هانری بکرل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Rezabot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۶ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۰۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

آنتوان هنری بکرل
آنتوان هنری بکرل، فیزیک‌دان فرانسوی
زادهٔ۱۵ دسامبر ۱۸۵۲
پاریس، فرانسه
درگذشت۲۵ اوت ۱۹۰۸ (۵۵ سال)
کرویزیک، بریتانی، فرانسه
ملیتفرانسوی
محل تحصیلاکول پلی‌تکنیک
École des Ponts et Chaussées
شناخته‌شده برایپرتوزایی
جایزه(ها) جایزه نوبل فیزیک (۱۹۰۳)
پیشینه علمی
شاخه(ها)فیزیک، شیمی
محل کارConservatoire des Arts et Metiers
اکول پلی‌تکنیک
موزه تاریخ طبیعی ملی
دانشجویان دکتریماری کوری
امضاء
یادداشت‌ها

هانری آنتوان بکرل (به فرانسوی: Antoine Henri Becquerel) ‏(۱۸۵۲–۱۹۰۸) فیزیک‌دان فرانسوی و یکی از کاشفان پدیدهٔ پرتوزایی بود. وی در پاریس و در خانواده‌ای اهل علم زاده شد. تحصیلات خود را در پلی‌تکنیک این شهر و مدرسهٔ «پل‌ها و راه‌ها» به پایان رساند. در سال ۱۸۹۲ به کرسی استادی در موزهٔ ملّی تاریخ طبیعی پاریس انتخاب شد؛ او سوّمین نفر از خانوادهٔ بکرل بود که به این سمت برگزیده می‌شد. در سال ۱۸۹۴ مهندس ارشد وزارت راه و پل شد.

تصویر فیلم عکاسی بکرل که توسط پرتودهی به اشعهٔ یک نمک اورانیوم، تار شده‌اند. سایهٔ یک صلیب مالتی فلزی، بین فیلم عکاسی و نمک اورانیوم، به وضوح دیده می‌شود.

بکرل در سال ۱۸۹۶ در حالی‌که مشغول بررسی خاصیت فسفرسانس در نمک‌های اورانیوم بود، پدیدهٔ پرتوزایی را کشف کرد. در ۱۹۰۳ همراه ماری کوری و پیر کوری جایزه نوبل فیزیک را «به خاطر خدمات برجسته‌ای که با کشف پرتوزایی خودبه‌خودی» انجام داده بود، دریافت کرد. «بکرل» -واحد اندازه‌گیری پرتوزایی- به نام او است؛ دو چاله در ماه و مریخ هم به نام او نام‌گذاری شده‌اند.

وی نوه آنتوان سزار بکرل، پسر آلکساندر ادمون بکرل و برادرزاده لوئی آلفرد بکرل بود

بکرل در آزمایشگاه

منابع