجه
گوریو
باکجه جدید
امروز بخشی از کره جنوبی
 کره شمالی
 چین
شیلای متحد
عمارتی در آناپجی
نام کره‌ای
هانگول
후신라
هانجا
後新羅
لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهHu-silla
مک‌کیون–ریشاورHu-silla

امپراتوری شیلای متحد (۶۶۸ میلادی–۹۳۵ میلادی) به حکومت شیلا در کره پس از فتح باکجه و گوگوریو گفته می‌شود. بنیانگذار این اتحاد که باعث تشکیل شیلای متحد شد پادشاه موییل بود، اما پسرش امپراطور بزرگ مونمو اولین پادشاه شیلا متحد شد، زیرا امپراتور موییل کره را به طور کامل متحد و شیلای متحد را ایجاد نکرده بود که ناگهان درگذشت. شیلا متحد از سال ۶۶۸ تا ۹۳۵ به مدت ۲۶۷ سال بر کره حکمرانی کرد و توانست پس از شکست چین در ۲۲ جنگ حکومت آرامی را در کره ایجاد کند. این امپراتوری در دوره سه مملکت (سه پادشاهی) (از ۵۷ قبل از میلاد تا ۹۳۵ میلادی) حاکمیت داشت. شیلا در جنوب شرقی کره واقع شده بود و مرکز آن شهر سورابل (گیونگجو) بود. شیلا توسعه فرهنگی، سیاسی و اقتصادی بزرگی را تجربه کرد و به عنوان یکی از اولین دولت‌های متمدن در شبه‌جزیره کره شناخته می‌شود. امپراتوری شیلا مقدس که در بین سه پادشاهی ثروتمندترین کشور بود. در دوران طلایی شیلا متحد جمعیت کشور به حدود ۷ میلیون نفر رسید. شیلا در کره به پادشاهی زرین معروف است، دوره شاه‌ وون‌ سونگ دوره طلایی بود.

پس از جنگ‌های اتحاد، سلسله‌ تانگ قلمروهایی در خاک گوگوریو سابق پدیدآورده و اقدام به مدیریت و تأسیس جوامعی در بکجه نمود. شیلا در سال ۶۷۱ در بکجه و شمال کره به چینی‌ها یورش برد. سپس سلسله تانگ در سال ۶۷۴ به شیلا حمله کرد اما شیلا ارتش تانگ را در شمال شکست داد. شیلا تا سال ۶۷۶ قوای تانگ را از شبه جزیره کره بیرون کرد تا به اتحاد بیشتر بخش‌های سه پادشاهی دست یابد.

با اتحاد سه پادشاهی در شبه جزیره کره در سال ۶۶۸، شیلا افزایش قابل توجهی را در قلمرو و جمعیت خود تجربه کرد. شیلای متحد وارد دوران خیره کننده‌ای از رشد اقتصادی شد. شیلا در کره به پادشاهی زرین نیز معروف است.

شیلا و تانگ مبادلات زیادی را در زمینه تجار، راهب‌ها، و علمای کنفسیوسی انجام می‌دادند. شیلا صنایع دستی طلایی و نقره ای و جنسینگ به تانگ صادر می‌کرد و کتب، ظروف چینی، پارچه‌های ابریشمی ساتن، البسه، و تولیدات صنعتی را از تانگ وارد می‌نمود. محصولات از آسیای مرکزی به شیلا معرفی می‌شدند و تجار آن منطقه از طریق جاده ابریشم و مسیرهای دریایی از شیلا بازدید می‌کردند. شیلای متحد عصری طلایی از هنر و فرهنگ بود و بودائیت به بخش عمده ای از فرهنگ شیلا بدل گشت. صومعه‌های بودایی به مانند بولگوکسا نمونه‌هایی از معماری پیشرفته کره ای و تأثیرگذاری بودائیت هستند. معماری و هنر مورد حمایت دولت در این عصر مثل معبد هوانگ نیونگ سا، معبد بونهوانگ سا، و غار سوک گورام در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارند.

شیلای متحد سلحشوری دریایی بکجه را که به عنوان فنیقیه شرق آسیای قرون وسطی عمل می‌کرد به همراه داشت. آنها در خلال قرون هشتم و نهم میلادی بر دریاهای شرق آسیا و تجارت بین چین، کره و ژاپن تسلط داشتند که از مشهورترین این موارد می‌توان به عصر جانگ بوگو اشاره کرد. علاوه از این، مردم شیلا در آن سوی آب‌ها و در شبه‌جزیره‌ شاندونگ در چین و دهانه رودخانه‌ یانگ‌تسه جوامعی را تشکیل دادند. شیلا متحد کشور کامیاب و ثروتمندی بود و کلانشهر پایتخت آن که گیونگجو نام داشت، چهارمین شهر بزرگ در جهان به‌شمار می‌رفت.

بودائیت در آن زمان شکوفا شد و بسیاری از بودائیان کره‌ای منجمله ون چیوک، ونهیو، اویسانگ، موسانگ، و کیم گیو گاک یک شاهزاده شیلایی که تأثیر گذاری وی باعث مبدل گشتن کوهستان جیوهوا به عنوان یکی از چهار کوهستان مقدس بودائیت چینی شد، شهرت زیادی در میان بودائیان چینی کسب کردند و در بودائیت چینی سهیم گشتند. شیلا در اواخر قرن نهم میلادی از آشفتگی‌های سیاسی رنج می‌برد. این مسئله شدیداً باعث تضعیف شیلا شد و دیری نپایید که نوادگان بکجه سابق توانستند بکجه جدید را پایه‌ریزی کنند. در شمال نیز شورشیان گوگوریو را احیا کردند و بدین ترتیب عصر سه پادشاهی جدید شروع شد.

حاکمیت شیلا متحد ۲۶۷ سال طول کشید و در زمان حکومت پادشاه‌‌ گیون‌‌‌ سائه بود که آن در سال ۹۳۵ توسط گوریو تصرف شد.

بودائیت

[ویرایش]

اگرچه بودائیت به مدت بیش از ۱ قرن در میان توده مردم جا باز کرده بود، شیلا در سال ۵۲۷ به طور رسمی بودائیت را در زمان پادشاه بوپ هونگ پذیرفت،. راهبی بودایی به نام آدو زمانی که در اواسط قرن پنجم از از گوگوریو رسید، بودائیت را در شیلا ترویج داد. بر اساس افسانه ها، سلطنت شیلا مصمم بود تا این آئین را با کشتن نجیب زاده دربار خود یعنی ایچادون رسمی کند و این کار با اعدام او به خاطر ایمان به بودائیت به دست پادشاه شیلا در سال ۵۲۷ انجام شد.

بودائیت نقشی مهم در شکل دادن به جامعه شیلا در اواخر دوران اولیه آن ایفا نمود. از زمان پادشاه بوپ هونگ و متعاقبا در دوران شش پادشاه بعد از وی، پادشاهان نام های بودایی اتخاذ کرده و خود را پادشاهان بودا به عموم نشان دادند. بودائیت در شیلا بیشتر از بکجه و گوگوریو مورد حمایت رسمی از جانب دربار پادشاهی قرار گرفته بود. جنبه محافظت از کشوری آن در تواریخ شیلا مورد تاکید قرار گرفته است. گروه هوارانگ، لشکری از جوانان نخبه شیلایی که نقشی حیاتی در اتحاد شیلا در شبه جزیره ایفا نمود، خصوصا در ارتباط با ستایش بودای مایترِیا ارتباط محکمی با بودائیت داشتند. اواخر دوران ابتدایی شیلا نقطه اوج شیلا را به خود دید. راهب ها تعداد زیادی دیر را که اغلب از سوی اشراف رده بالا حمایت و پشتیبانی مالی می شد ساختند. مشهورترین این دیرها هوانگ یونگ سا، بولگوکسا و سوک گورام بودند. معبد هوانگ یونگ سا (اژدهای سلطنتی) در حقیقت بر قدرت سلطنت و حاکمیت بودا در محافظت از کشور و بزرگتر شدن آن تاکید می کرد. پاگودای چوبی نه طبقه آن که احتمالا بلندترین سازه ساخته شده به دست بشر در شرق آسیا در آن دوران بوده است، گفته می شود حاکی از نه کشوریست که مقرر شده بود تحت لوای شیلا قرار بگیرند. شیلا به پاگودا اهمیت زیادی می داد و آنها را از سنگ و چوب می ساخت.

با اتحاد شیلا بودائیت نقش محسوس کمتری در سیاست ایفا می کرد زیرا سلطنت در تلاش بود تا بنیادهای حکومت داری کنفسیوسی چینی را برای اداره یک کشور بزرگتر شده و محدود نمودن قدرت خانواده های اشرافی اتخاذ کند. با اینحال بودائیت همچنان از نقشی محوری در جامعه شیلا بهره می برد. صدها راهب شیلایی به منظور یافتن آموزه ها و تهیه سوتراهای بسیار مورد نیاز بودائی به سلسله چینی تانگ سفر نمودند. هزاران پیکره سنگی و کنده کاری های باقی مانده بودا که مهم ترین آنان در نامسان یافت شده اند، هویت بودایی قوی شیلا را به تصویر می کشند.

شکل‌گیری

[ویرایش]

ملکه جین دئوک (۶۴۷ میلادی تا ۶۵۴ میلادی)، بیست و هشتمین فرمانروای شیلا و دومین ملکه‌ای بود که فرمانروایی می‌کرد. او طی حکومتش بارها به تانگ سفر کرد و سعی کرد با تانگ متحد شود. او لشکری قدرتمند درست کرد تا به باکجه دشمن خونی شیلا حمله کند اما قبل از حمله درگذشت. برخلاف وصیت‌نامه او کیم چونچو یا شاه‌ موییل خواهر زاده مادرش به تخت سلطنت نشست. پادشاه موییل در سال ۶۶۱ میلادی به سلطنت شیلا رسید و بعد از نابودی باکجه، نیروهای تانگ را شکست داد و تمام شبه جزیره کره را تسخیر کرد.

سریال‌های مرتبط

[ویرایش]

نگارخانه

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. Lee 1984, pp. 83–84.
  2. 박용운 (1996). 고려시대 개경연구 147~156쪽.