پرش به محتوا

نایب‌السلطنه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از نایب السلطنه)

نایب‌السلطنه مقامی است که به برخی از ملکه‌ها، ملکه‌های مادر، شاهزادگان یا درباریان می‌دهند تا در غیاب شاه یا در روزگار خردسالی شاه امور پادشاهی را اداره کند. گهگاه نیز این عنوان صرفاً جنبهٔ تشریفاتی داشته است.

در ایران و در دورهٔ صفوی گاهی واژهٔ «وکیل‌الدوله» برای این مقام به کار می‌رفت. در اواخر دورهٔ پهلوی، محمدرضا شاه همسر خود شهبانو فرح پهلوی را برای این سمت در نظر گرفت. معنای نایب‌السلطنه در تاریخ ایران نزدیک به واژهٔ Regent در زبان انگلیسی می‌باشد. با این حال در نوشته‌های فارسی گاهی این واژه را همسنگ Viceroy در زبان انگلیسی به کار می‌برند؛ یعنی کسی که مستعمره، شهر، استان یا دولتی را به نمایندگی از پادشاه اداره می‌کند. برای نمونه جرج کرزن را نایب‌السلطنهٔ هندوستان از سوی ملکه ویکتوریا، کوسم سلطان را نایب‌السلطنه عثمانی از سوی مراد چهارم، ابراهیم یکم و محمد چهارم می‌نامند. در انگلیسی واژهٔ Viceregent هر دو مفهوم را پوشش می‌دهد.

نایب‌السلطنه‌ها

[ویرایش]

اروپا

[ویرایش]

آسیا

[ویرایش]

آفریقا

[ویرایش]

در ایران قاجاری، بیشتر اوقات مقام نایب‌السلطنه به صورت یک عنوان تشریفاتی بود.

منصب (Regent)
لقب تشریفاتی
منصب (Regent)

فرح پهلوی (شهبانو) (همسر محمدرضا شاه) (۱۹۶۰ / ۱۹۷۸ میلادی)(۲۹ اسفند ۱۳۳۹ / ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ هجری شمسی) ←محمدرضا شاه

ژاپن، سِشُو

[ویرایش]

قانون اساسی ژاپن مصوب ۱۹۴۷ (شووا ۲۲) و قانون فعلی خاندان امپراتوری نیز سیستم نایب‌السلطنه‌ها را تصریح می‌کنند. طبق قانون اساسی ژاپن و قانون خاندان امپراتوری، نایب‌السلطنه یا به زبان ژاپنی سِشّو مقامی است که اعمال حکومتی را به نام امپراتور انجام می‌دهد و در مورد اعمال حکومتی همان اختیارات امپراتور را دارد. نایب‌السلطنه زمانی منصوب می‌شود که امپراتور هنوز به سن قانونی نرسیده باشد[۳] یا زمانی که شورای خاندان امپراتوری تشخیص دهد که امپراتور به دلیل معلولیتی مانند بیماری جدی یا تصادف شدید قادر به انجام اعمال حکومتی نیست.[۴]

یادداشت

[ویرایش]
  1. دوره اول
  2. دوره دوم
  3. در کودکی درگذشت.
  4. نام «عباس» و لقب «نایب‌السلطنه» را از برادر تنی‌اش که در سال ۱۸۳۹ م درگذشت، به ارث برد.
  5. سفرهای خارجی ناصرالدین‌شاه
  6. سفر خارجی احمدشاه

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. اوتر، ژان (۱۳۶۳). سفرنامهٔ ژان اوتر (عصر نادر شاه). ترجمهٔ علی اقبالی. جاویدان. ص. ۲۲۲.
  2. دانشنامهٔ ایرانیکا، درآیند «MOḤAMMAD SHAH QĀJĀR"
  3. 皇室典範第16条1項
  4. 皇室典範第16条2項
  • J. R. Perry, “Afsharids,” Encyclopædia Iranica, I/6, pp. 587–589; an updated version is available online at http://www.iranicaonline.org/articles/afsharids-dynasty (accessed on 1۴ مارس ۲۰۱۴).
  • R. M. Savory, “'Abbas III,” Encyclopædia Iranica, I/1, p. 76, available online at http://www.iranicaonline.org/articles/abbas-iii (accessed on 1۰ ژانویه ۲۰۱۴).
  • Calmard, Jean (2012). "MOḤAMMAD SHAH QĀJĀR". Encyclopædia Iranica (به انگلیسی) (online ed.).