پرش به محتوا

هریرود: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۳۴°۳۹′ شمالی ۶۶°۴۳′ شرقی / ۳۴٫۶۵۰°شمالی ۶۶٫۷۱۷°شرقی / 34.650; 66.717
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
حذف کپی‌کاری
4nn1l2 (بحث | مشارکت‌ها)
+ جغرافیا با تشکر از کاربر:Changez36
خط ۲۷: خط ۲۷:
== دبی ==
== دبی ==
دبی هری رود دو بار در بین سال ۱۹۶۱ و ۱۹۶۳ در [[چخچران]] اندازه‌گیری شد. در چخجران دبی اندازه‌گیری شده ۲۲٫۳ متر مکعب بر ثانیه در یک مساحت ۶۰۲۹ کیلومتر مربع بوده‌است.<ref name="test">[http://webworld.unesco.org/water/ihp/db/shiklomanov/part'4/ASIA/Afghanistan/2AH`Harirut%20at%20Cagcaran.htm دبی هری رود در چخچران]، سایت یونسکو.</ref>
دبی هری رود دو بار در بین سال ۱۹۶۱ و ۱۹۶۳ در [[چخچران]] اندازه‌گیری شد. در چخجران دبی اندازه‌گیری شده ۲۲٫۳ متر مکعب بر ثانیه در یک مساحت ۶۰۲۹ کیلومتر مربع بوده‌است.<ref name="test">[http://webworld.unesco.org/water/ihp/db/shiklomanov/part'4/ASIA/Afghanistan/2AH`Harirut%20at%20Cagcaran.htm دبی هری رود در چخچران]، سایت یونسکو.</ref>

== جغرافیا ==
هری‌رود از دریاهای مهم حوزهٔ غرب افغانستان است و بین سلسله‌کوه‌های [[سلسله‌کوه سفیدکوه|سفید‌کوه]] و [[سلسله‌کوه سیاه‌کوه|سیاه‌کوه]] از شرق به استقامت غرب جریان دارد. دریای هری‌رود از نقاط مرتفع لعل و سرجنگل‌ِ [[دره‌های هندوکش]] با ارتفاع تقریبی ۳۹۰۰ الی ۴۰۰۰ متر سرچشمه می‌گیرد. بند امیر ساحه آب‌بخش اصلی هری‌رود است. هری‌رود از سرچشمه‌اش الی دهکده‌های کوهستانی تقریباً ۵۶۰ کیلومتر فاصله را به موازات سلسله‌کوه‌های سفید‌کوه و سیاه‌کوه می‌پیماید. دریاهای [[دریای لعل|لعل]] و [[دریای سرجنگل|سرجنگل]] معاونین اولی هری‌رود هستند که هر دو در [[حصه دولت‌یار]] یکی شده و به استقامت غرب جریان می‌یابند. دریای دیگری به نام [[دریای تگاب اوشلان|تگاب اوشلان]] در نزدیکی [[ماروه]] به این دو دریا وصل می‌گردد و همگی در همان مجاورت به هر‌ی‌رود می‌پیوندند. معاون چهارمی به نام [[دریای کرخ]] نیز هست که در ساحه شرقی [[ولایت هرات]] با هری‌رود یک‌جا می‌شود. هری‌رود از دهکده‌های کوهستانی شمال [[اسلام‌قلعه (شهر)|اسلام‌قلعه]] به استقامت شمال به اندازه ۹۵ کیلومتر جریان می‌یابد و [[مرز ایران–افغانستان|سرحد مشترک افغانستان و ایران]] را تشکیل می‌دهد. سپس در [[دهنه ذوالفقار|دهنهٔ ذوالفقار]] خاک افغانستان را ترک می‌کند و [[مرز ایران–ترکمنستان|سرحد مشترک میان ایران و ترکمنستان]] را الی [[سرخس]] تشکیل می‌دهد. از سرخس به بعد ابتدا استقامت شمال را اختیار کرده، بعد قدری به جانب شمال غرب منحرف شده، در نهایت به ریگستان‌های [[ترکمنستان]] می‌ریزد.<ref>[https://web.archive.org/web/20131231000355/http://www.jame-ghor.com/archive/ejtemaie/abdul_samad_saeb/0001_01012013_saeb.htm]</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۰۵

هری رود
منار جام در کنار هری رود
ویژگی‌های ظاهری
طول۱۱۰۰ کیلومتر
دبی۳۱٫۴ متر مکعب
ویژگی‌های حوضه
شبکهٔ رودتوجان

هَری‌رود، رودی است که از کوه‌های مرکزی افغانستان (هندوکش) سرچشمه می‌گیرد و با گذر از ولایت‌های غور و هرات در افغانستان، از مرز مشترک افغانستان و ایران می‌گذرد و و پس از پیوستن کشف‌رود به آن، با نام رود تجن وارد شنزارهای کشور ترکمنستان می‌شود.

نام‌های هری و هریوا که نام‌های باستانی هرات هستند از نام این رودخانه گرفته شده‌اند. واژه هرَی از زبان ایرانی باستان هَرَیو آمده که به معنی «پُرشتاب» است.[۱]

دبی

دبی هری رود دو بار در بین سال ۱۹۶۱ و ۱۹۶۳ در چخچران اندازه‌گیری شد. در چخجران دبی اندازه‌گیری شده ۲۲٫۳ متر مکعب بر ثانیه در یک مساحت ۶۰۲۹ کیلومتر مربع بوده‌است.[۲]

جغرافیا

هری‌رود از دریاهای مهم حوزهٔ غرب افغانستان است و بین سلسله‌کوه‌های سفید‌کوه و سیاه‌کوه از شرق به استقامت غرب جریان دارد. دریای هری‌رود از نقاط مرتفع لعل و سرجنگل‌ِ دره‌های هندوکش با ارتفاع تقریبی ۳۹۰۰ الی ۴۰۰۰ متر سرچشمه می‌گیرد. بند امیر ساحه آب‌بخش اصلی هری‌رود است. هری‌رود از سرچشمه‌اش الی دهکده‌های کوهستانی تقریباً ۵۶۰ کیلومتر فاصله را به موازات سلسله‌کوه‌های سفید‌کوه و سیاه‌کوه می‌پیماید. دریاهای لعل و سرجنگل معاونین اولی هری‌رود هستند که هر دو در حصه دولت‌یار یکی شده و به استقامت غرب جریان می‌یابند. دریای دیگری به نام تگاب اوشلان در نزدیکی ماروه به این دو دریا وصل می‌گردد و همگی در همان مجاورت به هر‌ی‌رود می‌پیوندند. معاون چهارمی به نام دریای کرخ نیز هست که در ساحه شرقی ولایت هرات با هری‌رود یک‌جا می‌شود. هری‌رود از دهکده‌های کوهستانی شمال اسلام‌قلعه به استقامت شمال به اندازه ۹۵ کیلومتر جریان می‌یابد و سرحد مشترک افغانستان و ایران را تشکیل می‌دهد. سپس در دهنهٔ ذوالفقار خاک افغانستان را ترک می‌کند و سرحد مشترک میان ایران و ترکمنستان را الی سرخس تشکیل می‌دهد. از سرخس به بعد ابتدا استقامت شمال را اختیار کرده، بعد قدری به جانب شمال غرب منحرف شده، در نهایت به ریگستان‌های ترکمنستان می‌ریزد.[۳]

جستارهای وابسته

منابع