فروش استقراضی

شمایی شماتیک از نحوه فروش استقراضی در دو مرحله. فروشنده استقراضی ورقه بهاداری را قرض می گیرد و بلافاصله می فروشد. او سپس منتظر می ماند و امیدوار است قیمت ورقه بهادار کاهش یابد، در این صورت با خرید مجدد و پس دادن آن به قرض دهنده سود می کند.

در علم مالی، فروش استقراضی عمل فروختن دارایی و معمولاً اوراق بهاداری است که از شخص ثالثی (معمولاً یک کارگزار) و با هدف خریدن مشابه همان دارایی در آینده جهت پس دادن آن به قرض دهنده، قرض گرفته می شوند. فروشندگان استقراضی امیدوارند که از کاهش قیمت آن دارایی پس از فروش و تا قبل از خرید مجدد آن سود کنند. از آنجایی که پس از کاهش قیمت بایستی بهای کمتری را هنگام خرید مجدد آن دارایی بپردازند. همچنین درصورتی که قیمت افزایش یابد، فروشنده استقراضی متحمل ضرر می شود (چراکه مجبور است آن دارایی را در قیمتی بالاتر از آنچه که فروخته خریداری کند). این ضرر محدود به کل بهای دارایی فروخته شده است. دیگر هزینه های فروش استقراضی، هزینه قرض گیری دارایی و ... است. از دید ریاضی، فروش استقراضی برابر با خرید دارایی با حجم منفی است.

فروش استقراضی همواره محدود به دارایی هایی است که در بازار های اوراق بهادار، کالا و ارز مبادله می شوند و حجم ورود خروج این دارایی ها در آن بازار، هر زمان قابل کنترل باشد، تا خرید مجدد دارایی قرض گرفته شده در هر زمان لازم امکان پذیر باشد. چون این نوع دارایی ها مثلی هستند، هر دارایی از همان نوع که خریداری شود می تواند به قرض دهنده به عنوان عوض قرض داده شود.

منابع

• Sloan، Robert. Don't Blame the Shorts: Why Short Sellers Are Always Blamed for Market Crashes and Why History Is Repeating Itself، (New York: McGraw-Hill Professional، 2009). ISBN 978-0-07-163686-5