زبان گوتی
| زبان گوتیک | |
|---|---|
Default
| |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۲–۶۳۹ | got |
| ایزو ۳–۶۳۹ | got |
| زبان‌شناسی | 52-ADA |
گوتی زبانی مرده از گروه زبان‌های ژرمنی شرقی است که گویشوران آن گوت‌ها بوده‌اند. این زبان با کدکس آرجنتوس که یک برگردان کتاب مقدس از سده ششم میلادی است، شناخته می‌شود.
این زبان به عنوان یک زبان ژرمنی به خانواده زبان‌های هندواروپایی تعلق دارد. از میان زبان‌های ژرمنی، قدیمی‌ترین متون به جای مانده مربوط به زبان گوتی و مربوط به قرن چهارم میلادی می‌باشد. در اواسط قرن ششم میلادی در اثر عواملی همچون شکست نظامی گوت‌ها از فرانک‌ها، خروج آنها از شبه‌جزیره ایتالیا و منزوی شدن آنها در شبه‌جزیره ایبری باعث رو به زوال گذاردن این زبان شد. با این حال این زبان تا قرن هشتم میلادی در شبه‌جزیره ایبری وتا قرن نهم میلادی در اطراف دانوب سفلی و همچنین برخی مناطق در شبه جزیره کریمه رواج داشته‌است.
الفبا
الفبای گوتی الفبایی بود که برای نوشتن زبان گوتی در قرن چهارم میلادی توسط اولفیلاس به هدف ترجمه انجیل ایجاد شد.[۱] این الفبا براساس الفبای یونانی است که بدان تعدادی حرف جدید برای واج‌های گوتی افزوده شده‌است.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ According to the testimony of the historians Philostorgius, Socrates of Constantinople and Sozomen. Cf. Streitberg (1910:20).
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Gothic language». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ مارس ۲۰۱۱.
