حق الهی پادشاهان: تفاوت میان نسخهها
Yamaha5Bot (بحث | مشارکتها) ←top: تمیزکاری با ویرایشگر خودکار فارسی |
جز ربات: تصحیح خطای نحوی پنهان اطلاعات بیشتر |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== منابع == |
== منابع == |
||
{{پانویس|چپچین=بله}} |
{{پانویس|چپچین=بله}} |
||
* {{یادکرد-ویکی|پیوند=//en.wikipedia.org/w/index.php?title=Divine_right_of_kings&oldid=775586582|عنوان=Divine right of kings|زبان=انگلیسی|بازیابی=۴ مه ۲۰۱۷}}{{دادههای کتابخانهای}} |
* {{یادکرد-ویکی|پیوند=//en.wikipedia.org/w/index.php?title=Divine_right_of_kings&oldid=775586582|عنوان=Divine right of kings|زبان=انگلیسی|بازیابی=۴ مه ۲۰۱۷}} |
||
{{دادههای کتابخانهای}} |
|||
{{حقوق}} |
{{حقوق}} |
||
نسخهٔ ۱۰ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۲۳:۱۴
بخشی از مجموعه مقالات |
پادشاهی |
---|
درگاه سیاست |
حقالهی پادشاهان (انگلیسی: Divine right of kings) یا حقالهی یا حکم خدا دکترین سیاسی و مذهبی پادشاهی و مشروعیت سیاسی است. براساس این نظریه پادشاه موضوع هیچ قدرت زمینی نیست و حق حکمرانی را مستقیماً از خدا دریافت میکند. در این نظریه گاه حکومت تحت فرمان خدا تلقی شده و گاه ادعا میشود که پادشاه همان خدا است؛ بنابراین مشروعیت و حق حکمرانی آنها نباید و نمیتواند از سوی قدرتهای زمینی به چالش کشیده شود، زیرا به چالش کشیدن قدرت و مشروعیت آنها در واقع به چالش کشیدن خدا محسوب میشود.[۱] در نتیجه پادشاه موضوع اراده مردم، اشراف و نخبگان، و هیچ گروه و رسته اجتماعی دیگری نیست. بر اساس این نظریه تنها خدا میتواند در مورد پادشاه غیر عادل قضاوت کند و هر گونه تلاش برای عزل، برکناری یا محدود کردن قدرت پادشاه در حقیقت مخالفت با خدا و بیاحترامی به مقدسات و شعائر مذهبی محسوب میشود.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ پایک، جان (۱۳۹۱). فرهنگ اصطلاحات فلسفه سیاسی. تهران: نشر مرکز.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Divine right of kings». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۴ مه ۲۰۱۷.